Tuesday, January 29, 2008

"ဟီစာရွီဘူရိ"


"お久しぶりですね。မေတြ႕ရတာ ၾကာျပီေနာ္"
ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္ သူတို႕ကို။
ဒီေရာက္ကတည္းက ၾကဳံၾကိဳက္တိုင္း ရွာမိတာေလ။ ကန္စြန္းရြက္၊ ခ်ဥ္ေပါင္၊ ဟင္းႏုႏြယ္၊ နံနံပင္၊ င႐ုတ္သီးစိမ္း၊ စပါးလင္ အိမ္နားက ဘယ္ဆိုင္မွာမွမရွိ။ နဲနဲလွမ္းတဲ့ ဆူပါသြားစပ္စုေတာ့ ကန္စြန္းရြက္ရွာေတြ႕လာတယ္။ အေစ့ကန္စြန္းေလ။



နဲနဲေလးပါတဲ့အထုပ္တစ္ထုပ္ တို႕ရြာမွာ တစီးငါးဆယ္က်ပ္ေလာက္ေပးရတာကို ယန္းသံုးရာ(သံုးေထာင္က်ပ္) ေပးဝယ္ရတယ္။ စားခ်င္ေတာ့လဲ တတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။

ဘယ္လိုမွရွာမရတာက ခ်ဥ္ေပါင္၊ င႐ုတ္သီးစိမ္း၊ နံနံပင္နဲ႕ စပါးလင္။ ဂ်ပန္ေတြ အခ်ဥ္အစပ္မစားေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္နဲ႕ င႐ုတ္သီးစိမ္းကို လက္ေလွ်ာ့လိုက္တယ္။ နံနံပင္နဲ႕ စပါးလင္က ထိုင္းဆိုင္ေတြမွာရတယ္တဲ့။ အိမ္နားမွာ ထိုင္းဆိုင္မရွိနဲ႕ေတာ့ ဟုတ္ေနျပီ။ ရထားအတန္တန္ အိပ္ငိုက္ေလာက္ေအာင္စီးျပီးသြားရတဲ့ ထိုင္းဆိုင္မွာလဲ ကုန္ေျခာက္ဘဲရွိတယ္။ အဲဒီကဝယ္လာတဲ့ မွ်စ္ခ်ဥ္ဘူးေတြလဲ ကုန္သြားျပီ။ ထပ္လဲမသြားႏိုင္နဲ႕ အင္တာနက္ထဲ ဝင္ေမႊလိုက္တာ ေဟာ!ေတြ႕ျပီ အြန္လိုင္းထိုင္းပစၥည္းဆိုင္ paknamstore တဲ့။ သြားဝယ္ဘူးတဲ့ဆိုင္ထက္ သက္လဲသက္သာ တန္လဲတန္၊ နံနံပင္နဲ႕ စပါးလင္လဲရွိ၊ ေရငတ္တုန္း ေရတြင္းထဲက်ေတာ့တာေပါ့။ မွာပစ္လိုက္တယ္ အမ်ားၾကီး။ အိမ္ကပို႕ထားတာေတြလဲ ေရာက္ေနေတာ့ အေတာ္ဘဲ ျဖစ္သြားတယ္။





စပါးလင္နဲ႕ မုန္႕ဟင္းခါးခ်က္ နံနံပင္ေလးျဖဴးစားလိုက္၊ တုံယမ္းဟင္းရည္ခ်က္ နံနံပင္ထည့္၊ ၾကာဇံခ်က္ထဲ ထည့္လိုက္နဲ႕ ဒီလထဲေတာ့ "ဟီစာရွီဘူရိ"ေတြ မ်ားသြားတယ္။ မျမင္မေတြ႕ရတာၾကာတဲ့သူကို ႏႈက္ဆက္တာေလ။ က်မကေတာ့ ကန္စြန္းရြက္၊ နံနံပင္နဲ႕ စပါးလင္တို႕ကို အဲလိုဘဲ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေတာ့တယ္။ ၁၀လအၾကာ ျပန္ေတြ႕ျခင္းေပါ့။ လာလည္သူေတြကိုေတာ့ တုံယမ္းဟင္းရည္ ခ်ဥ္ခ်ဥ္စပ္စပ္ေလးတိုက္လိုက္တယ္။ မလုလုရဲ့ မီးဖိုေဆာင္က နည္းနာယူထားတာ။



နံနံပင္ဆိုလို႕ မေန႕ညက TVအစီအစဥ္တခုမွာ နံနံပင္အေၾကာင္း ၾကည့္လိုက္ရေသးတယ္။ နံနံပင္ကို ဂ်ပန္လို"パクチ / パクチー"(ပါကုခ်ိ / ပါကုခ်ီး)တဲ့။ ဒီမွာနံနံပင္ကို သိတဲ့သူ အေတာ္နဲတာဘဲ။ research လုပ္တာ လူတစ္ေသာင္းမွာ ႏွစ္ရာဝန္းက်င္ေလာက္ဘဲ နံနံပင္ၾကိဳက္ၾကတယ္။ လမ္းသြားလမ္းလာေတြကို အပင္ျပျပီးေမးတာေတာင္ နံနံပင္ဆိုတာကို မသိဘူး။ အသက္ၾကီးပိုင္းေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားက မသိၾကတာမ်ားတယ္။ (နံနံပင္ကလဲ ဒီေနာက္ပိုင္းမွ ဂ်ပန္မွာ စစိုက္လာၾကတာဆိုဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေနရာတိုင္းမွာ မရွိတာကိုး။) နံနံပင္ကိုစားၾကည့္ခိုင္းေတာ့ ဖဲ့စားၾကည့္ၾကျပီး "တမ်ိဳးၾကီးဘဲ" "ငယ္ငယ္ကတည္းက စားဘူးရင္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး၊ ခုမွေတာ့ မစားႏိုင္ဘူး"တဲ့။ တခ်ိဳ႕က "နံလိုက္တာ"တဲ့။ (နံနံပင္ပါဆိုမွ:D) ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာလဲ နံနံပင္မၾကိဳက္တဲ့သူ မ်ားတာပါဘဲ။ က်မလဲ အရင္က သိပ္မၾကိဳက္တာ၊ မစားရတာၾကာေတာ့ လြမ္းလိုက္တာ။ (ခုေတာ့သိျပီ သူ႕ကိုကိုယ္ခ်စ္သည္။)


Read More...

Monday, January 28, 2008

ကိန္းဂဏန္းမ်ားႏွင့္ (၅)


စာအသစ္လည္း ေကာင္းေကာင္းမတင္နဲ႕ ဘေလာ့ကို လာလည္သူေတြက မအားဘူးထင္ေနၾကျပီ။ ခ်မ္းလို႕ေစာင္ျခဳံထဲ ေကြးေနတာ။ :D ဒီႏွစ္တိုက်ိဳမွာ ႏွင္းက်တယ္။ မႏွစ္က မက်ဘူးတဲ့။ သတင္းမွာေတာ့ "နိနဲန္ဘူရိ- 二年ぶり" "၂ႏွစ္အၾကာမွ" ႏွင္းျပန္က်တယ္လို႕ ေၾကျငာသြားတာဘဲ။ ဂ်ပန္ေတြကေတာ့ ႏွင္းက်တာ ေပ်ာ္လို႕ဘဲ။ ကိုယ့္မွာသာ ႏွင္းဖတ္ေတြက်တာၾကည့္ခ်င္လို႕ တခါးေလးဟေခ်ာင္းလိုက္ ေအးစိမ့္ေနလို႕ အျမန္ျပန္ပိတ္လိုက္နဲ႕။ အေအးေၾကာက္သူအဖို႕ေတာ့ ကြိေနျပီ။ ပတ္က်ိႏႈန္းနဲ႕တင္ေနတဲ့ ဘေလာ့ေလးကို ၾကိဳးစားတင္ဖို႕ ေစာင္ျခဳံထဲက တိုးထြက္လိုက္တယ္။ သခၤ်ာလက္ခ်ာနဲ႕ဘဲ လာသူေတြကို ေခ်ာ့သိပ္လိုက္ေတာ့မယ္။

ဒီတစ္ခါ ကိန္းဂဏန္းမ်ားႏွင့္(၁)မွာ ပါခဲ့တဲ့ "ခုဂဏန္း၂လုံးေပါင္းျခင္း ၁၀ ရျပီး ဆယ္ဂဏန္း၂လုံးက တူတဲ့ကိန္းႏွစ္လုံးေျမႇာက္ျခင္း" ကို အက်ယ္ရွင္းျပပါမယ္။ အဲဒီတုန္းက TVမွာၾကည့္ျပီး မွတ္ထားတဲ့ဟာဘဲ ေရးလိုက္တာဆိုေတာ့ ေျဖရွင္းခ်က္ ပါမသြားဘူး။ အခု စာအုပ္ဖတ္ျပီးမွ အက်ယ္ရွင္းျပီး ျပန္႐ႈပ္လိုက္တာ။

ခုဂဏန္း၂လုံးေပါင္းျခင္း ၁၀ ရျပီး ဆယ္ဂဏန္း၂လုံးက တူတဲ့ကိန္းႏွစ္လုံး
ဥပမာ [ 72 x 78 ] ,[ 46 x44 ] ,[ 61 x 69 ]
စတာေတြကို ေျမႇာက္ရင္ အဓိကအခ်က္က
***(၁) [ ဆယ္ဂဏန္း ] x [ ဆယ္ဂဏန္းကို တစ္ေပါင္းျခင္း] ရလာဒ္ကို ယူရန္နဲ႕
e.g, [ 72 x 78 ] = ?
မွာဆိုရင္ 7 x 8 = 56 (စိတ္ထဲမွာ "5 6_ _ "လို႕မွတ္ေပးထားပါ။)

***(၂) ခုဂဏန္းႏွစ္ခုကို ေျမႇာက္ရန္နဲ႕ ရလာဒ္ကို (၁)အေျဖအေနာက္မွာ ေရးရန္ပါ။
2 x 8 = 16
ရတဲ့ 16 ကို "5 6_ _ "ေနာက္မွာေရးပါ။
"5616"က အေျဖပါ။

ေနာက္ထပ္တြက္ျပပါမယ္။
[ 46 x44 ] မွာ
[ ဆယ္ဂဏန္း ] x [ ဆယ္ဂဏန္းကို တစ္ေပါင္းျခင္း] 4 x 5 = 20
ခုဂဏန္းႏွစ္ခုကို ေျမႇာက္ရန္ 6 x 4 = 24
#အေျဖက "2024" ပါ။

[ 61 x 69 ] မွာ
[ ဆယ္ဂဏန္း ] x [ ဆယ္ဂဏန္းကို တစ္ေပါင္းျခင္း] 6 x 7 = 42
ခုဂဏန္းႏွစ္ခုကို ေျမႇာက္ရန္ 1 x 9 = 09 (ဘာေၾကာင့္ "09"လို႕ ယူရသလဲဆို ကိန္းႏွစ္လုံးရွိတယ္လို႕ မွတ္ယူရလို႕ပါ။ )
#အေျဖက "4209" ပါ။

***ေျဖရွင္းခ်က္***
ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုတြက္ရတာလဲဆိုရင္_ ကိန္း၂လုံးစီကို (10a+b) ရယ္ (10a+c) အေနနဲ႕ထားျပီး ရွင္းျပပါမယ္။ ေနာက္သိထားရမယ့္အခ်က္က ခုဂဏန္းဘက္ကို ညြန္းတဲ့ bနဲ႕c က (b+c=10) ဆိုတာကိုပါ။

(10a+b) x (10a+c)
=100aa + 10ab + 10ac + bc
=100aa + 10a(b+c) + bc {#--->(b+c=10)}
=100aa + 10a x 10 + bc
=100aa + 100a + bc
=100a(a+1) + bc

a(a+1)က [ ဆယ္ဂဏန္း ] x [ ဆယ္ဂဏန္းကို တစ္ေပါင္းျခင္း] ျဖစ္ျပီး 100နဲ႕ေျမႇာက္ထားတဲ့အတြက္ သူ႕အေနာက္မွာ ကိန္းႏွစ္လုံးရွိတာကို ျပပါတယ္။ bc က ခုဂဏန္းႏွစ္ခုကို ေျမႇာက္ျခင္းကို ျပပါတယ္။

[ 72 x 78 ] ကို အဲဒီပုံစံနဲ႕ ရွင္းျပရရင္_
=(10x7+2) x (10x7+8)
=100 x 7 x (7+1) + 2 x 8

ေလ့က်င့္ခန္းေတြ တြက္ၾကည့္ပါ။
83 x 87 = ?
24 x 26 = ?
18 x 12 = ?
95 x 95 = ?
ေနာက္မွဘဲ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္တဲ့ "ခုဂဏန္း၂လုံးက တူျပီး ဆယ္ဂဏန္း၂လုံးေပါင္းျခင္း ၁၀ ရတဲ့ ကိန္းႏွစ္လုံးေျမႇာက္ျခင္း" ကို ေရးပါဦးမယ္။

Read More...

Friday, January 25, 2008

ခ်စ္ေမာင္ေလး


ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး။ စာေရးဖို႕ အာ႐ုံမရတာနဲ႕ ဟိုးအရင္ေလး/ငါးႏွစ္ေက်ာ္က ပ်င္းပ်င္းနဲ႕ေလွ်ာက္ဆြဲထားတဲ့ပုံေတြ လိုက္ရွာၾကည့္တာ။ ဖိုတိုေရွာ့အေၾကာင္း ဘာမွမသိဘဲ ဆြဲထားတဲ့ပုံေတြ အခုျပန္ၾကည့္မိေတာ့ သူငယ္တန္းကေလးပန္းခ်ီလိုဘဲ။ အဲဒီပုံေတြၾကားမွာ ေမာင္ေလးဆြဲထားေပးတဲ့ ပုံေလးေတြ စကန္ဖတ္ျပီးသိမ္းထားတာ သြားေတြ႕တယ္။ အဲဒီတုန္းက ေက်ာင္းမွာအကႌ်ထုတ္ဖို႕ ပုံဆြဲေပးဖို႕ ေမာင္ေလးကို စာေရးျပီးမွာလိုက္တာ။ ဘယ္သူက သတ္မွတ္လိုက္တာမွန္းေတာ့မသိ၊ က်မတို႕အဖြဲ႕က အတန္းထဲမွာ အီးတီ(E.Cကို နာမည္ဖ်က္ထာတာ) လုပ္ရတယ္။ အကႌ်ထုတ္မယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ ပုံမဆြဲႏိုင္ၾကဘူး။ ဒါနဲ႕ က်မဘဲ အိမ္ကေမာင္ေလးကို ဆြဲခိုင္းလိုက္မယ္လို႕ အာမခံေပးလိုက္တယ္။

ေမာင္ေလးက က်မတို႕ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ထဲမွာ အႏုပညာ ဝါသနာအရွိဆုံးဘဲ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ခဲတန္ရရင္ ျမင္ျမင္ရာ ပုံေတြေရွာက္ျခစ္ေတာ့တာဘဲ။ ေနာက္သူ႕ေက်ာင္းဖတ္စာအုပ္ဆိုလဲ ပုံေတြအျပည့္။ က်မတို႕က ဖတ္စာအုပ္ကို လက္ဆင့္ကမ္းသုံးတာဆိုေတာ့ အမၾကီးသုံးျပီး စာအုပ္ကို က်မသုံး၊ ျပီးရင္ ေမာင္ေလးေပါ ့(သင္႐ိုးအသစ္မေျပာင္းခင္ထိ)။ က်မတို႕အမႏွစ္ေယာက္တုန္းက ဘာမွမျဖစ္တဲ့စာအုပ္ေတြ ေမာင္ေလးလက္ထဲေရာက္ရင္ ပုံေတြနဲ႕ ပြလို႕။ သူ႕ေနာက္အငယ္မရွိလို႕ ေတာ္ေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ တဝမ္းကြဲေမာင္ေလးေတြက ဖတ္စာအုပ္ေတြလိုခ်င္တယ္ဆိုလို႕ ေမာင္ေလးသုံးျပီး စာအုပ္ေတြ သူတို႕ကိုေပးတယ္။ ေပးသာေပးရတယ္၊ သူတို႕ဖတ္လို႕ရပါ့မလားလို႕ စိတ္ပူရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေဒၚေလးကေျပာတယ္။ ေမာင္ဝမ္းကြဲေတြက ေမာင္ေလးဆြဲထားတဲ့ ကာတြန္းပုံေတြကို သေဘာေတြက်လို႕တဲ့။ သူတို႕ပါ ဖတ္စာအုပ္ရဲ့ ေနရာလြတ္မွာ ပုံလိုက္ဆြဲၾကသတဲ့။ ေကာင္းၾကေရာ။

ေနာက္ေတာ့ ပုံေတြအျပင္ ကဗ်ာေတြပါေရးလာတယ္။ က်မတို႕ အမႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႕ကဗ်ာေတြခိုးဖတ္ျပီး ၾကိတ္ရီၾက တခါတေလ ဘာေတြမွန္းမသိလို႕ အီလည္လည္ျဖစ္ၾကနဲ႕။ သူဆြဲထားတဲ့ ဒီဇိုင္းနဲ႕ ကဗ်ာစာရြက္ေတြ က်မသိမ္းထားတာ ေနာက္ေတာ့ တင္ပါဦးမယ္။ က်မရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းလာတက္ရေတာ့ အိမ္နဲ႕(အေမနဲ႕) မခြဲစဖူးဆိုေတာ့ စိတ္အားငယ္တာေပါ့။ အဲဒီတုန္းက ေမာင္ေလးက စာေတြေရးျပီး ပို႕လာပါတယ္။ သူ႕စာတိုင္း ကြၽန္မပုံကို ကာတြန္း႐ုပ္လုပ္ျပီး ေနာက္ထားတယ္။ dead body ေတြၾကည့္ရတယ္ဆိုေတာ့ ခုတ္မယ္၊ ထစ္မယ္၊ ပါးပါးလွီးမယ္ဆိုတာမ်ိဳး။ သူ႕အမကျဖင့္ သတၱိေကာင္းလြန္းလို႕ ေစ့ေစ့ေတာင္မၾကည့္ဘူး။ ေမာင္ေလးစာေတြကလဲ ေပါက္ကရေလးဆယ္ေရးထားတာေတြ မ်ားတယ္။ အေမေျပာေတာ့ သူ႕အမ စိတ္သက္သာရာရေအာင္တဲ့။ သူ႕စာလာရင္ က်မအျပင္ တေဆာင္လုံး ဝိုင္းဖတ္ၾကတယ္၊ ရီစရာေကာင္းလို႕ေလ။ ကြၽန္မစီ စာေရးမွန္းသိေတာ့ အမက စကားနာထိုးတယ္။ သူေမာ္လျမိဳင္မွာ ေက်ာင္းတက္ေနတုန္းေရာ အလုပ္ဝင္ေနတဲ့အထိ တခါမွ ေမာင္ေလးစီက စာမလာဖူးလို႕တဲ့။ ေမာင္ေလးနဲ႕ သံုးႏွစ္ကြာတဲ့က်မက သူငယ္ခ်င္းလို ပိုျဖစ္ျပီး ငါးႏွစ္ကြာတဲ့အမက သိပ္အေစးမကပ္လို႕ျဖစ္မယ္။

သူစေနာက္တာကိုလည္း က်မက အခံရဆုံးေလ။ အမက နဲနဲမွသည္းမခံတာလဲပါတယ္။ က်မကိုဆို ငိုေအာင္စတယ္။ ရာဘာေျမြ႐ုပ္ၾကီးဝယ္လာတုန္းကေပါ့၊ အဲဒီေျမြကိုကိုင္ျပီး လက္ကိုတြန္႕လိမ္တြန္႕လိမ္လုပ္ေတာ့ တကယ့္အစစ္ၾကီး လႈပ္ေနတာနဲ႕တူတယ္။ အဲဒါကို ေက်ာင္းကျပန္လာတဲ့ က်မ အိမ္ထဲအဝင္မွာ အခန္းဝကေန ႐ုတ္တရက္ လက္ထုတ္ျပီးေျခာက္တာ လန္႕ျပီးမ်က္ရည္ပါက်ရတယ္။ က်မေၾကာက္တဲ့ ပိုးတုံးလုံး အၾကီးၾကီးကို အညႇပ္နဲ႕ညႇပ္ျပီး လိုက္တို႕လို႕ ထြက္ေျပးတာ ျခံျပင္လမ္းမေပၚအထိေရာက္တယ္။ ျခံျပင္မွာ အသိနဲ႕စကားေျပာေနတဲ့အေမ့ကို ပတ္ေျပးရင္းေအာ္ေနမိလို႕ လမ္းသြားေတြေတာင္ ၾကည့္သြားေသးတယ္။ အရွက္ခြဲပါ့။

ခုအကႌ်ထုတ္မယ္ဆိုေတာ့လည္း ေမာင္ေလးကို ဘဲေျပးျမင္ျပီး ဆြဲခိုင္းလိုက္တယ္။ သူကေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ကာတြန္းဆန္ဆန္ပုံေလးပုံ ဆြဲေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီထဲက အကႌ်ထုတ္ျဖစ္တဲ့ပုံက ဒီထဲမွာ မပါရွာဘူး။ အဲဒီပုံက ဆိုင္ကို ေပးထားရလို႕ေလ။



ဒီပုံက နင္ဂ်ာလိပ္ေလးေကာင္၊ လင္းႏို႕လူသား၊ ပင့္ကူလူသား၊ ဝူခုံးနဲ႕ ေနာက္တခုက ေရွာင္လင္ထင္တယ္၊ အဲဒါေတြကို ေဆးလုံးေတြမွာ ပုံေဖာ္ထားတာ။



ေဆးလုံး၊ ေဆးေတာင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို က်ားကစားတဲ့အ႐ုပ္ပုံ လုပ္ထားတယ္။



ဒါက capsule ၂ေတာင့္ရန္ျဖစ္ရင္း သူတို႕အေရာင္တူရာ ေျပာင္းစြတ္လိုက္ေတာ့ ok သြားတဲ့ပုံေလး။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ပုံမဆြဲတတ္တဲ့ က်မတို႕အဖို႕ အဆင္ေျပသြားၾကတာဘဲ။ တျခားအတန္းကပါ က်မတို႕အတန္းအကႌ်ကို အားေပးလိုက္ၾကေသးတယ္။

က်မကိုဆို ေနာက္ေျပာင္သလို ဆရာလဲလုပ္တတ္တဲ့ ေမာင္ေလး ဟိုတေလာကမွ သူေရးထားတဲ့ဘေလာ့ကို သိေတာ့တယ္။ ကိုးနက္ရွင္ႂကြမလာတာနဲ႕ အႂကြေႏွးတာနဲ႕ေရာ ဟိုပိတ္ဒီပိတ္နဲ႕မို႕ ေသခ်ာေတာ့ တင္ႏိုင္ပုံမရဘူး။ သူ႕အမဘေလာ့ကိုလည္း စိတ္ကူးေပါက္ရင္ ေမးပါရဲ့။ သူၾကည့္ေတာ့ ေခါင္းစဥ္ကလြဲျပီး စာေတြဖတ္မရဘူးတဲ့။ မျမင္ရတာဘဲ ေကာင္းပါတယ္။ ေတာ္ၾကာ ဂ်စ္ေမာင္ေလးက သူ႕အမ ေလွ်ာက္ေရးထားတာဖတ္ျပီး ပိႆာေလးေဘးပစ္ ေပါက္ကရေျပာေနဦးမယ္။


Read More...

Tuesday, January 22, 2008

ကိန္းဂဏန္းမ်ားႏွင့္ (၄)


ဒီတခါ အေျမႇာက္အေၾကာင္းထဲက အခန္းခြဲ တခုကို ေရးပါမယ္။ စာအုပ္ထဲမွာေတာ့ "[ 11 x 11 ] ကေန [ 19 x 19] အထိ ဒီေလာက္လြယ္တယ္"လို႕ ေခါင္းစဥ္တပ္ထားပါတယ္။

e.g, 14 x 17 = ???

ပထမဦးစြာ ၾကိဳက္ရာတဖက္ကို ေပးထားတဲ့ကိန္းအတိုင္းယူျပီး က်န္တဲ့ကိန္းတဖက္က ခုဂဏန္းနဲ႕ ေပါင္းပါမယ္။
14 + 7 = 21 <----- A
ျပီးရင္ နဂိုကိန္းေတြက ခုဂဏန္းေတြကို ေျမႇာက္ပါ။
4 x 7 = 28 <----- B
ထို႕ေနာက္ Aနဲ႕B "ေနရာေရႊ႕ျပီးေပါင္း"ပါ။ "A"ရဲ့ ခုဂဏန္းေအာက္မွာ "B"ရဲ့ ဆယ္ဂဏန္းကိုထားျပီး ေပါင္းရပါမယ္။
2 1
+ 2 8
_______
2 3 8

ဥပမာေနာက္တစ္ခု ထပ္တြက္ျပပါမယ္။
16 x 18
16 + 8 = 24 <----- A
6 x 8 = 48 <----- B
Aနဲ႕B ေနရာေရႊ႕ျပီးေပါင္းမယ္။
2 4
+ 4 8
_______
2 8 8 #

***ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုတြက္ရတာလဲဆိုရင္_ 11 ကေန 19 အထိ ကိန္း၂လုံးစီကို (10+a ) ရယ္ (10+b) အေနနဲ႕ထားျပီး ရွင္းျပပါမယ္။

(10+a ) x (10+b)
=10 x 10 + 10a + 10b + ab
=10 ( 10 + a + b ) + ab

( 10 + a + b ) မွာ 10 + a က တစ္ဖက္ကိန္းဂဏန္းကိုျပျပီး b က က်န္တစ္ဖက္ကိန္းက ခုဂဏန္းကို ျပပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အေရွ႕က 10ေျမႇာတ္ထားတာက အေနာက္ဆုံးမွာ သုညရွိတယ္ဆိုတဲ့သေဘာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ "ေနရာေရႊ႕ျပီးေပါင္း"ရတာပါ။ ေနာက္ဆုံး ab က ခုဂဏန္း ၂ခုေျမႇာက္ျခင္းကို ျပတာပါ။
အေပၚဆုံးက ဥပမာ 14 x 17 = ? ကို ျပန္ရွင္းျပပါမယ္။
14 x 17 = ( 10 + 4 ) x ( 10 + 7 )
= 10 ( 10 + 4 + 7 ) + ( 4 x 7 )
= 10 ( 14 + 7 ) + ( 4 x 7 )
= 10 x 21 + 28

တြက္ၾကည့္ပါ။
18 x 18 = ?
19 x 14 = ?
16 x 19 = ?


Read More...

Monday, January 21, 2008

"စားၾကပါဦးရွင္"


"J"လာေအာ္သြားလို႕ အိမ္ကပို႕လိုက္တာတခ်ိဳ႕ မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္။ တကယ္စားမရေတာ့လည္း ပုံၾကည့္ျပီး စိတ္ေျဖေပါ့ေနာ္။ ပထမဆုံး ပဲေလွာ္ေတြေကြၽးမယ္။ ပဲမဲမဲေလးက ေရာက္တဲ့ေန႕ကတည္းက ေဖာက္စားေနလို႕ တဝက္ဘဲက်န္ေတာ့တယ္။ မေဖာက္ရေသးတဲ့အထဲက "လုံေမပဲေရႊပြေၾကာ္"၊ "ေတာင္ၾကီးပဲေၾကာ္"၊ ပဲဝါေလးပဲေလွာ္နဲ႕ "ဘိုကိတ္ပဲေၾကာ္"။





ေနာက္ထပ္ ခပ္စပ္စပ္ေလး ေကြၽးမယ္။ ပဲပုတ္နဲ႕ေျမပဲေထာင္းေၾကာ္။ စပ္လိုက္တာမွ ႐ႉးရွဲပဲ။



သိပ္မစပ္ေသးဘူးဆိုရင္ ငပိေထာင္းေလးပါ ထပ္တြဲစားပါဦး။ အေမ့လက္ရာစစ္စစ္ ငပိေထာင္း။ အေမကိုယ္တိုင္ေထာင္းတာ စားခ်င္တာလို႕ ဂ်ီထားလို႕ သရက္သီးစိမ္းနဲ႕ ေထာင္းေပးလိုက္တဲ့ ခ်ဥ္စပ္ငပိေထာင္းေလး။



အေတာ္စပ္သြားျပီဆိုရင္ အခ်ိဳျပန္ေကြၽးမယ္။ ဖားအံထန္းလ်က္(ညက္)ခ်ိဳ စားပါ။ ဒီတစ္ခါ ႐ိုး႐ိုးထန္းညက္ပဲပါလာတယ္။ ေနာက္တစ္ခါက်မွ ဇီးထန္းညက္ မွာလိုက္မယ္။ အုန္းထန္းညက္က စားျပီးလည္ေခ်ာင္းယားလို႕ မမွာေတာ့ဘူး။



အခ်ဥ္ထုပ္ကေတာ့ သိပ္မစားလို႕ နဲနဲဘဲပါတယ္။ BunBunသရက္သီးေျခာက္က စားရင္းအရွိန္လြန္သြားလို႕ ကုန္သြားျပီ။ ဂ်င္းမက္မန္းခ်ိဳခ်ဥ္ေလးဘဲ က်န္ေတာ့တယ္။



ပစၥည္းေတြေရာက္ကတည္းက တမ်ိဳးျပီးတမ်ိဳးစားေနတာ။ ေရာက္ျပီးေနာက္ေန႕ ငပိေကာင္ေၾကာ္နဲ႕ ပဲနီေလးဟင္းရည္ခ်က္စားလိုက္တာ ငပိေကာင္ေၾကာ္ တစ္ရက္ထဲနဲ႕ကုန္ေရာ။ စားခ်င္စိတ္မ်ားေနလို႕ ဓာတ္ပုံေတာင္ မ႐ိုက္လိုက္ရဘူး။ တေန႕က ခ်က္ျဖစ္တဲ့ မုန္႕ဟင္းခါးဘဲ တင္လိုက္ေတာ့တယ္။



ေျမာင္းျမေဒၚခ်ိဳမုန္႕ဟင္းခါးထုပ္ကို ခ်က္ထားတာ။ မုန္႕ဟင္းခါးက ဒီေရာက္ကတည္းက မစားရတာ ၾကာေပါ့။ ေရခ်ိဳငါးကို မသိတာေရာ စပါးလင္ရွာမရတာေၾကာင့္ေရာ ငါးဟင္းမစားရတာ ႏွစ္ေပါက္ေတာ့မယ္။ မုန္႕ဟင္းခါးကလည္း စပါးလင္ပါမွေမႊးတာကိုး။ ဒါနဲ႕ ေခြၽတာေသာအားျဖင့္ ဝယ္ထားတဲ့ "ကင္းမာတိုင္း"ငါးနဲ႕ မုန္႕ဟင္းခါးထုပ္ကို အနံ႕ပါေအာင္နဲနဲ ေရာခ်က္လိုက္တယ္။ ငွက္ေပ်ာအူၾကိဳက္တတ္လို႕ အေမက ငွက္ေပ်ာအူႏုႏုေလးေတြကို ပါးပါးလွီး အေျခာက္လွမ္းျပီး ထည့္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒါေလးေတြ ေရေႏြးေဖ်ာျပီး ထည့္တည္တာ ပြလာေတာ့ ႏုဖတ္ဖတ္နဲ႕ ဝါးလို႕အရမ္းေကာင္းတာဘဲ။



ဒီမွာခ်ဥ္ေပါင္မရွိလို႕ ခ်ဥ္ဟင္းမစားရဘူးဆိုလို႕ ခ်ဥ္ေပါင္သီးႏုေတြ အေျခာက္လွမ္းျပီး ထည့္ေပးလိုက္ေသးတယ္။ ဟိုတစ္ေခါက္တုန္းကေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ေျခာက္ လုပ္ေပးလိုက္တယ္။ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ေျခာက္ေရာ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္က ဟင္းရည္ျပန္ခ်က္ရင္ အခ်ဥ္ေပါ့သြားလို႕ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္သီးေျခာက္ လုပ္ေပးလိုက္တယ္။ အေမလုပ္ေပးလိုက္တာေတြ အမ်ားၾကီးဘဲ။ ငါးေျခာက္ကို အာျပဲေျခာက္ဖုတ္ၾကိဳက္တယ္ဆိုလို႕ အမ်ားၾကီးလုပ္ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္ ဗယာေၾကာ္မႈန္႕မွာထားေတာ့ ဗယာေၾကာစားရင္ ထည့္ဖို႕ ပ်ဥ္းေတာ္သိမ္ရြက္ေလးေတြပါ ေၾကာ္ထည့္ေပးလိုက္တယ္။ (စာတိုက္ကလုပ္လိုက္တာ အမႈန္႕ေတြျဖစ္ေပါ့။) အေမကေတာ့ အေတာ္စိတ္ရွည္ပါတယ္။ ကေလးသံုးေယာက္ အၾကိဳက္တစ္ေယာက္တမ်ိဳးစီကို လိုက္လုပ္ေပးတယ္။ ငယ္ငယ္က ထမင္းေၾကာ္ကို တစ္ေယာက္က ဆႏြင္းနဲ႕ေၾကာ္မွ၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က ပဲငံျပာအပ်စ္ရည္နဲ႕မွဆိုေတာ့ မနက္ေစာေစာ အလုပ္႐ႈပ္တာေတာင္ တစ္ေယာက္အၾကိဳက္တမ်ိဳး လုပ္ေပးထားတာ။ အေမကိုဆို ခဏခဏေျပာျဖစ္တယ္။ သမီး အေမျဖစ္လာရင္ေတာင္ အေမ့ေလာက္ စိတ္ရွည္ႏိုင္မယ္မထင္ဘူးလို႕။ ေရးရင္းနဲ႕ တဒိယလာျပီ ဟင့္!! :(


Read More...

Thursday, January 17, 2008

လာပါေတာ့ ခါခါေမာ့ ေမွ်ာ္တဲ့--


ျပီးခဲ့တဲ့တပတ္ ၾကာသပေတးေန႕က အိမ္ကိုဖုန္းဆက္ေတာ့ မွာထားတဲ့ ပစၥည္းေတြ တနလၤာေန႕ကတည္းက ပို႕လိုက္ျပီတဲ့။ ဒီတစ္ခါမွာတာ အေတာ္မ်ားသြားတယ္။ အခ်ဥ္ထုပ္ေတြ မက္မက္စက္စက္စားသူမဟုတ္ေတာ့ ဒီကိုလာေတာ့ ဘာအခ်ဥ္ထုပ္မွ သယ္မလာမိဘူး။ အရင္က ပစၥည္းမွာရင္လည္း ဒီမွာအလြယ္ဝယ္မရတဲ့ ဟင္းခ်က္သုံးတခ်ိဳ႕ကို နဲနဲေလာက္ပဲ မွာေနက်။ အခုက်ေတာ့ မစားရတာၾကာတဲ့ သြားရည္စာေတြ စားခ်င္လာတယ္။ ဟိုတေလာက ပဲေလွာ္စားခ်င္လို႕ လိုက္ရွာတာ ေတာ္႐ုံနဲ႕ မေတြ႕ဘူး။ ေနာက္ေတြ႕မယ့္ေတြ႕ေတာ့ ဟင္းခ်က္ပစၥည္းဝယ္ေနက်ဆိုင္မွာ ျမန္မာျပည္က ပဲအျဖဴလုံးေလးေတြလို ပဲေလွာ္ထုပ္ကို ရွာေတြ႕တယ္။ ယန္းသံုးရာတဲ့။ ေစ်းၾကည့္ျပီး ရွာေတြ႕လို႕ ေပ်ာ္ေနတဲ့ အေပ်ာ္ေလး လြင့္သြားရတယ္။ အထဲမွာပါတာက နဲနဲေလးရယ္၊ ထိုင္စားရင္ ခဏနဲ႕ကုန္မွာ။ ယန္းသံုးရာဆို အသားဟင္းေတာင္ ဝယ္ခ်က္လို႕ရေနျပီ။ မတန္ေတာ့လည္း မဝယ္ဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သံေယာဇဥ္အမွ်င္တန္းလန္းနဲ႕ အဲဒီဆိုင္မွာ သြားဝယ္တိုင္း ပဲထုပ္ကေလးကို ေစ်းေတာ္ျပီလားလို႕ သြားၾကည့္ရတာ အေမာဘဲ။

ေနာက္အိမ္ၾကီးရွင္ပါ ေစ်းဝယ္လိုက္လာတဲ့ေန႕က်မွ အဲေလာက္စားခ်င္တာ ဝယ္ေပါ့၊ ဒီမွာဆိုေတာ့လည္း ဒီေစ်းဘဲ ရွိမွာေပါ့ဆိုျပီး တိုက္တြန္းမွဘဲ ခ်ီတုံခ်တုံျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ကို ဒုန္းဒုန္းခ်ျပီး ဝယ္ခဲ့ေတာ့တယ္။ ဪ လြမ္းလိုက္တာ ေရႊျပည္ေတာ္ေရ။ ကိုယ့္ဆီမွာဆို ၅၀/၁၀၀ေလာက္နဲ႕ ဝယ္လို႕ရတဲ့ သြားရည္စာ ဒီမွာသံုးေထာင္ေလာက္က်ေပါ့ ဟင့္!။ အဲဒါနဲ႕ ဒီတစ္ခါေတာ့ စားခ်င္ေနတဲ့ ပဲေလွာ္ေပါင္းစုံ အိမ္ကိုမွာလိုက္တယ္။ အေမကလည္း ဖားအံလူၾကဳံရွိလို႕ သယ္လာေပးတဲ့ ထန္းညက္ေတြလည္းရွိတယ္တဲ့။ အေတာ္ဘဲ အၾကိဳက္ေတြ႕ေတာ့တာေပါ့။ ဗယာေၾကာ္ေၾကာ္စားဖို႕ ဗယာေၾကာ္မႈန္႕၊ ကုန္သြားလို႕ ငတ္ေနတာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ လက္ဖက္ႏွပ္၊ ဂ်င္းႏွပ္-----မွာလိုက္တာ အစုံဘဲ။ အမ်ားၾကီးမွာေတာ့ အေမွ်ာ္ၾကီးေမွ်ာ္ရျပီေပါ့။

ဖုန္းဆက္ေတာ့ အေမက စာတိုက္အေတြ႕အၾကဳံေျပာေသးတယ္။ ထုံးစံအတိုင္း တခုမဟုတ္တခု ရွာၾကံရစ္ေပါ့။ ဟိုတခါက ျမန္မာေဆးေတြထည့္ေပးေတာ့ ေဆးက ေဆးဆရာရဲ့ တိုင္းရင္းေဆးတံဆိပ္ႏွိပ္မထားလို႕တဲ့။ ရစ္စရာ ဗမာေဆးရွိေတာ့ အဂၤလိပ္လိမ္းေဆးေတာင့္ေတြကို ေယာင္လို႕ေတာင္မေျပာဘူး။ ဒီတစ္ခါ တျခားရစ္စရာရွာမေတြ႕လို႕ထင္ရဲ့ အရင္တခါပို႕တုန္းက ဘာမွမေျပာတဲ့ လိမ္းေဆးေတြကို အခုထပ္ပို႕ေတာ့ ရစ္ပါေလေရာ။ ရစ္ရျခင္းရည္ရြယ္ခ်က္ကလည္း အားလုံးသိတဲ့အတိုင္းပါ။ အမက သူတို႕ေရွ႕နားခ်ထားတဲ့ ရံဘုံးေငြ အဲ ရံပုံေငြပုံးထဲ (အရင္ကေတာ့ မရွိဘူး၊ အခုစတိုင္အသစ္) အလႉေငြ (အမွန္ေတာ့ မသဒၶါေရစာ) ထည့္ျပီးသကာလ တခြန္းမွထပ္မဟေတာ့ဘဲ ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴျပီးေလသတည္းေပါ့။ အမကေတာင္ ေျပာလိုက္ေသးတယ္။ တန္မတန္လည္းတြက္ၾကည့္ဦးတဲ့။ အထဲက ပစၥည္းတန္ဖိုးထက္ ပို႕ခက ႏွစ္ဆေက်ာ္တယ္တဲ့။ ဒီမွာဆို ရထားစီးျပီးသြားရမွာရယ္ လိုက္ရွာရမယ့္အခ်ိန္ရယ္ ရွိမရွိမေသခ်ာႏိုင္တာရယ္ေၾကာင့္ ရွားပါးတဲ့ေနရာမွာေတာ့ တန္တန္တန္လို႕ဘဲ ေျပာရမွာေပါ့။

တကယ္ဆို ပစၥည္းကို တန္ရာတန္ေၾကးေပးျပီးပို႕တာပါ။ ကီလိုကို သတ္မွတ္တဲ့တန္ဖိုးနဲ႕ ကိုယ္ပို႕တဲ့ ႏိုင္ငံက ကန္႕သတ္ထားတဲ့ ပစၥည္းမပါေအာင္ စီစစ္ျပီးမွပို႕တာဘဲ။ ျပီးေတာ့ ကြၽန္မအိမ္က ပစၥည္းပို႕တိုင္းလည္း ပြဲစားကို မသုံးဘဲ ကိုယ္တိုင္ပို႕တာ။ ပြဲစားခ မတန္တာေရာ ကိုယ့္ပစၥည္း အတိုးအေလွ်ာ့ကို ကိုယ္တိုင္ေစာင့္ၾကည့္မွ စိတ္ခ်ရတာမို႕ပါ။ အရင္က ကြၽန္မလည္း အမ်ိဳးသားစီ ပို႕ေနက်မို႕ စာတိုက္ဒုကၡကိုသိတယ္။ တခါလာ ရဲစခန္းေထာက္ခံစာ၊ ေနာက္တခါ ရပ္ကြက္ေထာက္ခံစာ၊ ေနာက္ေတာ့ အိမ္ေထာင္စုစာရင္း၊ ေနာက္တခါ မွတ္ပုံတင္မိတၱဴ၊ ေနာက္က်ေတာ့ မူရင္းပါတြဲျပခိုင္းနဲ႕ တခါသြားရင္တစ္မ်ိဳး ျပ႒ာန္းခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ရစ္ပါ့။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ကိုအားနာလို႕ ေတာ္႐ုံဆိုမမွာေတာ့ဘူး။ ေျခာက္လေလာက္မွ တစ္ခါဘဲမွာတယ္။ ဒီၾကားထဲ ဂ်ပန္ကို ပို႕ခက ေစ်းအၾကီးဆုံးဘဲ။ စပ္စုေနက်ထုံးစံမို႕ တစ္ကီလိုပို႕ရင္ ဘယ္ႏိုင္ငံဘယ္ေလာက္ဆိုတဲ့ စာရင္းကိုသြားဖတ္တာ ဂ်ပန္ကို ဘယ္ႏိုင္ငံမွ မမွီပါလား။ အခုထိအရင္အတိုင္းဘဲဆိုရင္ တစ္ကီလို ၂၆ FEC၊ ႏွစ္ကီလို ၃၇ FEC၊ သံုးကီလို ၄၉ FEC၊ ေလးကီလို ၆၀ FEC ပါ။ ကီလိုစုံဂဏန္းနဲ႕ မဂဏန္းၾကား ၁၁ FEC နဲ႕ ၁၂ FEC တလွည့္စီ ေပါင္းသြားတာမို႕ ကီလိုစုံဂဏန္းပို႕ရင္ ပိုတန္တဲ့သေဘာပါဘဲ။ ဂ်ပန္နဲ႕နီးတဲ့ ကိုးရီးယားပို႕ရင္ေတာင္ ထက္ဝက္ေအာက္ပဲက်တာပါ။ မွတ္မိသေလာက္ေတာ့ တစ္ကီလို ၁၇ FEC နဲ႕ ကီလိုတိုးတိုင္း ၉ FEC ေပါင္းသြားပါတယ္။

စာတိုက္မွာ ျခေသၤ့အေကာင္ၾကီးၾကီးကိုက္ျပီး တန္ရာတန္ေၾကးေရာ မတန္မရာေၾကးေတြပါ ေပးျပီးသကာလ ကိုယ္ပို႕တဲ့ပစၥည္းထုပ္ေတာ့ ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴ ေရာက္ေစခ်င္သား။ အေမက ထပ္မွာလိုက္တယ္။ ပစၥည္းေရာက္ရင္ ပုံးေပၚကစာရင္းနဲ႕စစ္ျပီး ဖုန္းျပန္ဆက္ဦးတဲ့။ အေမတို႕ပို႕ေနတုန္း ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ ဂ်ပန္ကိုပစၥည္းပို႕တာ အကုန္ပါမသြားလို႕ဆိုျပီးလာစုံစမ္းတယ္။ စာတိုက္က ဂ်ပန္ကလြဲျပီး တျခားႏိုင္ငံေတြကို ပါဆယ္က စာတိုက္က တိုက္႐ိုက္သြားသတဲ့။ ဂ်ပန္ဆို စီစစ္ေရး႐ုံးကို တဆင့္ပို႕ျပီးမွ ဂ်ပန္ကို ပို႕သတဲ့။ ဒါဆို ပစၥည္းေပ်ာက္တာ စာတိုက္နဲ႕ မဆိုင္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။ "ေပ်ာက္ေသာပစၥည္း ရွာရင္မေတြ႕"နဲ႕ "ေမးပါမ်ားလမ္းစေပ်ာက္"ေပါ့။ ေငြကုန္ပစၥည္း႐ႈံးဘဲ။ ဘယ့္ႏွယ့္ အားလုံးအဆင့္ဆင့္စစ္လို႕ (စစ္တဲ့ေနရာမွာ ကာစတန္က အျမဲရွိတယ္) လက္ခံျပီးမွ ကီလိုက်သင့္တန္ဖိုးေပးျပီးပို႕တာပါ။ ဘာလို႕ အကုန္မေရာက္ရတာလဲ။ ကိုယ့္ေရွ႕မွာ ပါဆယ္ပုံးကို အထပ္ထပ္ တိပ္ပိပ္ေနတာ အာပလာေပါ့။

သူမ်ားကိစၥၾကားလာျပီးေတာ့ အေမက စိတ္တထင့္ထင့္ေပါ့။ ဒီကကြၽန္မလည္း ေမွ်ာ္ရေတာ့တာေပါ့။ အရင္က အမ်ိဳးသားနယ္မွာေနလို႕ ပို႕တုန္းက ေလးရက္ဆို ေရာက္တယ္။ တိုက်ိဳကို ေရာက္ေတာ့ ျမန္ရင္ ငါးရက္နဲ႕ အလြန္ဆုံး တပတ္ေနမွေရာက္တယ္။ နယ္ျမိဳ႕က ေသးလို႕ ပို႕တာျမန္ျပီး ျမိဳ႕ၾကီးရင္ နဲနဲၾကာတာထင္တယ္။ တနလၤာေန႕က ပို႕လိုက္တာဆိုေတာ့ ေနာက္အက်ဆုံးေတာ့ ေနာက္ထပ္တနလၤာေန႕ဘဲေပါ့။ ေမွ်ာ္တာေတာ့ ေသာၾကာေန႕ကတည္းကဘဲ။ ပိတ္ရက္လည္း ဒီမွာက ပို႕ေပးတာဘဲမို႕ စေနလည္း လည္ပင္းရွည္၊ တနဂၤေႏြလည္း လည္ပင္း သစ္ကုလည္အုပ္ျဖစ္နဲ႕။ သီခ်င္းေလးနဲ႕လည္း ေမွ်ာ္တယ္။ "ေမွ်ာ္သာေမွ်ာ္သည္ မယုံၾကည္ ရင္မွာေဝဒနာ အပြင့္အခက္အဝါအနီ"။ ေမွ်ာ္ေတာ္ေဇာနဲ႕ေမာရပါတယ္။ တနလၤာေန႕သာကုန္သြားတယ္ ေရာက္မလာဘူး။ ေအာက္ဆင္းျပီးစာတိုက္ပုံးထဲ ေခ်ာင္းရတာလဲ အေမာ။ တခါတေလ ပါဆယ္ေရာက္ေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားစာ ထည့္သြားတတ္တာကိုး။ ေနာက္မွ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့အခ်ိန္ကို ပို႕ခိုင္းလို႕ရတယ္။

အဂၤါေန႕လည္း ေပၚမလာ။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္လာျပီ။ မေန႕က ေန႕လည္ အခန္းတံခါးေရွ႕က "ေဒါက္ ေဒါက္"တဲ့။ ခ်မ္းလို႕ ေစာင္ပတ္ျပီး ကြန္ျပဴတာေရွ႕ရွိေနရာက ဘယ္လိုခုန္ထြက္သြားလိုက္လည္းမသိဘူး၊ လမ္းမွာ မီးဖိုေခ်ာင္က ဒန္အိုးေတာင္ ဝင္တိုက္လိုက္ေသးတယ္။ တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ေဟာ--



"လာပါေတာ့ ခါခါေမာ့ ျမရြက္ေဝ ေမွ်ာ္တဲ့ပါဆယ္ထုပ္ ေရာက္ျပီ၊ ေရာက္ျပီ။" ပုံးကေလးလည္းေလး ေပ်ာ္ျပီးျပာယာခတ္ေနလို႕ စာတိုက္ဝန္ထမ္းက ျဖစ္ရဲ့လား "ဒိုင္းေဂ်ာဘု က?" ကို "ဟိုက္"လုပ္ျပီး ယက္ကန္ယက္ကန္ ပုံးမျပီးဝင္ခဲ့တယ္။ ပုံးေဖာက္စစ္ဖို႕လုပ္ရင္း သတိထားမိတာ အင္! တိပ္က ႏွစ္ထပ္ျဖစ္ေနပါလား။ အေပၚတိပ္က အၾကည္ေရာင္မို႕ ေအာက္ဘက္တိပ္က ေတာက္ေလ်ာက္ခြဲထားတာျမင္ရတယ္။ အေပၚတိပ္အၾကည္မွာေတာ့ Japan Post Service co., ltd. နဲ႕ ပုံးမွာ တိပ္ပိတ္ျပီးသားကို ဖြင့္ထားတဲ့ဒဏ္ရာေတြ႕လို႕ ဖြင့္ေဖာက္စစ္ေဆးရေၾကာင္း အနီေရာင္စာတန္းပါတယ္။ ဪ ဟိုစီစစ္ေရး႐ုံးဆိုတဲ့ေနရာက မသပ္မရပ္လုပ္လိုက္လို႕ေပါ့။ ဒီဘက္ကေတာ့ တိက်တယ္ရွင့္။ ဖြင့္ထားေၾကာင္းနဲ႕ ဘာေၾကာင့္ဆိုတာပါ တခါထဲေရးထားတယ္။ သူတို႕စစ္ျပီးေတာ့ ကိုယ္စစ္ကလွည့္ေပါ့။ စာရင္းအားလုံးပါမွဘဲ ဟင္းခ် ႏိုင္ေတာ့တယ္။ ပစၥည္းေတြ ႏိႈက္မယူထားလိုက္တဲ့ စီစစ္ေရး႐ုံးဆိုတဲ့ ေနရာက ပုဂၢိဳလ္ၾကီး ပုဂၢိဳလ္ေလးမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေနာက္ရက္မ်ားေတာ့ သြားရည္စာေတြနဲ႕ ဇိမ္က်ရေတာ့မယ္။


Read More...

Wednesday, January 16, 2008

ေယာသူတို႕ရြာ


အေဖ့ဘက္အဖြားက အထက္အညာကေပမယ့္ ကြၽန္မတို႕ တခါမွ အညာကို မေရာက္ဖူးပါဘူး။ အမ်ိဳးေတြလည္း ခုထိ ရွိေနတုန္းပါဘဲ။ တခါတေလ ရန္ကုန္ကို သြားလည္လို႕ သူတို႕လာလည္တာနဲ႕ ဆုံတတ္တယ္။ ဖြားေလး(အဖြားညီမအငယ္ဆုံး)က ကြၽန္မတို႕ စကားေျပာရင္ "ဪ- ဟုတ္လား" ဆိုတာနဲ႕ဆင္တူ အညာစကားေျပာပုံနဲ႕ "ဪ- ဟုတ္ကဲ့လား"လားလို႕ စကားေထာက္ေလ့ရွိတယ္။ "ဟုတ္ကဲ့လား"ကို ကြၽန္မတို႕က "ဟုတ္ရဲ့လား"လို႕ ေျပာတယ္ထင္လို႕ အစကေတာ့ ကိုယ္ေျပာတာဘဲ မယုံလို႕လားဆိုျပီး စကားေျပာရတာ အရွိန္ရပ္ရပ္သြားတယ္။ ေနာက္မွကိုယ့္ကို ဆက္ေျပာလို႕ရေအာင္ စကားေထာက္ေပးမွန္းသိေတာ့တယ္။

ဖြားေလးလာရင္ အညာလက္ေဆာင္မုန္႕ေတြနဲ႕ သနပ္ခါးတုံးေတြပါတတ္တယ္။ ေယာအဆင္ေတာ့ တခါမွမေတြ႕မိဘူး။ ဒီဘက္အမ်ိဳးေတြက ရန္ကုန္မွာေနတာမ်ားလို႕ အညာဆင္ ၾကိဳက္မယ္မထင္လို႕ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ေတြးမိေတာ့လည္း ဟုတ္သား။ အေဖ့ဘက္ကအေဒၚေတြ တခါမွ ေယာအဆင္ဝတ္တာ မျမင္ဖူးဘူး။ ကြၽန္မတို႕ကေတာ့ အေမကအစ ေယာအဆင္ၾကိဳက္တယ္။ နဂိုက ေယာအဆင္ကို ပုဆိုးအေနနဲ႕ဘဲ ဝတ္ခဲ့တာထင္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဘယ္သူထြင္လိုက္လဲမသိဘူး ထဘီအေနနဲ႕ေရာ၊ အထက္ေအာက္ဝမ္းဆက္အေနနဲ႕ပါ အမ်ိဳးသမီးေတြ ဝတ္လာၾကတယ္။ (ဦးေလးတစ္ေယာက္ေျပာတာ မွတ္မိေသးတယ္။ နင္တို႕ အမ်ိဳးသမီးေတြ ငါတို႕ေယာက်္ားေလးဝတ္ေတြသမွ် ပုဆိုးဆိုလည္းလိုက္ဝတ္ ရွပ္အကႌ်ဆိုလည္းလိုက္ဝတ္နဲ႕ ငါတို႕ဝတ္စရာ နည္းကုန္ေတာ့မယ္တဲ့။ မေက်နပ္ရင္ လိုက္ျပန္တုဝတ္ေပါ့ေနာ့။:D ) ေယာအဆင္ထဲမွာ ဇီးေရာင္နဲ႕ မဲနယ္ေရာင္က လူကို ပိုသန္႕ေစတယ္ထင္တယ္။ ကြၽန္မကေတာ့ မဲနယ္ေရာင္၊ မရမ္းရင့္ေရာင္ အရမ္းၾကိဳက္။

ေယာအဆင္သာ သေဘာက်တယ္ အညာမွာ ေယာရြာ ဘယ္မွာရွိလဲေတာ့ မသိပါဘူး။ အမွန္ေတာ့ ေယာသူတို႕ရြာသီခ်င္း နားေထာင္ရင္း စဥ္းစားခန္းဖြင့္ေနတာ။ ရြာအေငြ႕အသက္ဆန္တဲ့သီခ်င္းေလးနဲ႕ အိမ္ကိုလြမ္းေနတာ။ "အေမနဲ႕ရြာကိုလြမ္းတယ္" ဟင့္:(။ ဒီေယာသူတို႕ရြာကို နဂိုဆိုထားတာ သိန္းတန္(ျမန္မာျပည္)ထင္ပါတယ္။ အခုသီခ်င္းက ပိုးဒါလီသိန္းတန္ ျပန္ဆိုထားတာ။ ကာရာအိုေကသြားဆိုတုန္းက ေတာင္ၾကီးသူဆိုတာနားေထာင္ရင္း သေဘာက်သြားတယ္။ ေနာက္သြားဆိုျဖစ္တိုင္းလည္း သူ႕ကို ဆိုျပပါဟယ္လို႕ ေတာင္းဆိုျပီး နားေထာင္ေနက်။ သူမက တစ္ေဆာင္လုံးမွာ အသံအေကာင္းဆုံးေလ။ သူမဆိုတာ နားေထာင္လို႕ေကာင္းတာေရာ သီခ်င္းေလးကလည္း ခ်စ္စရာမို႕ အားလုံးလည္းၾကိဳက္ၾကတယ္။ အားလုံးနားယဥ္လာေတာ့ ေနာက္ပိုင္း သံျပိဳင္ေတြပါလိုက္ဟစ္လို႕ေပါ့။ သီခ်င္းကို myanmarmp3.net က ေဒါင္းလုပ္လုပ္ထားတာပါ။ ႏွစ္သက္ရင္ က ပိုးဒါလီသိန္းတန္ရဲ့ စုံေတာျမိဳင္ေတးစီးရီးထဲမွာ ရွိပါတယ္။

ေယာသူတို႕ရြာ

(ပုံျပေတးဆို ခုအေျခခိုက္စရာမို႕
လုံမေလးကိုေနာ္ဗ်ာ သူ႕အေမ႐ိုက္ပါလို႕
ဟိုးေမွာင္မိုက္မွာတဲ့ ႐ိႈက္႐ိႈက္ကာ ငိုသံေတြ
ၾကားရသူ ပူဗ်ာပါေပြ အိုေလမေနတတ္ျပီမို႕
လာလာေလလိုက္ခဲ့ပါေတာ့ ေမာင္တို႕ဌာေန ခ်စ္ေသာအညာေျမ) x ၂

(ေမာင္တို႕ရြာမွာကြယ္ ဘာဘာေတြေပါတယ္/ပါတယ္
ပင္ထေနာင္းနဲ႕ ထန္းပင္ေတြရယ္ မက်ည္း ဝါးပင္ ေပါပါတယ္/ခင္ဗ်) x ၂

(ပင္ ပင္နီေခ်ာရယ္နဲ႕ ေယာထဘီ ေယာထဘီ
ေမာင့္ခ်စ္သူေလးကိုလ ဆင္ေပးခ်င္သည္ လွေစခ်င္သည္) x ၂

ပိတ္အက်ီႌမွာ ေႂကြေတြစီလို႕ ပိတ္အက်ီႌ ပိတ္အက်ီႌမွာ ေႂကြေတြစီလို႕
ေက်ာက္သံကေပါ-- ေယာ ---- ေယာသူတို႕ရြာ

(လိုက္ခဲ့ပါလားကြယ္ ခ်စ္သဲေရ ပစ္မခြဲေလ
ပင္ပန္းရင္လည္း ေမာင့္ရင္မွာ အပန္းေျဖ) x ၂
သြားအတူတူ လာအတူတူ ယုယုယယေမာင္ခ်စ္မွာပါေလ



Read More...

Friday, January 11, 2008

အေထြေထြဗဟုသုတျပိဳင္ပြဲ


႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွာ ၾကည့္မိတဲ့ အေထြေထြဗဟုသုတျပိဳင္ပြဲက ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ကို မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္။ အေျဖေတြကိုေတာ့ ေခါက္ထားတဲ့အထဲ ထည့္ထားပါတယ္။ ကြၽန္မေတာ့ ဗဟုသုတျပိဳင္ပြဲဆို မသိေသးတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးေတြသိရလို႕ သေဘာက်တယ္။ ေမးခြန္းအမ်ားစုက ဂ်ပန္နဲ႕သက္ဆိုင္တာေတြျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီထဲက မွတ္မိတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ဗဟုသုတ ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕နဲ႕ ဂ်ပန္ဆိုင္ရာအေၾကာင္းအရာတခ်ိဳ႕ကို တင္လိုက္ပါတယ္။

ေမးခြန္း***

၁။ ေအးတဲ့အခ်ိန္မွာ စကားေျပာရင္ ပါးစပ္က အေငြ႕ေတြ ထြက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အရမ္းေအးတဲ့ ေျမာက္ဝင္႐ိုးစြန္းေဒသမွာ စကားေျပာရင္ ပါးစပ္က အေငြ႕မထြက္တာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ?

၂။ မီးပြိဳင့္မီးေတြက အလွ်ားလိုက္ရွိရာက တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ေဒါင္လိုက္မီးပြိဳင့္မီးေတြ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲလို ေဒါင္လိုက္မီးပြိဳင့္မီးကို သုံးရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက ဘာပါလဲ?

၃။ အခု ကမၻာတလႊားမွာ လူၾကိဳက္မ်ားတဲ့ jigsaw puzzle ကစားနည္းက 1760ခုႏွစ္ ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္မွာ ဥေရာပမွာ စတင္ေပၚေပါက္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီကာလမွာ jigsaw puzzleကို တီထြင္သူက ရည္ရြယ္ခ်က္တခုအတြက္ jigsaw puzzleကို မူၾကိဳေက်ာင္းသုံးအေနနဲ႕ စတင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီရည္ရြယ္ခ်က္က ဘာပါလဲ?

၄။ အမ်ိဳးသမီးေလးေတြ ျဖစ္ခ်င္ၾကတဲ့ ေလယာဥ္မယ္က 1930ခုႏွစ္ေလာက္မွာ အေနာက္ႏိုင္ငံက စတင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ေလယာဥ္မယ္ျဖစ္ဖို႕အတြက္ အရည္အခ်င္းေတြက (၁) အသက္ ၂၅ႏွစ္ေအာက္လူလြတ္ျဖစ္ရပါမယ္။ (၂) ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ၅၂ကီလိုေအာက္ ရွိရပါမယ္။ (၃) အရပ္အျမင့္ ၁၆၀စင္တီမီတာအထက္ ရွိရမယ့္အျပင္ ေနာက္အေရးၾကီးတဲ့ တစ္ခ်က္က်န္ပါတယ္။ အဲဒါဘာပါလဲ? (ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ အဲဒီကန္႕သတ္မႈမရွိေတာ့ပါဘူး။)

၅။ လူသားေတြရဲ့ ဆံပင္က အဖိုးတန္ပစၥည္းတစ္မ်ိဳးထြက္ပါတယ္။ အဲဒါဘာပါလဲ?

၆။ pet bottle ဆိုတဲ့ (ေရသန္႕ပုလင္းလိုမ်ိဳး) ပလတ္စတစ္ပုလင္းရဲ့ ပုလင္းအဖုံးေတြမွာ အဖုံးဖြင့္ျပီးရင္ ပုလင္းလည္ပင္းအေျခမွာ ေကာ္အကြင္းက က်န္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေကာ္အကြင္းထားရျခင္းရဲ့ အေၾကာင္းက ဘာပါလဲ?

၇။ pet bottle နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ေနာက္ေမးခြန္းတစ္ခုပါ။ pet bottle ေတြရဲ့ ပုလင္းလည္ပင္းအရစ္ၾကားမွာ ျပတ္ေတာက္ျပတ္ေတာက္ ေဒါင္လိုက္လိုင္းေတြ ရွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ?

၈။ ေရခဲျခစ္ဗူး (ဒီမွာ ျမန္မာျပည္မွာလို ေရခဲျခစ္ရတယ္။ ေရခဲကိုျခစ္၊ အခ်ိဳရည္ဆမ္းျပီးသား ready madeဗူး) မွာ တျခားဗူးေတြနဲ႕မတူတာက ပလတ္စတစ္ဗူးေဘးပတ္ခ်ာလည္မွာ အတြန္႕ေလးေတြပါေနတာပါ။ ဘာေၾကာင့္ အတြန္႕ေတြထည့္ထားရတာပါလဲ?

၉။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ့ ကြၽန္းပိစိေကြးေတြက ရြာေတြတိုင္းမွာ မီးပြိဳင့္တစ္ခု အျမဲရွိပါတယ္။ ဒီလိုကြၽန္းရြာမ်ိဳး ဂ်ပန္မွာ ၅၀ေက်ာ္ ရွိပါတယ္။ ဒီလို ေခါင္ဖ်ားတဲ့ ကြၽန္းရြာေတြမွာ ယာဥ္သြားယာဥ္လာ သိပ္မရွိပါဘဲ မီးပြိဳင့္တစ္ခုရွိတာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ?

၁၀။ မမေတြ ညီမေတြ ပဲမ်ားျပီးစီးၾကတဲ့ pencil heel လို ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ေတြ ေပၚလာရျခင္း အေၾကာင္းက ဘာပါလဲ?

အေျဖ***

၁။ ေအးတဲ့အခ်ိန္မွာ စကားေျပာရင္ပါးစပ္က အေငြ႕ထြက္တာျမင္ရတာက ကိုယ့္ခံတြင္းက ထြက္လာတဲ့ေလပူနဲ႕ ေအးျမတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ေလထုထဲမွာလြင့္ေနတဲ့ ဖုန္အမႈန္ေတြနဲ႕ေရာသြားတာေၾကာင့္ပါ။ ေျမာက္ဝင္႐ိုးစြန္းေဒသက ေလထုက သန္႕စင္တာေၾကာင့္ အမႈန္ေတြရွိမေနပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေျမာက္ဝင္႐ိုးစြန္းမွာ စကားေျပာရင္ ပါးစပ္က အေငြ႕မျမင္ရတာပါ။

၂။ ေဒါင္လိုက္မီးပြိဳင့္မီးေတြကို ႏွင္းက်တဲ့ေနရာေတြမွာ အသုံးမ်ားပါတယ္။ အလွ်ားလိုက္မီးပြိဳင့္က ႏွင္းအရမ္းက်ရင္ နီ၊ဝါ၊စိမ္း မီးအားလုံး ႏွင္းဖတ္ေတြနဲ႕ဖုံးကုန္လို႕ အခ်က္ျပမီး ဘာအေရာင္ဆိုတာ မျမင္ရေတာ့ပါဘူး။ ေဒါင္လိုက္မီးပြိဳင့္မီးက ႏွင္းက်ရင္ေတာင္ အေပၚဆုံး မီးအနီရဲ့ ေခါင္မိုးေပၚမွာသာ အမ်ားဆုံးဖုံးတာမို႕ မီးေတြကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏွင္းက်တဲ့ေဒသမွာ ယာဥ္တိုက္မႈက ကာကြယ္ဖို႕အတြက္ ေဒါင္လိုက္မီးပြိဳင့္မီးေတြကို သုံးပါတယ္။

၃။ jigsaw puzzle တီထြင္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္က ကေလးေတြကို ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ့ ပုံသ႑ာန္နဲ႕ နယ္နိမိတ္ကို သိေစဖို႕ပါ။ ဒီအတိုင္းသင္တာထက္ ပုံေတြနဲ႕ ဉာဏ္စမ္းလုပ္ျပီးသင္ေတာ့ ကေလးေတြ စိတ္ဝင္စားမႈပိုရလို႕ပါ။ ေနာက္ပိုင္း လူၾကိဳက္မ်ားလာျပီး ျပင္ပအထိ က်ယ္ျပန္႕သြားခဲ့တာပါ။

၄။ အဲဒီေခတ္က ေလယာဥ္နဲ႕ခရီးသြားသူေတြ ေလထုဖိအား အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္ရင္ ျပဳစုဖို႕အတြက္ ေလယာဥ္မယ္ေတြကို ေမးခြန္းပါ အခ်က္(၃)ခ်က္အျပင္ အဓိကအေနနဲ႕ သူနာျပဳျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ကို ထည့္သြင္းခဲ့ပါတယ္။

၅။ လူသားေတြရဲ့ ဆံပင္မွာ စိန္မွာအဓိကပါဝင္တဲ့ ပါဝင္ပစၥည္းေတြ အမ်ားၾကီးပါပါတယ္။ ဆံပင္ကို တျခား chemical ေတြနဲ႕ ေရာျပီး ဓာတ္ျပဳလိုက္ရင္ ဆံပင္ တစ္ဂရမ္ကို စိန္တစ္ကာရက္ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဓာတ္ျပဳမႈ အဆင့္ဆင့္ ျပဳလုပ္ရတာေၾကာင့္ရယ္ အခ်ိန္ၾကာတာေၾကာင့္ရယ္ လက္ရွိမွာေတာ့ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ မျပဳလုပ္ၾကပါဘူး။ (လြယ္မ်ားလြယ္လြယ္ လုပ္လို႕ရရင္ျဖင့္ မေတြးရဲစရာ။)

၆။ pet bottle ဆိုတဲ့ ပလတ္စတစ္ပုလင္းရဲ့ ပုလင္းအဖုံးေတြမွာ အဖုံးဖြင့္ျပီးရင္ ပုလင္းလည္ပင္းအေျခမွာ ေကာ္အကြင္းက်န္ေအာင္လုပ္ထားတာက တကယ္လို႕ ပုလင္းကို ဖြင့္ထားျပီးသားဆိုရင္ ဖြင့္ျပီးေၾကာင္း သိေစရန္ပါ။ ဒီအတိုင္းဆို ဖြင့္ထားမွန္း၊ အသစ္မွန္း မသိႏိုင္တဲ့အတြက္ စားသုံးသူေတြ အေနာက္အေျပာင္ခံရျခင္းမွ (အတြင္းက ပစၥည္းကို ခိုးသုံးထားျခင္းမွ) ကာကြယ္ရန္အတြက္ပါ။

၇။ ပုလင္းလည္ပင္းအရစ္ၾကားမွာ ျပတ္ေတာက္ျပတ္ေတာက္ ေဒါင္လိုက္လိုင္းရွိတဲ့ pet bottle နဲ႕ မရွိတဲ့ pet bottle ကို စမ္းသပ္ျပပါတယ္။ pepsi cola လို ဂတ္စ္ေတြပါတဲ့ ပုလင္းကိုဖြင့္ရင္ ေဒါင္လိုက္လိုင္းရွိတဲ့ pet bottleက ဖြင့္ေနရင္းနဲ႕ လိုင္းၾကားကေန ဂတ္စ္က ျဖည္းျဖည္းခ်င္းစိမ့္ထြက္လို႕ ပုလင္းဖြင့္ျပီးသြားရင္ အျမႇဳပ္ေတြ တအားေမွာက္မက်ပါဘူး။ ေဒါင္လိုက္လိုင္းမရွိတဲ့ pet bottleက ပုလင္းအဖုံးအားလုံးဖြင့္ျပီးမွ အထဲက ဂတ္စ္က အရွိန္နဲ႕ကန္ထြက္လို႕ အျမႇဳပ္ေတြ အမ်ားၾကီး ေမွာက္က်ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပုလင္းအတြင္း ဖိအားမ်ားေနရင္ ဖြင့္ေနရင္းအရွိန္နဲ႕ ကန္မထြက္ေအာင္၊ ဖိအားကို စိမ့္ထြက္ေစျခင္းျဖင့္ ျဖည္းျဖည္းျခင္းေလွ်ာ့ခ်ရန္အတြက္ ပုလင္းလည္ပင္းအရစ္ၾကားမွာ ျပတ္ေတာက္ျပတ္ေတာက္ ေဒါင္လိုက္လိုင္းထည့္တာပါ။

၈။ ေရခဲျခစ္စားရင္ စားမကုန္ခင္ ေဘးပတ္ခ်ာလည္က တျဖည္းျဖည္း အရည္ေပ်ာ္လာပါတယ္။ ေျဗာင္ဘူးကိုသုံးရင္ အလယ္က ေရခဲျခစ္က ခပ္တိုင္းခ်ာခ်ာလည္ေနလို႕ ခပ္ရခက္ပါတယ္။ ေဘးပတ္ခ်ာလည္မွာ အတြန္႕ေတြပါရင္ အတြန္႕ေတြၾကား ေရခဲျခစ္က ထစ္ျပီး ေျဗာင္ဗူးလို သိပ္မလည္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။

၉။ ယာဥ္သြားယာဥ္လာ သိပ္မရွိတဲ့ ေခါင္ဖ်ားဖ်ားရြာေတြမွာ မီးပြိဳင့္တစ္ခုရွိရျခင္းက ကေလးသူငယ္ေတြ ငယ္ငယ္ကတည္းက မီးပြိဳင့္ဆိုတာ ရင္းႏွီးေအာင္ပါ။ ေတာ္ၾကာ မီးပြိဳင့္ကိုမျမင္ဖူးေတာ့ ယာဥ္စည္းကမ္းလမ္းစည္းကမ္းနားမလည္ဘဲ ျမိဳ႕ေပၚေရာက္လာရင္ ဒုကၡေတြ႕မွာစိုးလို႕ပါ။ (ေဒၚဂြက္ေထာ္နဲ႕ ကေလးႏွစ္ေယာက္ ျမိဳ႕ေရာက္သလို)

၁၀။ ဥေရာပလိုႏိုင္ငံ (ႏိုင္ငံအေသခ်ာမမွတ္မိပါ)မွာ ဟိုးအရင္က ေခြးေလေခြးလြင့္ေတြ အရမ္းမ်ားပါတယ္။ လမ္းေပၚမွာ ေခြးအီအီးေတြ သိပ္ေပါပါတယ္။ လမ္းက ခ်ိဳင့္ခြက္ေတြနဲ႕ ေရအိုင္ေတြလည္း မ်ားတယ္။ အဲဒီေခတ္က ၾကိမ္ေခြနဲ႕ ဂါဝန္ဖားဖားၾကီးေတြ ဝတ္ၾကတာဆိုေတာ့ လမ္းသြားလို႕ ေရအိုင္ေရွာင္ရင္း ေခြးအီအီးေတြ ဂါဝန္အဖ်ားမွာ ေပကုန္တယ္။ ေခ်ဖ်ားေထာက္သြားရင္ လြတ္တာမို႕ ဖိနပ္ကို ျမင့္သထက္ျမင့္ေအာင္ တီထြင္ၾကရင္း pencil heelလို ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ေတြ ေပၚလာတာပါ။


Read More...

Wednesday, January 9, 2008

ကိန္းဂဏန္းမ်ားႏွင့္(၃)


အပ်င္းၾကီးျပီး ဆက္မတင္ျဖစ္တာ ကိုမုတ္သုန္က သင္ခန္းစာအသစ္တက္ပါဆိုလို႕ စာအုပ္ျပန္ဖတ္ျပီး တင္လိုက္တယ္။ နဂိုက စာဖတ္ေႏွးရတဲ့အထဲ ခန္းဂ်ီးေတြသိပ္နားမလည္ေတာ့ အသစ္တင္ဖို႕အေရး ကိုယ့္ကိုယ္ကို မနည္းတိုက္တြန္းေနရတယ္။ သင္ခန္းစာအသစ္ေတြကို လိပ္သြားႏႈန္း၊ ပက္က်ိႏႈန္းနဲ႕ တင္သြားပါမယ္။

အရင္တစ္ေခါက္က "အေပါင္း" အေၾကာင္းတင္ခဲ့ျပီးျပီ။ ဒီတစ္ခါေရးမွာက "အႏႈတ္"သပ္သပ္ရယ္ "အႏႈတ္နဲ႕အေပါင္းအေရာ" ပါ။ "အႏႈတ္"အခန္းမွာ ၂ မ်ိဳး ရွိပါမယ္။

၁။ ဆယ္ဂဏန္း ႏွစ္ခုႏႈတ္ျခင္း

e.g, 65 - 27 = ???
ပထမဦးဆုံး အႏႈတ္ကိန္း 27 ကို ဆယ္ျပည့္ကိန္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ပါမယ္။
27+3=30
အဲဒီကိန္းနဲ႕ ႏႈတ္ပါ။
65-30=35
ႏႈတ္လို႕ရတဲ့အေျဖကို အရင္က ဆယ္ျပည့္ျဖစ္ေအာင္ေပါင္းခဲ့တဲ့ကိန္းနဲ႕ ျပန္ေပါင္းပါ။ အဲဒါက ႏႈတ္လာဒ္အေျဖပါ။
35+3=38#

***အဓိကက ဆယ္ျပည့္ကိန္းျဖစ္ရင္ ေပါင္းရ ႏႈတ္ရတာ မ်က္ေစ့ပိုရွင္းတဲ့သေဘာပါ။
တြက္ၾကည့္ပါ။
64 - 27 = ?
81 - 36 = ?
94 - 65 = ?

၂။ တစ္ေထာင္/တစ္ေသာင္း.... စေသာ ဆယ္ျပည့္ကိန္းထဲမွ ႏႈတ္ျခင္း

e.g, 1000 - 826 = ???
(၁) အႏႈတ္ကိန္း 826မွ ရာဂဏန္း 8ကို ကိန္းဘယ္ေလာက္ေပါင္းလွ်င္ "9" ျဖစ္ႏိုင္မည္နည္း? 9 - 8 = 1 ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ "1" ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါက ရာဂဏန္းေနရာမွာရွိတဲ့ အေျဖပါ။

(၂) ဆယ္ဂဏန္းကိုလည္း ထို႕နည္းတူ "9" ျဖစ္ေအာင္ ေပါင္းလို႕ရမယ့္ ကိန္းကို ရွာပါ။ 9 -2 = 7 အဲဒါက ဆယ္ဂဏန္းေနရာမွာရွိတဲ့ အေျဖပါ။

(၃) ခုဂဏန္းက တမူထူးျခားစြာ "10" ျဖစ္ေအာင္ ေပါင္းလို႕ရမယ့္ ကိန္းကို ရွာရပါတယ္။ 10 - 6 = 4 အဲဒါက ခုဂဏန္းေနရာမွာရွိတဲ့ အေျဖပါ။
ဒါေၾကာင့္ 1000 - 826 = 174

***ျခဳံေျပာရရင္ ခုဂဏန္းတစ္ခုသာ "10" ျဖစ္ေအာင္ ေပါင္းရတဲ့ကိန္းကို ေရးရမွာျဖစ္ျပီး က်န္ဆယ္/ရာ/ေထာင္/ေသာင္း... စတဲ့ေနရာကကိန္းေတြကေတာ့ "9" ျဖစ္ေအာင္ ေပါင္းလို႕ရမယ့္ ကိန္းကို ေရးရမွာပါ။
ေတာ္ေတာ္ျမန္ျမန္နဲ႕ အေျဖထြက္တယ္။ တြက္ၾကည့္ပါဦး။
1000 - 351 = ?
10000 - 7143 = ?
10000 - 6560 = ?
----------------------------------------------------


"အႏႈတ္နဲ႕အေပါင္းအေရာ"

86 - 37 + 56 -59 + 21 = ??? လိုမ်ိဳး အႏႈတ္နဲ႕အေပါင္းအေရာေတြကို တြက္ရင္ ရွင္းရလြယ္ေအာင္ အလြယ္တခုကို အဆင့္မ်ားနဲ႕ စရွင္းပါမယ္။ ျပီးမွ 86 - 37 + 56 -59 + 21 = ??? ကို ရွင္းျပပါမယ္။ မဟုတ္ရင္ ႐ႈပ္ကုန္မွာစိုးလို႕ပါ။

အဆင့္(၁)
65 - 37 နဲ႕ စၾကည့္ပါ။ (အေပၚက "ဆယ္ဂဏန္း ႏွစ္ခုႏႈတ္ျခင္း" နဲ႕ မသက္ဆိုင္ပါ။) 37 ကို အႏႈတ္ ျဖစ္လို႕ အေပၚမွာ ဘားေလးေတြ တင္ပါ။ ျပီးရင္ ကိန္း ၂ခုကို ေျဖရွင္းပါ။ ပုံကိုၾကည့္ရင္ ရွင္းပါလိမ့္မယ္။



ခုဂဏန္းဘက္မွာ 5 + (-7) = (-2) ျဖစ္လို႕ ရပါတယ္။ "2"အေပၚမွာ ဘားမွတ္ပါ။ ဆယ္ဂဏန္းဘက္မွာ 6 + (-3) = 3ပါ။ "3" က အေပါင္းကိန္းျဖစ္လို႕ ဘားမလိုပါ။
ရလာတဲ့ 3(ဘား)2 မွာ ===> (ဘား)2 က ခုဂဏန္းဘက္မွာ အျပည့္ကိန္း"10" ထဲက "2" ကို ႏႈတ္ဖို႕ညႇြန္းတာပါ။
10 - 2 = 8
တခ်ိန္ထဲမွာ (ဘား)2နဲ႕ကပ္ရပ္အေရွ႕ ဆယ္ဂဏန္းေနရာက "3" ကို ကိန္းတစ္ဆင့္ ေလွ်ာ့ (-1ေပါင္း)ရပါမယ္။
3 - 1 = 2
ဒါေၾကာင့္ အေျဖက 28 ျဖစ္ပါတယ္။

***ဒီမွာသတိျပဳေစခ်င္တာက (၁)ဘားရွိတဲ့ကိန္းကို အျမဲ အျပည့္ကိန္း "10" ထဲက ႏႈတ္ျပီး ႏႈတ္လာဒ္ကို ယူပါ။ (၂) ဘားရွိတဲ့ကိန္းရဲ့ အေရွ႕ကပ္ရပ္ကိန္းကို အျမဲတန္း တစ္ဆင့္ေလွ်ာ့ပါ၊ တနည္းအားျဖင့္ (-1) ေပါင္းပါ။

ဥပမာ-


အဆင့္(၂)
63 - 78 + 34 ျဖစ္မယ္ဆိုရင္_



ခုဂဏန္းဘက္မွာ ===> 3 + (-8) + 4 = (-1) /တနည္းအားျဖင့္ (ဘား)1
ဆယ္ဂဏန္းဘက္မွာ ===> 6 + (-7) + 3 = 2
ရလာတဲ့ 2 | (ဘား)1 ကို အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း ေျပာင္းလိုက္ရင္ အေျဖက 19 ျဖစ္ပါတယ္။

ကဲ! အားလုံးမူးေလာက္ အဲ ရွင္းေလာက္ျပီထင္လို႕ 86 - 37 + 56 -59 + 21 = ??? ကို ေျဖရွင္းပါမယ္။



ခုဂဏန္းဘက္မွာ ===> 6 + (-7) + 6 + (-9) + 1 = (-3) /တနည္းအားျဖင့္ (ဘား)3
ဆယ္ဂဏန္းဘက္မွာ ===> 8 + (-3) + 5 + (-5) + 2 = 7
ရလာတဲ့ 7 | (ဘား)3 ကို အေပၚမွာေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း ေျပာင္းလိုက္ရင္ အေျဖက 67 ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ဆုံး ဥပမာ 4231 - 3765 + 5039 - 2537 + 1625 = ? ကို တြက္ျပပါမယ္။ ဒီတစ္ခါ ေဒါင္လိုက္မေရးေတာ့ဘဲနဲ႕ ခုဂဏန္း၊ ဆယ္ဂဏန္း၊ ရာဂဏန္း၊ ေထာင္ဂဏန္းေတြကို သူ႕ေနရာနဲ႕သူစုျပီး အကန္႕ခြဲေပါင္းျပပါမယ္။



ရလာတဲ့ 5 | (ဘား)4| (ဘား)1 | 3 ကို ေျပာင္းမယ္ဆိုရင္_
ခုဂဏန္းဘက္မွာ ===> 3 က အေပါင္းကိန္းျဖစ္လို႕ ဒီအတိုင္းဘဲ ယူပါမယ္။
ဆယ္ဂဏန္းဘက္မွာ ===> (ဘား)1 က 10 - 1 = 9 ျဖစ္လို႕ "9" ပါ။
ရာဂဏန္းဘက္မွာ ===> (ဘား)4 က "အႏႈတ္ကိန္း (ဘား)1"ရဲ့ အေရွ႕မွာ ရွိေနတာေၾကာင့္ တစ္ဆင့္ေလွ်ာ့ {တနည္းအားျဖင့္ (-1) ေပါင္း}လို႕ (-4) + (-1) = (-5) ရပါတယ္။ ျပီးမွ ဘားကိန္းျဖစ္လို႕ အျပည့္ကိန္း "10"ထဲက ျပန္ႏႈတ္ပါတယ္။ 10 - 5 = "5" ပါ။
ေထာင္ဂဏန္းဘက္မွာ ===> 5 က "အႏႈတ္ကိန္း (ဘား)5"ရဲ့ အေရွ႕မွာ ရွိေနတာေၾကာင့္ တစ္ဆင့္ေလွ်ာ့ရင္ 5 - 1 = "4" ပါ။
ဒါေၾကာင့္ အေျဖက "4593" ပါ။

အိမ္စာေပးမယ္။
485 - 376 + 560 - 689 + 121 = ???
310 - 489 + 621 - 110 + 333 = ???
3850 -2796 + 1385 - 4785 + 7028 = ???


Read More...

Sunday, January 6, 2008

လတ္တေလာေတာ့

ႏွစ္သစ္ကကူးျပီးသြားျပီ။ စာအသစ္က မတင္ႏိုင္ေသးဘူး။ မေန႕က လြတ္လပ္ေရးေန႕မွာ အိမ္ကကိုယ္ေတာ္ေခ်ာကေတာ့ ႐ုံးျပန္ဖြင့္လို႕ သြားရတယ္။ ပုံမွန္ပိတ္ရက္က (၂၉)ရက္ေန႕ကေန (၃)ရက္ေန႕အထိပါ။ ျပန္ဖြင့္ရက္က ေသာၾကာေန႕ျဖစ္ေနေတာ့ တခ်ိဳ႕႐ုံးေတြ၊ ကုမၸဏီေတြက ေတာက္ေလွ်ာက္ပိတ္ခ်လိုက္တယ္။ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာတို႕႐ုံးက မပိတ္ေတာ့ ကာလနဂါးလည္း အိပ္ခ်င္မူးတူးထျပီး ထမင္းဘူးျပင္ရတာေပါ့။ ျပီးခဲ့တဲ့ရက္ေတြက ႏွစ္ကူး TVအစီအစဥ္ေတြ တမ်ိဳးျပီးတမ်ိဳး စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းလို႕ ၾကည့္ေနတာ။ ဂ်ပန္ေတြ ေပ်ာ္လို႕ေကာင္းၾကတုန္းဘဲ။ ဒီအခ်ိန္ အႏုပညာသမားေတြ အထူးသျဖင့္ ဟာသသ႐ုပ္ေဆာင္ေတြ အလုပ္လည္းမ်ား ဝင္ေငြလည္းေကာင္းၾကပုံရတယ္။

ဘယ္အစီအစဥ္ၾကည့္ၾကည့္ ျပိဳင္ပြဲေတြ၊ ကစားပြဲေတြနဲ႕ ျပည့္လို႕။ ႏိုင္ရင္ရတဲ့ေငြကလည္း ယန္းေသာင္းတစ္ရာ (က်ပ္သိန္း၁၀၀ေက်ာ္ေလာက္)က အနည္းဆုံးဘဲ။ အျမင့္ဆုံးက "M-1 မန္းဇအိ"ဆိုတဲ့ ဟာသျပိဳင္ပြဲကဆုေၾကးပါ။ ဂ်ပန္ကရွိသမွ် ဟာသသ႐ုပ္ေဆာင္အဖြဲ႕ ေလးေထာင္ေက်ာ္ ဝင္ျပိဳင္ၾကတယ္။ ဆုေၾကးက ယန္းေသာင္းတစ္ေထာင္ (က်ပ္သိန္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္)နဲ႕ စပြန္စာကုမၸဏီက ေနာက္ဆုံးေပၚကားတစ္စီးဆိုေတာ့ သူေ႒းခ်က္ခ်င္းျဖစ္ႏိုင္တာေပါ့။ ဪ ဂ်ပန္မွာ ဟာသသ႐ုပ္ေဆာင္ေတြအတြက္ အကယ္ဒီမီလို ထိုက္တန္တဲ့ ဆုေပးပြဲရွိတာကိုး။ new year ညမွာ သူတို႕ႏိုင္ငံမွာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ ဆုံးသြားတဲ့ အႏုပညာ၊ ပါတီႏိုင္ငံေရး၊ ပညာရပ္ စတဲ့ နယ္ပယ္အသီးသီးက ေက်ာ္ၾကားတဲ့လူေတြကို အမွတ္တရအေနနဲ႕ သတင္းမွာ ႏွစ္ခါျပန္ လြင့္သြားတယ္။ သတင္းအႏွစ္ခ်ဳပ္ေတြ ျပန္ျပတယ္။

မေန႕မနက္ကၾကည့္မိတဲ့သတင္းမွာေတာ့ "ဖုကုဘုကု႐ို - 福袋" ဆိုတဲ့ ကံစမ္းမဲအိတ္ေတြအေၾကာင္း ေတြ႕မိတယ္။ ဆိုင္ေတြက အိတ္ေတြထဲမွာ သူတို႕ဆိုင္က ပစၥည္းေတြထည့္ျပီး အလုံပိတ္ထားတာ။ အနည္းေလး တစ္အိတ္ကို ယန္းတစ္ေသာင္းေလာက္ ေပးရတယ္။ ကံေကာင္းရင္ Brand ပစၥည္းေတြ အမ်ားၾကီး ရႏိုင္တယ္။ တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ခါလုပ္တာမို႕ ဂ်ပန္ေတြ ၾကိတ္ၾကိတ္တိုးဘဲ။ ေနာက္ေန႕မနက္၇နာရီမွ ဆိုင္ဖြင့္မွာကို ည၁၀နာရီကစျပီး ဆိုင္ေရွ႕ကေန လူေတြ တန္းစီေနၾကတယ္။ ေသာင္းခ်ီတဲ့လူေတြကို ၾကည့္ျပီး ဒီလိုတန္းစီ အခ်ိန္ျဖဳံးႏိုင္တာကို အံ့ဩမိပါရဲ့။ ဆိုင္ဖြင့္ေတာ့ အလုအယက္ဝယ္ၾက ျပီးေတာ့ ဆိုင္ေရွ႕လမ္းမေပၚမွာ အိတ္ေတြေဖာက္ၾကည့္ၾက ကိုယ္မလိုခ်င္တဲ့ပစၥည္းနဲ႕ တျခားသူရဲ့မလိုခ်င္တဲ့ပစၥည္း သေဘာက်ရင္ လဲလွယ္ၾကနဲ႕ စည္ကားေနတယ္။ ညေနသတင္းမွာ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ရဲ့ "ဖုကုဘုကု႐ို"မွာ သူ႕ဆိုင္ရဲ့ Brand ပစၥည္း ဘာမွမထည့္ထားလို႕ အတိုင္ခံရတာ ျပတယ္။ စစ္ေဆးေရးက အိတ္ ၁၀လုံးစစ္တာ ၃လုံးက အင္ထုထားတာမိလို႕ ဝန္ထမ္းေတြလဲ အစစ္ေဆးခံေနရတယ္။

ဂ်ပန္ေတြကေတာ့ တစ္ႏွစ္မွာ ႏွစ္ခါ (Golden week တစ္ခါ New year တစ္ခါ) ရတဲ့ ပိတ္ရက္ရွည္မွာ ခရီးတို၊ ခရီးရွည္ေတြ ထြက္ၾကတယ္။ ႏိုင္ငံထဲက နာမည္ၾကီးေနရာတိုင္း လူေတြစည္ကားလိုက္တာ။ ဒီပိတ္ရက္ Disney Land သြားမလို႕ကို အသိတစ္ေယာက္က လူေတြျပြတ္သြတ္ၾကပ္ညပ္ေနတာဘဲ၊ ဘာမွေတာင္ စီးလို႕ရမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာနဲ႕ ေနာက္လမွဘဲသြားေတာ့မယ္။ သူေရာ ကြၽန္မပါ တန္းစီရတာ ဝါသနာမပါဘူး။ ကြၽန္မက အဆိုးဆုံးဘဲ၊ ခဏေစာင့္ရရင္ကို စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး။ တန္းစီရတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္လည္း ဘယ္ေတာ့မွ မစားဘူး။ အေကာင္းစား မစားရရင္လည္းေနပါ၊ သက္ေတာင့္သက္သာ အဆင္ေျပေျပစားရရင္ ျပီးတာဘဲ။ လွ်ာကိုေက်ာ္သြားရင္ အရသာက သိေတာ့တာမွ မဟုတ္တာဘဲဟာကို။ (အမွန္ကေတာ့ တန္းမစီခ်င္တာကို ဆင္ေျခကန္ၾကည့္တာပါ။)

ဒီရက္ပိုင္းၾကည့္မိတဲ့႐ုပ္ရွင္ထဲက ႏွစ္ကားေၾကာင့္ အေတြးေတြမ်ားရတယ္။ တစ္ကားက Will Smith ရဲ့ I am legend ဆိုတဲ့ကား၊ လူေတြ DNA ေျပာင္းျပီး ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္လို ျဖစ္ေနၾကတာ။ ေရာဂႏၲရကပ္လို႕ ေျပာရမယ္။ ေနာက္တစ္ကားက TVက ၾကည့္လိုက္ရတာ အစပိုင္း နဲနဲလြတ္သြားေတာ့ ဘယ္ႏွခုႏွစ္ကို ဆိုလိုခ်င္မွန္း မသိလိုက္ဘူး။ ဂ်ပန္မွာ အႏုျမဴဗုံးေပါက္တဲ့အေၾကာင္းလို႕ထင္ေနတာ။ ေခတ္က ဒီေနာက္ပိုင္းေခတ္ျဖစ္ေနေတာ့ စဥ္းစားမရဘူးေပါ့။ ဇာတ္လမ္းရဲ့ ျမႇဳပ္ကြက္ကလည္း အဲဒါဘဲ။ အထက္တန္းေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ က်ည္ဆံရထားနဲ႕ ေလ့လာေရးခရီးသြားၾကတယ္။ ရထားက ဥမင္ထဲအေရာက္ ဝုန္းဆို ေပါက္ကြဲသံၾကားရျပီး အတြဲအားလုံးရပ္သြားတယ္။ ေနာက္ ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ (အဓိကသ႐ုပ္ေဆာင္)က သတိရလို႕ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕ပတ္ဝန္းက်င္က အားလုံး႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ေသဆုံးေနၾကတယ္။ သူက ေဖ်ာ္ရည္ဘူး ထိုင္ခုံေအာက္ျပဳတ္က်တာ ငံု႕ေကာက္လိုက္လို႕ ေပါက္ကြဲခ်ိန္မွာ သတိလစ္႐ုံျဖစ္သြားတာ။

တျခားအတြဲေတြကို ကူးဖို႕ အျပင္ထြတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရထားဦးပိုင္းေရွ႕က ဥမင္ျပိဳက်ျပီး လမ္းပိတ္ေနျပီ။ ရထားရဲ့ ေရွ႕ပိုင္းအတြဲ ၄တြဲေလာက္ကလြဲျပီး ေနာက္ပိုင္းအားလုံးလည္း ေျမျပိဳျပီးပိ ေနတယ္။ ထြက္ေပါက္လည္းမရွိ တျခားအသက္ရွင္တဲ့သူလည္း ရွာမေတြ႕နဲ႕ စိတ္ေျခာတ္ျခားေအာ္ဟစ္တုန္း တြဲတခု အဝမွာ ေက်ာင္းသားတစ္ေရာက္ ငိုေနတာ သြားေတြ႕တယ္။ အဲဒီေက်ာင္းသားက လူေသေတြေတြ႕ျပီး စိတ္ေဖာက္ေနတာ။ အဲဒီစိတၱဇေက်ာင္းသားက ရန္ရွာလို႕ ရထားတြဲေပၚတက္လို႕မရတုန္း ေျမၾကီးေတြ ထပ္ျပိဳလာလို႕ တြဲေအာက္ဝင္ပုန္းတယ္။ အဲဒီမွာ စိတၱဇေက်ာင္းသားပါတဲ့ရထားတြဲက သူ႕ရန္ကိုေၾကာက္လို႕ ေသခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး အလစ္မွာတြဲေအာက္ဆင္းပုန္းေနတဲ့ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္နဲ႕ သြားေတြ႕တယ္။ (ရထားတြဲအားလုံးမွာ အသက္ရွင္သူ ၃ေယာက္ဘဲ က်န္တဲ့သေဘာေပါ့။) သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ကို စိတၱဇေက်ာင္းသားက လိုက္သတ္တဲ့ ရန္ကေရွာင္ျပီး ဥမင္မျပိဳခင္ ဥမင္ေခါင္မိုးက ေရဆိုးေပါက္က ထြက္ေျပးၾကတယ္။ ခက္ခက္ခဲခဲ အျပင္ေရာက္ေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္တခုလုံး မီးခိုးေတြ ျပာေတြသက္သက္ဘယ္ေတြ႕တယ္။ ေနေတာင္မျမင္ရဘူး။ ဘာျဖစ္မွန္းမသိ ေလွ်ာက္သြားရင္း ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ကို ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီျမိဳ႕လည္း ျပာေတြနဲ႕ ပ်က္ဆီးလို႕ဘဲ။ အသက္ရွင္တဲ့သူ ရွာမေတြ႕ဘူး။

ေနာက္ျပာေတာထဲ စမ္းတဝါးဝါးသြားရင္း ေနာက္ထပ္ ျမိဳ႕ပ်က္တစ္ခုထပ္ေရာက္တယ္။ အဲဒီျမိဳ႕မွာလူေတာ့ ရွိပါရဲ့။ အဲဒီကလူေတြကလည္း စိတ္ေျခာက္ျခားျပီး လူ႕မ်ိဳးဆက္ကို အဆုံးသတ္မယ္ဆိုျပီး လိုက္သတ္လို႕ ထြက္ေျပးရျပန္တယ္။ ေျပးရင္းလႊားရင္းမွ တဝုန္းဝုန္းနဲ႕ မီးစေတြက်လာမွ မီးေတာင္ေပါက္လို႕ ဒီလိုျဖစ္မွန္းသိေတာ့တယ္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လားလား ဖူဂ်ီေတာင္ပါလား။ တိုက်ိဳျမိဳ႕ေတာ့ အေကာင္းအတိုင္းရွိမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ျပီး တိုက်ိဳကို ခက္ခက္ခဲခဲ ေရာက္လာတယ္။ တိုက်ိဳလည္း မီးေတာင္ေပါက္ကြဲရာက လြင့္တဲ့ ေက်ာက္ရည္ပူအတုန္းေတြေအာက္မွာ ျပာက်လို႕။ မီးေတာင္ၾကီးက ေပါက္လို႕ေကာင္းတုန္း၊ လူေတြလည္းေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ျပီဆိုျပီး ေသဖို႕ကိုဘဲထိုင္ေစာင့္ေနတယ္၊ ေက်ာင္းသားနဲ႕ ေက်ာင္းသူေလးကေတာ့ လက္မေလွ်ာ့ဘဲ ေခ်ာ္ရည္ပူတုံးေတြၾကားက ထြက္ေျပးဆဲနဲ႕ အဆုံးသတ္ထားတယ္။ တိုက်ိဳလည္း ျပာေတြေဖြးလို႕။ သတၱႏၲရကပ္ဘဲ။ ႐ုပ္ရွင္ေပမယ့္ အျပင္မွာလည္း ရာသီဥတုက တေျဖးေျဖးေဖာက္ျပားလာတာ တေန႕ ဒီလိုျဖစ္သြားႏိုင္တာဘဲေလ။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေၾကာက္စရာၾကီး။ ၾကည့္သာၾကည့္ျပီး ႐ုပ္ရွင္နာမည္ မသိလိုက္ဘူး။

ေတာင္ေရးေျမာက္ေရး ေလွ်ာက္ေရးရင္း ညဥ့္နက္သြားျပီ။ မနက္ျဖန္ မီးစစ္ေဆးေရးလာရင္ မႏိုးဘဲေနဦးမယ္။ ဒီမွာက ေျခာက္လတစ္ခါေလာက္ မီးလာစစ္တယ္။ မီးဖိုခန္းေခါင္မိုးရယ္ အတြင္းခန္းေခါင္မိုးမွာရယ္ မီးလုံးနဲ႕ဆင္တဲ့ အဖု ၂ခုရွိတယ္။ မီးေလာင္ရင္ အလိုအေလွ်ာက္ပြင့္တဲ့ ေရပန္းနဲ႕ အခ်က္ေပးAlarm လို႕ထင္တာဘဲ။ အဲဒါေတြနဲ႕ ဝရန္တာက ဘာအေပါက္မွန္းေတာ့မသိတဲ့ အေပါက္တခါးကို လာစစ္မွာ။ ကြၽန္မတို႕မ်ား ေတာ္ခ်က္ကမ္းကုန္ေရာ။ ကိုယ့္အခန္းက အေရးေပၚဆင္းေျပးေပါက္ေတာင္ ေသခ်ာမသိဘူး။ တခုခုဆိုရင္ ခက္ဦးေတာ့မွာဘဲ။ :P

"အိုယာစုမိ နာစအိ" အိပ္ျပီ၊ အားလုံး တာ့တာ!

Read More...

  © Blogger templates The Professional Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP