လည္ေခ်ာင္းနာေနတာ ၾကာျပီ။ အနာနဲ႕ေဆး လြဲေနတယ္။ ဟိုေဆးခန္းျပ ဒီေဆးခန္းျပနဲ႕ ေနာက္ဆုံး နားႏွာေခါင္းလည္ေခ်ာင္းေဆးခန္းကို သြားပါတဲ့။ အိမ္နားမွာ နားႏွာေခါင္းလည္ေခ်ာင္းေဆးခန္း ရွိတယ္။ ကိုယ္နဲ႕မဆိုင္ဘူးမွတ္ျပီး ေဆးခန္းေရွ႕ျဖတ္သြားတိုင္းလဲ ေသခ်ာမဖတ္ၾကည့္ဘူး။ အ႐ိုးေဆးခန္းလို႕ဘဲထင္တာ။ သြားေဆးခန္း အ႐ိုးေဆးခန္းက ေပၚတယ္ေျပာရမယ္။ ဟိုနားဒီနားေလွ်ာက္ရင္ ေတြ႕ရလို႕။ နားႏွာေခါင္းေဆးခန္းလဲ သြားမယ္ဆိုျပီး ေတာင္ေရႊ႕ေျမာက္ေရႊ႕လုပ္ေနတာ၊ မေန႕ကက် မိုးရြာလို႕ ထြက္ခ်င္ဘူး။ ဒီေန႕ေတာ့ မျဖစ္မေန သြားမွဟ!လို႕ ကိုယ့္ဘာသာ သတိေပးရင္း ထြက္လာတယ္။ ေဆးခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့မွ အမ္!! တခါးပိတ္ထားတယ္။ အထဲေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ဗုဒၶဟူးေန႕က ပိတ္ရက္တဲ့ ျဖစ္ရမယ္။ homepage ၾကည့္တုန္း ပိတ္ရက္ကို သမန္ကာလွ်ံကာဖတ္လိုက္တာ စေနညေနနဲ႕ တနဂၤေႏြေန႕လို႕မွတ္တာ ဗုဒၶဟူးပါ ပိတ္တာကိုး။
ထြက္လာမိမွေတာ့ နဲနဲလမ္းသလားျပီးမွျပန္မယ္ စိတ္ကူးျပီး ဟိုဝင္ဒီဝင္လုပ္တယ္။ ဆူပါမားကတ္ထဲ ဂ်ပန္စာအတန္းက ဆဲန္းေဆးနဲ႕တိုးလိုက္ေသးတယ္။ ဆူပါထဲလဲ ဝယ္ခ်င္တာ မရွိ။ အေပၚထပ္က ယန္းတစ္ရာဆိုင္ေယာက္ေတာ့ ျမရြက္ေဝတို႕ အၾကိဳက္ေပါ့။ အိမ္မွာဘာလိုလဲ စဥ္းစားရင္း ေကာက္ထည့္ရင္း အျပန္ အထုပ္တထုပ္ ပါတာေတာ့တာဘဲ။ အျပင္ထြက္ရင္ ပိုက္ဆံလဲ လိုက္ထြက္တတ္တာပါလား။ သူလဲ ကိုယ့္လို အိမ္ထဲ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲ အျမဲမေနခ်င္ရွာဘူးထင္တယ္။ အျပန္လမ္းမွာ အိမ္နားေရာက္ေတာ့ ဟိုဘက္လမ္းအျခမ္းက စီစီကားကား လူေတြ ျပဳံလို႕။ အားလုံး မိန္းမေတြခ်ည္း။ ဘယ္တုန္းက ဒီနား အသီးအရြက္ဆိုင္ ဖြင့္လိုက္ပါလိမ့္ထင္ျပီး ၾကည့္လိုက္တာ ဘယ္ဟုတ္မလဲ ပိုက္ဆံအိတ္ေတြ ေစ်းခ်ေရာင္းေနတာ။ ေျခေထာက္က အလိုလို ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္သြားတယ္။ အဟိ :D
အိတ္မွာ ေစ်းႏႈန္းလဲ ကပ္မထားေတာ့ ဘယ္ေလာက္မွန္း မသိဘူး။ ဆိုင္ထဲလဲ ၾကည့္ရတာ အားလုံး ဒီနားက အိမ္ရွင္မေတြခ်ည္းထင္ရဲ့။ တခ်ိဳ႕က မဝယ္ေတာ့ဘူးဆို အိမ္ျပန္သြားျပီး အိမ္ေရာက္မွ မေနႏိုင္လို႕ ျပန္လာခဲ့တယ္တဲ့။ ပိုက္ဆံရွင္းတဲ့ဆီ နားစြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သုံးေထာင္လို႕ ၾကားတယ္။ အသားေတြက ကိုင္ၾကည့္ေတာ့ မဆိုးရွာပါဘူး။ အုအဲႏိုမွာ ေရာင္းတဲ့ ၃၅၀၀ထက္ေတာ့ သာတယ္။ ခက္တာက အိတ္ေတြက အၾကီးၾကီးေတြမ်ားတယ္။ ဒီငါးေဖာင္႐ိုးေဘာ္ဒီနဲ႕ အဲေလာက္အိတ္ ၾကည့္မေကာင္းေလာက္ဘူးဆိုျပီး မဝယ္ဘဲ ထြက္မယ့္ဆဲဆဲ အိတ္အျဖဴတလုံး မ်က္က်ိထဲ ေရာက္ခ်လာေရာ။ ဟိုနားဒီနားသြား လြယ္ဖို႕ မဆိုးဘူးဆိုျပီး ယူလိုက္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံရွင္းေတာ့ တစ္ေထာင္တဲ့။ ဟယ္!! တယ္ဟုတ္ပါလား တေထာင္နဲ႕ေတာ့ တန္သကြာလုပ္ျပီး ေျမာက္ဆြေျမာက္ဆြနဲ႕ အိမ္ျပန္ေရာက္လာတယ္။
(ဖဘမွာ လို tagလုပ္လို႕ မရ၍သာ၊ မဟုတ္က ဒီပုံမွာ မKOM ကို tagရန္ စိတ္ကူး၏)
(ျဖည့္စြက္---> အိတ္အစြပ္ကေန သူ႕တို႕ရဲ့ အြန္လိုင္းဆိုက္ သြားေတြ႕လို႕ပါ http://sac-eshop.com/အဲေလာက္ေစ်းရွိတဲ့အိတ္မွန္းသိရင္ မ်ားမ်ားဝယ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ဒီေန႕ေနာက္ဆုံးမို႕ ျပီးသြားျပီတဲ့ 2011.12.08)
ယန္းတစ္ရာဆိုင္မွ ဝယ္လာသည္မ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္၏။
သားေရကြင္းဘူးကို ေဖာက္ကာ သားေရကြင္းခ်ိတ္တြင္ ခ်ိတ္လိုက္ပါသည္။ ေရခဲေတတာဂ်ီးတြင္ ပန္းမ်ားပြင့္ေစသတည္း။ ခရမ္းသီးေတာင္ သီးေနေသး
သားေရကြင္း ရွာဝယ္ရျခင္းမွာ သၾကားဘူးထဲထည့္ျပီးသကာလ ပိုေနတဲ့ သၾကားထုပ္ကို ပိတ္တံနဲ႕ ဖိပိတ္ထားေသာ္လည္း သတိမထားမိဘဲ ေဇာက္ထိုးကိုင္မိ၍ သၾကားမ်ား အံဆြဲအတြင္း ဖလားဖလားျဖစ္သြား၍ျဖစ္သည္။ ဘာဘဲေျပာေျပာ သားေရကြင္းနဲ႕ပိတ္တာသာ အေကာင္းဆုံး (ျဖည္ရ ပိတ္ရ နဲနဲရွုပ္တာကလြဲလို႕)
အံဆြဲထဲမွ တိုလီမိုလီမ်ားလဲ ရွင္းသင့္တာ ၾကာေနျပီ
ဝယ္လာေသာ ဗူးမ်ားထဲ ထည့္ျပီး ေနရာခ်ၾကည့္
ဒီလိုထည့္ျပီး ဒီလိုေတြထပ္လိုက္ေတာ့ finish!!
ဗူးအဝိုင္းေတြက ေနရာ အေတာ္ပုပ္တယ္။ အရင္က မဆန္႕တာေတြ ခုေတာ့ ဆန္႕သြားျပီ။ ဗူးေတြေတာ့ သိမ္းထားလဲ သုံးစရာမရွိတာေၾကာင့္ အမိႈက္ပုံးထဲ ထည့္လိုက္ပါတယ္။ သြားေရာ့လဟယ္~
"အားလုံးကို လႊတ္ပစ္လိုက္တာ ျမရြက္ေဝကမ႓ာမွာ အိမ္ရွင္းတယ္လို႕ ေခၚပါတယ္"။ (မွတ္ခ်က္- ငယ္ငယ္က ဖတ္ဖူးတဲ့ မဂၢဇင္း ဝတၳဳရွည္ "အားလုံးကို စြန္႕လႊတ္ခဲ့တာ ခ်ိဳျပဳံးကမ႓ာမွာ အခ်စ္လို႕ေခၚပါတယ္" ေခါင္းစဥ္ကို ကူးယူပါတယ္)
ဒါေတြလုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ရုံးမွ ျပန္ေရာက္လာတဲ့ အိမ္ၾကီးရွင္ကို ထမင္းမျပင္ေပးေသးဘဲ ခဏေနာ္~ ေနာ္~ကိုကိုေနာ္ လုပ္ထားပါတယ္။ သူလဲ သူ႕ခ်စ္ေတာ္ေလးမ်ားလာမယ့္ live အစီစဥ္ထဲ စိတ္ေရာက္ေနတာမို႕ အိုေခပါတယ္ေလ။ ;)
Read More...
Collapse...
