ငလ်င္

မေန႕ညက ငလွ်င္လႈပ္တယ္။ ဒီေရာက္ကတည္းက ငလွ်င္နဲ႕ ခဏခဏၾကဳံေနရေတာ့ သိပ္ထူးျပီးမဆန္းေနေတာ့ပါဘူး။ ေရာက္ခါစကေတာ့ ငလွ်င္လႈပ္ရင္ ဆင္းဘဲေျပးရမလို၊ စားပြဲေအာက္ဝင္ေနရမလိုနဲ႕ အခန္းအလယ္မွာ တစ္ေယာက္ထဲငုတ္တုတ္နဲ႕ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ေၾကာက္ေနတာ။ ဓာတ္ေလွကားမွာကလဲ ငလွ်င္လႈပ္တဲ့အခ်ိန္ မစီးဖို႕ သတိေပးထားတဲ့စာကပ္ထားေတာ့ ေစ်းဝယ္ဖို႕ ေအာက္ဆင္းတိုင္း ဒီအခ်ိန္မ်ား ငလွ်င္လႈပ္ရင္လို႕ေတြးျပီးေၾကာက္။ စားပြဲေအာက္ဝင္ရေအာင္လဲ ေခါက္စားပြဲပိစိေကြးေအာက္ ဝမ္းယားေမွာက္တိုးရမွာ။ ေတာ္ၾကာ စင္ေတြျပိဳလဲမွျဖင့္ ေခါက္စားပြဲက အရင္က်ိဳးမွာ ေသခ်ာတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြးပူျပီး ေၾကာက္တာေလ။ ခုမ်ားေတာ့ ေတာ္႐ုံလႈပ္႐ုံနဲ႕ သိပ္မေၾကာက္ေတာ့ဘူး။ မူး႐ုံကလြဲျပီး က်င့္သားရေနပါျပီ။ ဟိုတေလာကေတာင္ ငလွ်င္မလႈပ္တာၾကာေပါ့လို႕ ေတြးမိေနေသးတာ။ တခါတေလ နဲနဲခါ႐ုံကလြဲလို႕ ခပ္ျပင္းျပင္းမလႈပ္တာကို ေျပာတာပါ။ မေန႕ညကေတာ့ သူေရာက္လာတယ္။ ညတစ္နာရီေလာက္က စလႈပ္တာ။ ပထမပိုင္းေတာ့ ခပ္အားေလ်ာ့ေလ်ာ့နဲ႕။ ေနာက္ေတာ့ အားျပင္းလာျပီး မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ ေကာ္ဖီခြက္ေတြ အခ်င္းခ်င္း တခြပ္ခြပ္တိုက္လာတယ္။ အရင္ကလဲ ဒီလို ခပ္ျပင္းျပင္းလႈပ္ဖူးေတာ့ သိပ္မေၾကာက္ေသးဘူး။ ခဏေနေတာ့ ျပန္ျငိမ္သြားမွာလို႕ ေတြးထားလို႕။ ထင္တဲအတိုင္း ျပန္ျငိမ္သြားတယ္။ ေနာက္မၾကာဘူး ျပန္လႈပ္ျပန္ေရာ။ အဲလို ၂ၾကိမ္ေလာက္ ၁မိနစ္ေက်ာ္ေလာက္လႈပ္ျပီး ျပန္ျငိမ္သြားတယ္။ ေအးေအးေဆးေဆးျပန္ျဖစ္သြားလို႕ အိပ္ေပ်ာ္ခါစရွိေသး အိမ္က လႈပ္လႈပ္ လႈပ္လႈပ္ထပ္ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အထိ မ်က္ေစ့မဖြင့္ၾကည့္ေသးဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ျပင္းသထက္ျပင္းလာတယ္။ ေကာ္ဖီခြက္ေတြတိုက္သံကလဲ ျပင္းသထက္ျပင္းျပီး ဆူညံလာတယ္။ အယ္! ဒီတစ္ခါၾကမ္းသဟဲ့ဆိုျပီး မ်က္လုံးျပဴးသြားတယ္။ ထထျခင္း ေဘးက ကြန္ပ်ဴတာနဲ႕ စာအုပ္ေတြတင္ထားတဲ့စင္ကို ဖမ္းကိုင္ထားလိုက္တယ္။ ေတာ္ၾကာ စင္လဲျပီး လာပိမွာစိုးလို႕။ အိမ္ၾကီးရွင္လဲ ျပဴးျပဴးပ်ာပ်ာနဲ႕ထျပီး စင္ရဲ့ ဟိုဘက္တျခမ္းကတိုင္ကို ထိန္းထားတယ္။ လႈပ္တာက ေတာ္႐ုံနဲ႕မရပ္ႏိုင္ဘူး။ ခြက္သံေတြက အရမ္းနားျငီးလာတာနဲ႕ ၾကိဳးစားမတ္တပ္ရပ္ျပီး ေကာ္ဖီခြက္ေတြျဖဳတ္ျပီး ေဘစင္ထဲ ထည့္ထားလိုက္တယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေလးလႈပ္ျပီးမွ ျငိမ္သြားတာ။ ဒီတစ္ခါ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလႈပ္ေပမယ့္ နဲနဲမွ မေၾကာက္မိဘူး။ ေဘးမွာ အားကိုးရာရွိေနလို႕လဲပါတယ္။ ျငိမ္သြားေတာ့မွ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ေျပာလာတယ္။ "ヤバイ！　ちょっと怖い"တဲ့။ ဟမ္! ဒီကေတာ့ သူ႕အားကိုးနဲ႕ ေအးေဆး၊ သူကေတာ့ နဲနဲလန္႕သတဲ့။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ငလွ်င္လႈပ္ခါစက သူ႕မေမးမိလို႕။ ေတာ္ၾကာ ကိုယ္ပါတိုးျပီး ေၾကာက္ေနမိဦးမယ္။ လႈပ္တာရပ္သြားေတာ့ သတင္းေတာင္ ထဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေသးတယ္။ ဘယ္ေလာက္အားလဲလို႕။ မနက္ကသတင္းမွာေတာ့ အနီးဆုံးေနရာမွာ 6.2 တဲ့။ ငလွ်င္auto သတိေပးစက္ေတြ ေနာက္က်လို႕ဆိုျပီးလႊင့္သြားတယ္။ စုစုေပါင္း လူ၆ေယာက္ေလာက္ ဒါဏ္ရာအနဲအက်င္းေလာက္ရတယ္တဲ့။ ေသခ်ာၾကည့္ခ်င္လို႕ ရာသီဥတုအေျခအေနၾကည့္ေနၾက http://www.tenki.jp/qua/q_11.html မွာ ရွာလိုက္ေသးတယ္။ ဒီကိုေရာက္တဲ့အားက ၃ ေလာက္ဘဲရွိတယ္။ ဒါေတာင္ အေတာ္ခါတယ္။ ငလွ်င္ဒါဏ္ကာကြယ္ေအာင္ေဆာက္ထားလို႕ ပိုခါတာလဲပါမွာပါ။ ေခါင္းထဲကငလွ်င္ကေတာ့ တခ်က္တခ်က္ ရိပ္ခနဲရိပ္ခနဲ။ ရင္ထဲကငလွ်င္ကေတာ့ မေန႕ညေနကမွ သက္သာသြားတယ္။ အေမနဲ႕ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ ဖုန္းေျပာလိုက္ရလို႕။ စိတ္မပူနဲ႕ အစစအရာရာ ေစ်းၾကီးတာတခုဘဲ။ စိတ္မပူဖို႕ဘဲ အထပ္ထပ္မွာတယ္။ အဆက္သြယ္ လုံးဝမရတာထက္စာရင္ေတာ့ စိတ္ေအးရပါေသးတယ္ေလ။