Thursday, December 8, 2011

2011.12.07

လည္ေခ်ာင္းနာေနတာ ၾကာျပီ။ အနာနဲ႕ေဆး လြဲေနတယ္။ ဟိုေဆးခန္းျပ ဒီေဆးခန္းျပနဲ႕ ေနာက္ဆုံး နားႏွာေခါင္းလည္ေခ်ာင္းေဆးခန္းကို သြားပါတဲ့။ အိမ္နားမွာ နားႏွာေခါင္းလည္ေခ်ာင္းေဆးခန္း ရွိတယ္။ ကိုယ္နဲ႕မဆိုင္ဘူးမွတ္ျပီး ေဆးခန္းေရွ႕ျဖတ္သြားတိုင္းလဲ ေသခ်ာမဖတ္ၾကည့္ဘူး။ အ႐ိုးေဆးခန္းလို႕ဘဲထင္တာ။ သြားေဆးခန္း အ႐ိုးေဆးခန္းက ေပၚတယ္ေျပာရမယ္။ ဟိုနားဒီနားေလွ်ာက္ရင္ ေတြ႕ရလို႕။ နားႏွာေခါင္းေဆးခန္းလဲ သြားမယ္ဆိုျပီး ေတာင္ေရႊ႕ေျမာက္ေရႊ႕လုပ္ေနတာ၊ မေန႕ကက် မိုးရြာလို႕ ထြက္ခ်င္ဘူး။ ဒီေန႕ေတာ့ မျဖစ္မေန သြားမွဟ!လို႕ ကိုယ့္ဘာသာ သတိေပးရင္း ထြက္လာတယ္။ ေဆးခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့မွ အမ္!! တခါးပိတ္ထားတယ္။ အထဲေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ဗုဒၶဟူးေန႕က ပိတ္ရက္တဲ့ ျဖစ္ရမယ္။ homepage ၾကည့္တုန္း ပိတ္ရက္ကို သမန္ကာလွ်ံကာဖတ္လိုက္တာ စေနညေနနဲ႕ တနဂၤေႏြေန႕လို႕မွတ္တာ ဗုဒၶဟူးပါ ပိတ္တာကိုး။

ထြက္လာမိမွေတာ့ နဲနဲလမ္းသလားျပီးမွျပန္မယ္ စိတ္ကူးျပီး ဟိုဝင္ဒီဝင္လုပ္တယ္။ ဆူပါမားကတ္ထဲ ဂ်ပန္စာအတန္းက ဆဲန္းေဆးနဲ႕တိုးလိုက္ေသးတယ္။ ဆူပါထဲလဲ ဝယ္ခ်င္တာ မရွိ။ အေပၚထပ္က ယန္းတစ္ရာဆိုင္ေယာက္ေတာ့ ျမရြက္ေဝတို႕ အၾကိဳက္ေပါ့။ အိမ္မွာဘာလိုလဲ စဥ္းစားရင္း ေကာက္ထည့္ရင္း အျပန္ အထုပ္တထုပ္ ပါတာေတာ့တာဘဲ။ အျပင္ထြက္ရင္ ပိုက္ဆံလဲ လိုက္ထြက္တတ္တာပါလား။ သူလဲ ကိုယ့္လို အိမ္ထဲ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲ အျမဲမေနခ်င္ရွာဘူးထင္တယ္။ အျပန္လမ္းမွာ အိမ္နားေရာက္ေတာ့ ဟိုဘက္လမ္းအျခမ္းက စီစီကားကား လူေတြ ျပဳံလို႕။ အားလုံး မိန္းမေတြခ်ည္း။ ဘယ္တုန္းက ဒီနား အသီးအရြက္ဆိုင္ ဖြင့္လိုက္ပါလိမ့္ထင္ျပီး ၾကည့္လိုက္တာ ဘယ္ဟုတ္မလဲ ပိုက္ဆံအိတ္ေတြ ေစ်းခ်ေရာင္းေနတာ။ ေျခေထာက္က အလိုလို ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္သြားတယ္။ အဟိ :D

အိတ္မွာ ေစ်းႏႈန္းလဲ ကပ္မထားေတာ့ ဘယ္ေလာက္မွန္း မသိဘူး။ ဆိုင္ထဲလဲ ၾကည့္ရတာ အားလုံး ဒီနားက အိမ္ရွင္မေတြခ်ည္းထင္ရဲ့။ တခ်ိဳ႕က မဝယ္ေတာ့ဘူးဆို အိမ္ျပန္သြားျပီး အိမ္ေရာက္မွ မေနႏိုင္လို႕ ျပန္လာခဲ့တယ္တဲ့။ ပိုက္ဆံရွင္းတဲ့ဆီ နားစြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သုံးေထာင္လို႕ ၾကားတယ္။ အသားေတြက ကိုင္ၾကည့္ေတာ့ မဆိုးရွာပါဘူး။ အုအဲႏိုမွာ ေရာင္းတဲ့ ၃၅၀၀ထက္ေတာ့ သာတယ္။ ခက္တာက အိတ္ေတြက အၾကီးၾကီးေတြမ်ားတယ္။ ဒီငါးေဖာင္႐ိုးေဘာ္ဒီနဲ႕ အဲေလာက္အိတ္ ၾကည့္မေကာင္းေလာက္ဘူးဆိုျပီး မဝယ္ဘဲ ထြက္မယ့္ဆဲဆဲ အိတ္အျဖဴတလုံး မ်က္က်ိထဲ ေရာက္ခ်လာေရာ။ ဟိုနားဒီနားသြား လြယ္ဖို႕ မဆိုးဘူးဆိုျပီး ယူလိုက္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံရွင္းေတာ့ တစ္ေထာင္တဲ့။ ဟယ္!! တယ္ဟုတ္ပါလား တေထာင္နဲ႕ေတာ့ တန္သကြာလုပ္ျပီး ေျမာက္ဆြေျမာက္ဆြနဲ႕ အိမ္ျပန္ေရာက္လာတယ္။

(ဖဘမွာ လို tagလုပ္လို႕ မရ၍သာ၊ မဟုတ္က ဒီပုံမွာ မKOM ကို tagရန္ စိတ္ကူး၏)
(ျဖည့္စြက္---> အိတ္အစြပ္ကေန သူ႕တို႕ရဲ့ အြန္လိုင္းဆိုက္ သြားေတြ႕လို႕ပါ http://sac-eshop.com/အဲေလာက္ေစ်းရွိတဲ့အိတ္မွန္းသိရင္ မ်ားမ်ားဝယ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ဒီေန႕ေနာက္ဆုံးမို႕ ျပီးသြားျပီတဲ့ 2011.12.08)

ယန္းတစ္ရာဆိုင္မွ ဝယ္လာသည္မ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္၏။

သားေရကြင္းဘူးကို ေဖာက္ကာ သားေရကြင္းခ်ိတ္တြင္ ခ်ိတ္လိုက္ပါသည္။ ေရခဲေတတာဂ်ီးတြင္ ပန္းမ်ားပြင့္ေစသတည္း။ ခရမ္းသီးေတာင္ သီးေနေသး

သားေရကြင္း ရွာဝယ္ရျခင္းမွာ သၾကားဘူးထဲထည့္ျပီးသကာလ ပိုေနတဲ့ သၾကားထုပ္ကို ပိတ္တံနဲ႕ ဖိပိတ္ထားေသာ္လည္း သတိမထားမိဘဲ ေဇာက္ထိုးကိုင္မိ၍ သၾကားမ်ား အံဆြဲအတြင္း ဖလားဖလားျဖစ္သြား၍ျဖစ္သည္။ ဘာဘဲေျပာေျပာ သားေရကြင္းနဲ႕ပိတ္တာသာ အေကာင္းဆုံး (ျဖည္ရ ပိတ္ရ နဲနဲရွုပ္တာကလြဲလို႕)

အံဆြဲထဲမွ တိုလီမိုလီမ်ားလဲ ရွင္းသင့္တာ ၾကာေနျပီ


ဝယ္လာေသာ ဗူးမ်ားထဲ ထည့္ျပီး ေနရာခ်ၾကည့္

ဒီလိုထည့္ျပီး ဒီလိုေတြထပ္လိုက္ေတာ့ finish!!

ဗူးအဝိုင္းေတြက ေနရာ အေတာ္ပုပ္တယ္။ အရင္က မဆန္႕တာေတြ ခုေတာ့ ဆန္႕သြားျပီ။ ဗူးေတြေတာ့ သိမ္းထားလဲ သုံးစရာမရွိတာေၾကာင့္ အမိႈက္ပုံးထဲ ထည့္လိုက္ပါတယ္။ သြားေရာ့လဟယ္~
"အားလုံးကို လႊတ္ပစ္လိုက္တာ ျမရြက္ေဝကမ႓ာမွာ အိမ္ရွင္းတယ္လို႕ ေခၚပါတယ္"။ (မွတ္ခ်က္- ငယ္ငယ္က ဖတ္ဖူးတဲ့ မဂၢဇင္း ဝတၳဳရွည္ "အားလုံးကို စြန္႕လႊတ္ခဲ့တာ ခ်ိဳျပဳံးကမ႓ာမွာ အခ်စ္လို႕ေခၚပါတယ္" ေခါင္းစဥ္ကို ကူးယူပါတယ္)

ဒါေတြလုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ရုံးမွ ျပန္ေရာက္လာတဲ့ အိမ္ၾကီးရွင္ကို ထမင္းမျပင္ေပးေသးဘဲ ခဏေနာ္~ ေနာ္~ကိုကိုေနာ္ လုပ္ထားပါတယ္။ သူလဲ သူ႕ခ်စ္ေတာ္ေလးမ်ားလာမယ့္ live အစီစဥ္ထဲ စိတ္ေရာက္ေနတာမို႕ အိုေခပါတယ္ေလ။ ;)






Read More...

Friday, October 21, 2011

ဒီလိုလူကို ျမင္လား?

ရထားေစာင့္ရင္း ဘူတာမွာ ကပ္ထားေလ့ရွိတဲ့ manner ပိုစတာေတြကို ဖတ္မိျပီး သေဘာက်မိတာေလးေတြရွိတယ္။ ဂ်ပန္ေတြက manner ကို အေတာ္လိုက္နာၾကပါတယ္။ အားလုံးေတာ့လဲမဟုတ္ပါဘူး။ ေတြ႕မိသမွ်ထဲမေတာ့ busထဲ ရထားထဲ ဖုန္းေျပာတာပါ။ ရထားထဲေရာ busထဲမွာပါ စီးေနတုန္း manner modeထားဖို႕က အျမဲလို ေၾကျငာပါတယ္။ ဦးစားေပးထိုင္ခုံေနရာေတြမွာဆိုရင္ေတာ့ ဖုန္းကို shutdownလုပ္ဖို႕ ကပ္ထားပါတယ္။ က်မေတာ့ ေမ့ျပီး manner mode မထားမိတတ္တာမ်ားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖုန္းလာခဲ့ရင္လဲ မကိုင္ပါဘူး။ ဖုန္းအသံကို အက်ယ္ၾကီး မထားထားတာမို႕ အိပ္ထဲထည့္ထားမိရင္ ေတာ္ရုံနဲ႕ ဖုန္းသံ မၾကားရတတ္လို႕ပါ။ တခါျမည္ျပီးမွ ဘယ္သူလဲကို ၾကည့္၊ အျပင္ေရာက္မွ ျပန္ဆက္ရင္ဆက္၊ ျပန္မဆက္ႏိုင္ေသးရင္ manner modeေျပာင္းထားလိုက္တယ္။ တခ်ိဳ႕က် တဖက္သားကို ခု ရထားထဲမွာမို႕ ေနာက္မွျပန္ေခၚလိုက္မယ္ဆိုျပီး အျမန္ခ်လိုက္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က် တကယ္ကို အက်ယ္ၾကီးေျပာေနေတာ့တာ အၾကာၾကီးဘဲ။ ေနာက္ထပ္ ၾကဳံရတာမ်ားတာက နားၾကပ္တပ္ သီခ်င္းနားေထာင္တာပါ။ ပုံမွန္ေလာက္ဆို ပတ္ဝန္းက်င္ကို အသံမလွ်ံထြက္တတ္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕မ်ား volumeကို အဆုံးထားျပီး နားေထာင္သလားမွတ္ရေအာင္ သံုး ေလးလွမ္းအကြာကေန သူနားေထာင္ေနတဲ့သီခ်င္းကို အားလုံး ၾကားေနရတယ္။ အလွျပင္တဲ့သူေတြလဲ ေတြ႕မိတယ္။ ဆင္းမယ့္ဘူတာ မေရာက္မခ်င္း ေတာက္ေလွ်ာက္ မွန္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ ျပင္ေနေတာ့တာ။ တခ်ိဳ႕က ရထားထဲေရာက္မွ အစအဆုံး အလွျပင္တယ္၊ တခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ ျပင္လာျပီးသားကို တခ်ိန္လုံး သေနတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး အျပဳအမူေတြကို ဂ်ပန္မွာ "မန္နားအိဟန္း (マナー違反/ Breach of manners)" ႏိုင္ငံၾကီးသား မပီသတဲ့ အျပဳအမူလို႕ သတ္မွတ္ပါတယ္။

အမ်ားကို အေႏွာက္အယွက္ေပးတဲ့ အျပဳအမူ မလုပ္မိေစဖို႕ ဘူတာမွာ manner ပိုစတာေတြ ကပ္ထားတတ္တယ္။ အဲဒီထဲကမွ တိုက်ိဳမက္ထရိုရဲ့ ဒီႏွစ္ထုတ္ manner poster series ကို အေတာ္ သေဘာက်မိတယ္။ တိုက်ိဳမက္ထရိုက ၁၉၇၄ခုႏွစ္ ၉လပိုင္းကစျပီး လစဥ္ manner ပိုစတာ အသစ္ကပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ႏွစ္တိုင္း ေခါင္းစဥ္တခုထားျပီး အဲဒီေခါင္းစဥ္နဲ႕ အကိုက္ပုံေတြကို လစဥ္ အသစ္ကပ္ပါတယ္။

၂၀၀၅ခုႏွစ္အထိထဲမေတာ့ "ကမ႓ာ့အေပ်ာ္ဆုံး မက္ထရိုဆီသို႕" "ပိုျပီး ျပဳံးပန္းေဝတဲ့ မက္ထရိုဆီသို႕" (世界でいちばん、ハッピーなメトロへ。もっと、スマイルメトロへ。)

၂၀၀၆ခုႏွစ္မွာေတာ့ "ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ အျပဳအမူ အားလုံးလဲ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္တိုင္လဲ စိတ္ခ်မ္းသာ" (Happy Manner~みんながキモチいい。あなたもキモチいい。)

၂၀၀၇ခုႏွစ္မွာ "သက္ၾကီးအျပဳအမူ သက္ငယ္အတုခိုး" (おとながお手本です。)

၂၀၀၈ / ၂၀၀၉ခုႏွစ္မွာ " ~~မွာ ျပဳလုပ္ၾကစို႕" (○○でやろう。)

၂၀၁၀မွာေတာ့ "ထပ္ျပီး ျပဳလုပ္ၾကစို႕" (またやろう。)

ဒီႏွစ္ ၂၀၁၁က် "ဒီလိုလူကို ျမင္လား?!" (こんな人を見た。) ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ပါ။ အရင္ႏွစ္ေတြနဲ႕မတူ တိရစၦာန္ပုံေလးေတြနဲ႕ဆိုေတာ့ သေဘာက်မိတာမို႕ လစဥ္အလိုက္ပုံေလးေတြ တင္လိုက္ပါတယ္။

၂၀၁၁-ခုႏွစ္ ၁၀-လ
စ်ာန္ဝင္ျပီး အလွျပင္၊ မွန္ၾကည့္တာထက္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္တတ္ပါ

၂၀၁၁-ခုႏွစ္ ၉-လ
သူမ်ားကိုမွီျပီး တေခါေခါ၊ အိပ္ေပ်ာ္သူ႕မ်က္ႏွာေဘးက အခက္ေတြ႕ေနသူမ်က္ႏွာ

၂၀၁၁-ခုႏွစ္ ၈-လ
သင့္နားၾကပ္ကအသံေတြ ေဘးလွ်ံထြက္ေနပါသလား?

၂၀၁၁-ခုႏွစ္ ၇-လ
ၾကားျဖတ္မဝင္ပါနဲ႕၊ စည္းစနစ္တက် တန္းစီပါ

၂၀၁၁-ခုႏွစ္ ၆-လ
ထီးကေရစက္ သူမ်ားေတြဆီ စင္ကုန္ျပီလား?

၂၀၁၁-ခုႏွစ္ ၅-လ
မေလာပါနဲ႕ မေျပးပါနဲ႕၊ ေအးေအးေဆးေဆး ျပဳလုပ္ပါ

၂၀၁၁-ခုႏွစ္ ၄-လ
ကပ္ထိုင္ေပးပါ တထိုင္စာေလာက္ ရပါေစ။ ကူညီပါေနာ္


ကိုးကား
http://www.tokyometro.jp
http://scope.metrocf.or.jp/gallery/mp_gallery2011.html

Read More...

Saturday, August 6, 2011

ဧည့္

ျပီးခဲ့တဲ့တပတ္က ကိုယ္ကသူမ်ားအိမ္ ဧည့္သည္သြားလုပ္ သြားလည္တယ္။ ဧည့္သည္သြားလုပ္ရတာခက္ဘူးေလ။ အိမ္ရွင္သယ္ရင္းက အခ်က္အျပဳတ္ေတာ္ေတာ့ ကိတ္စနမရွိဘူး။ ကိုယ့္ဆီဧည့္သည္လာမယ္ဆို နဲနဲရင္ခုန္ရတယ္။ ကိုယ္ဧည့္သည္သြားလုပ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ဂ်ပန္ေရာက္ျပီးမၾကာခင္ အိမ္လာလည္ဖူးတယ္။ ဒီက အိမ္ရွင္မလက္သစ္ ဘာခ်က္မိမွန္း စဥ္းစားလို႕မရေတာ့ဘူး။ သူ႕အမ်ိဳးသားက ဂ်ပန္မို႕ အစပ္မစားႏိုင္မွာစိုးျပီး ငရုတ္သီးမႈန္႕ေလွ်ာ့ခ်က္တာဘဲမွတ္မိေတာ့တယ္။ ေနာက္ ခ်က္ျပဳတ္ေကြၽးဘူးတဲ့ ဧည့္သည္က ကိုယ့္လိုအိမ္ရွင္မ တရုတ္သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ပါ။ အားလုံးခ်က္ရတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႕လဲ တေယာက္တမ်ိဳးစီ ခ်က္ပါတယ္။ ကိုယ္ခ်က္တာက ၾကာဇံခ်က္နဲ႕ ဝဥသုပ္။ သူတို႕လဲ ကိုယ့္လိုပါဘဲ အခ်က္အျပဳတ္ အကြၽမ္းၾကီးမဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဒီၾကားထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္လာဘူးေပမယ့္ ခဏတျဖဳတ္ရယ္ဆိုေတာ့ အေအးနဲ႕တင္ ျပီးသြားတာဘဲ။

ဖဘမွာ ဓာတ္ပုံေတြအတင္ေကာင္းတာနဲ႕ တရုတ္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က စားခ်င္တယ္ေျပာလာတယ္။ အိမ္လာလည္မယ္ ျမန္မာဟင္းခ်က္ေကြၽးပါတဲ့။ အဲ့ခါမွ ဟဲ့ပလုတ္တုတ္ ျမန္မာဟင္းဆိုဘဲ။ ငါခ်က္ေနတာ ဘာဟင္းပါလိမ့္ ျပန္ေတြးရတယ္။ ျမန္မာဟင္းစစ္စစ္က ဘာပါလိမ့္၊ သိဘူး၊ အိမ္ကိုျမန္မာဟင္းဆိုတာဘာလဲလို႕ ေမးၾကည့္ေတာ့ အမက ၾကက္သြန္ျဖဴနီဂ်င္းဆီသပ္ျပီးခ်က္တာက ျမန္မာဟင္းေပါ့တဲ့။ ကိုယ့္ဘာသာ စိတ္ကူးေပါက္ရာေတြခ်က္ေနတာ၊ ဂ်ပန္စာမဟုတ္တဟုတ္ဟင္း တရုတ္စာမဟုတ္တဟုတ္ဟင္းေတြ။ ျမန္မာစာမဟုတ္တဟုတ္ဟင္းျဖစ္ရတာက ဒီမွာ ဝယ္လို႕ရတဲ့ ကုန္ၾကမ္းနဲ႕ ခ်က္ရတာမို႕။ ျပီးေတာ့ 'မဂ်ီးမ်ား'က ကိုယ္မၾကိဳက္တာဆို ေတာ္ရုံနဲ႕ မခ်က္ဘူး။ ကိုယ္စားခ်င္တာေလးေတြဘဲ ခ်က္တယ္။ တခါတေလ သူမ်ားဘေလာ့မွာ ခ်က္ထားတာေလးေတြကို ကိုယ့္မွာရွိတာနဲ႕ ေလွ်ာက္ခ်က္ၾကည့္တယ္။

အရသာကေတာ့ မဆိုးဘူးလို႕ေတာ့ထင္တာဘဲ။ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ေတာ့ (သင့္)လို႕ အမွတ္ေပးထားတယ္။ စားလို႕ျဖစ္ေနတာဘဲဆိုေတာ့ေလ။ အိမ္ၾကီးရွင္ကေတာ့ ကိုယ့္ေယာက်္ားမို႕ ခ်က္သမွ် ၾကိဳက္လဲစား မၾကိဳက္လဲစားေပါ့။ သူမ်ားကို ခ်က္ေကြၽးဖို႕ရာ ကိုယ့္လက္ရာကိုယ္ စိတ္မခ်ဘူး။ တရုတ္သူငယ္ခ်င္းက အိမ္လာလယ္မယ္ေျပာေနတာကို အင္းမလႈပ္ အဲမလႈပ္ေနေနတာ ၾကာေပါ့။ ဒီၾကားထဲ စကားေျပာျဖစ္ရင္း ေထာပတ္သီးအေၾကာင္း ေရာက္သြားတယ္။ သူတို႕က ေထာပတ္သီးေဖ်ာ္ရည္ကို မသိဘူးတဲ့။ ဒါဆို အိမ္လာရင္ ေဖ်ာ္တိုက္မယ္ေျပာထားတယ္။ ျမန္မာဟင္းစားခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ သူတို႕ကို ေမးပါတယ္။ အစပ္စားႏိုင္ရဲ့လားလို႕ ေတာ္ၾကာ ျမန္မာဟင္းစားျပီး ဗိုက္နာတယ္ ဝမ္းေလွ်ာတယ္ျဖစ္မွာ စိုးလို႕ပါ။ သူတို႕က တရုတ္လူမ်ိဳးဗိုက္မို႕ က်န္းမာတယ္ အစပ္စားႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့လဲ ျပီးေရာေပါ့ေလ။

အသားလက္ကားျဖန္႕တဲ့ဆိုင္က အမဲသားေရာ ၾကက္သား၊ အသဲ၊ အျမစ္ေတြ အမ်ားၾကီးဝယ္လာျဖစ္တယ္။ အမဲသားကို ဂ်င္းအမ်ားၾကီးျခစ္ထည့္ျပီး ႏူးအိေနေအာင္ ခပ္ၾကာၾကာတည္ထားလိုက္တယ္။ အမဲသားကို ဂ်င္းအမ်ားၾကီးနဲ႕တည္တာ စားေကာင္းမွန္း သိတာ မၾကားေသးဘူး။ ဟင္းခ်က္ခါနီးမွ ၾကက္သြန္နီကုန္ေနမွန္း သတိရလို႕။ ၾကက္သြန္ျဖဴလဲ နဲနဲပဲက်န္တာတယ္။ ေစ်းလဲ ထပ္မသြားခ်င္ေတာ့တာနဲ႕ ရွိတဲ့ဂ်င္းကိုဘဲ တတက္လုံးကုန္ေအာင္ ျခစ္ထည့္ခ်က္ရာက စားေကာင္းတာနဲ႕ ေနာက္ပိုင္း အဲလိုဘဲ ခ်က္ေတာ့ေတာ့တယ္။ ဒီတခါခ်က္တာ ငရုတ္သီး နဲနဲမ်ားလို႕ စပ္သြားတယ္။


ၾကက္သားကိုလဲ အသားေရာ အသဲအျမစ္ေရာ ဆီသပ္ျပီး မဆလာခ်က္ေလး ခ်က္လိုက္တယ္။ ဒါကေတာ့ အရမ္းမစပ္ပါဘူး။ ဝက္နံ႐ိုးေတြ အခ်ိဳခ်က္မလို႕ဟာ ပ်င္းလို႕ မခ်က္ျဖစ္လိုက္ဘူး။ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ငါးပိခ်က္ခ်က္တယ္။ သခြါးသီးနဲ႕ တို႕စားဖို႕။ ပန္းေဂၚဖီကို ေဘကြန္နဲ႕ ေၾကာ္လိုက္တယ္။ အရည္ေသာက္အတြက္ေတာ့ ပဲနီေလးဟင္းရည္။


တရုတ္သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္မွာ တေယာက္က ျပည္မၾကီးကလာသူမို႕ အေတာ္အစပ္စားႏိုင္တယ္။ ထိုင္ဝမ္သူကေတာ့ သိပ္မစားႏိုင္ဘူး။ ထိုင္ဝမ္သူက ၾကက္သားကို ဂ်ပန္အရက္နဲ႕ အခ်ိဳေပါင္းထားတာ ယူလာေပးေတာ့ ထမင္းစားပြဲေလး ပိုစိုေျပသြားတယ္။ ျပည္မၾကီးသူက စားျပီးသြားတာေတာင္ က်န္တဲ့အမဲသားဟင္း ၾကိဳက္လို႕ဆိုျပီး ဒီအတိုင္းစားေနတာနဲ႕ ၾကိဳက္ရင္ အိမ္ထည့္ယူသြားေလလို႕ ေျပာလိုက္တာ ဝမ္းသာသြားတယ္။ ၾကက္သားဟင္းလဲ ၾကိဳက္တယ္တဲ့၊ ဒါဆိုလဲ ယူသြားလို႕။ ပဲနီေလးဟင္းရည္လဲ ခ်က္နည္းေမးေနလို႕ ေျပာျပလိုက္ျပီး စမ္းခ်က္ဖို႕ ဆႏြင္းမႈန္႕နဲ႕ ပဲနဲနဲစီ ထည့္ေပးလိုက္တယ္။ ကိုယ့္လက္ရာကို ဝမ္းသာအားရ စားၾကလို႕ စိတ္ခ်မ္းသာရတယ္။


စားျပီးေတာ့ သူတို႕ယူလာတဲ့ ေထာပတ္သီးကို ေဖ်ာ္ေသာက္ ေလေတြေပါ၊ ဗိုက္ေခ်ာင္လာေတာ့ ဖရဲသီး ခြဲစားၾကတယ္။ ၃ေယာက္သား အခ်ိန္ကုန္မွန္းမသိကုန္လိုက္တာ ညေန၆နာရီထိုးခါနီး ျပည္မၾကီးသူရဲ့ အမ်ိဳးသား ရုံးကျပန္ေရာက္ျပီး ဖုန္းဆက္မွဘဲ ျပန္ဖို႕ ျပင္ျဖစ္ေတာ့တယ္။ ေနာက္ထပ္လာလည္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ လာေပါ့ေလ။ ဒီကလဲ ေနာက္ထပ္ ျမန္မာဟင္း ဘာခ်က္ရရင္ေကာင္းမလဲ ေတြးလိုက္ဦးမယ္။

Read More...

Saturday, July 30, 2011

င-ငါးဖယ္

အုအဲႏိုမွာ ေစ်းဝယ္ရင္း စိတ္ရွည္လက္ရွည္ လိုက္စပ္စုလိုက္တာ ငါးဖယ္ ရွာေတြ႕လာတယ္။ ငါးဖယ္စားခ်င္လို႕ လိုက္ရွာေနတာ ၾကာေပါ့။ ဒီမွာရတဲ့ ငါးဖယ္ေၾကာ္နဲ႕ ဆင္တဲ့ "စစြတ္မအဂဲ" (satsumaage) ဆိုတာ ဝယ္စားၾကည့္တာ ဘယ္လိုမွ မၾကိဳက္ဘူး။ ခ်ိဳရဲရဲၾကီးမို႕ ငါးအရသာ မရဘူး။ ေရခဲ႐ိုက္ fish ball ကိုဘဲ ငါးဖယ္အစားထိုး ခ်က္စားျဖစ္တယ္။ ဒီတခါေတာ့ ဆိုင္ထဲမွာ စိမ္ေျပနေျပ တခုျပီးတခု ကိုင္လိုက္ခ်လိုက္လုပ္ရင္း ငါးဖယ္နဲ႕ဆင္တဲ့ပုံေလး သြားေတြ႕တယ္။ အေတာ္ကို ေပ်ာ္သြားတာ။ ထိုင္းကသြင္းတယ္။ အေနာက္ဘက္မွာေတာ့ ဂ်ပန္လို ငါး100%လို႕ ေရးထားတယ္။ ငါးဖယ္ကို ဂ်ပန္လို "နာဂိနာတ နာမဇု" (ナギナタナマズ)လို႕လဲ ေခၚတယ္။



အိမ္ေရာက္ေတာ့ စပါးလင္ညက္ညက္လွီး ဆား ဆႏြင္းထည့္ျပီး ဇလုံထဲ လက္ေညာင္းေအာင္ ေပါက္လိုက္
တယ္။ ငရုတ္ဆုံ ရွိဘူးေလ။ ရွိလဲ ေထာင္းရဲေပါင္၊ အေပၚထပ္မွာေနေတာ့ ေအာက္ဘက္မွာေနသူေတြ အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ေအာင္ သတိထားရတယ္။ စီးလာေအာင္ ေပါက္ျပီးသကာလမွာ အလုံးေလးေတြလုံးတယ္။ စားရတာနဲ႕မကာမိေအာင္ အေတာ္အလုပ္ရွုပ္ အခ်ိန္ၾကာတာဘဲ။ ျပီးေတာ့ ဆီပူထဲထည့္ေၾကာ္ အေအးခံလိုက္တယ္။ ဝမ္းသာအားရ အရသာျမည္းၾကည့္ေတာ့ ငါးဖယ္စစ္စစ္နဲ႕ သိပ္မတူလွဘူးရယ္။ တခုခုေရာထားသလိုဘဲ။ သိပ္မစီးဘူး။ မစားရတာနဲ႕စာရင္ေတာ့ ေတာ္ပါေသးတယ္။


ခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႕ခ်က္ျပီး နံနံပင္ေလးအုပ္လိုက္ေတာ့ ငါးဖယ္ဟင္းေလးျဖစ္သြားတာေပါ့။ ဒိုးဇို~ :)


Read More...

Friday, June 10, 2011

ကန္စြန္းဥဖုတ္

ကန္စြန္းဥဆို ဖုတ္ထားတာဘဲ ၾကိဳက္ပါတယ္။ အိမ္မွာက ျပဳတ္ဘဲျပဳတ္တာမို႕ သိပ္မစားပါဘူး။ ျခံျပင္မွာ မီးပုံ႐ိႈ႕တဲ့ေန႕မွာ ကန္စြန္းဥ ရွိတာနဲ႕ၾကဳံရင္ ျပာေတြေအာက္ ထိုးထည့္ထားလိုက္တယ္။ က်က္ေလာက္ရင္ ထုတ္ျပီး ေမာင္ႏွမေတြ တေယာက္တဖဲ့စားတာ သတိရတယ္။ ကန္စြန္းဥဖုတ္က အခ်ိန္ေတာ့ အေတာ္ကုန္ပါတယ္။ ေဆာင္းတြင္းဆို ဒီမွာ ကန္စြန္းဥဖုတ္ေတြ လွည့္ေရာင္းတဲ့ ကားရွိတယ္။ "ရာကိအိမို~~~ ရာကိအိမို" အသံရွည္ဆြဲျပီးေအာ္သံကို ကက္ဆက္နဲ႕ဖြင့္ျပီး ကားေလးက တလိမ့္လိမ့္ တလမ္းဝင္ တလမ္းထြက္ေမာင္းျပီး လွည့္ေရာင္းတာပါ။ ကန္စြန္းဥဖုတ္တလုံးကို ယန္း၃၀၀ ေပးရတာမို႕ ေစ်းမေတာ္လွပါဘူး။ စားခ်င္တဲ့ အခ်ိန္လဲ ကားက လာဦးမွပါ။ ျပီးေတာ့ ရန္ကုန္မွာလို ဝရန္တာကေန လက္ခုပ္တီးျပီး ဦးေလးၾကီး ခဏဆို လွမ္းေအာ္တားလို႕ရတာမ်ိဳးလဲမဟုတ္ဘူးေလ။ ေစ်းဝယ္ထြက္လို႕ ကားလာတာနဲ႕ တိုက္ဆိုင္မွ ဝယ္ျဖစ္တယ္။ စားခ်င္တိုင္း မစားရေတာ့ ကိုယ္တိုင္ဖုတ္ဖို႕စိတ္ကူးျပီး အိုးတလုံး ရွာဝယ္လိုက္တယ္။
ဂတ္စ္မီးဖိုမွာတည္လို႕ရတဲ့ အမ်ိဳးအစားပါ။ ကန္စြန္းဥအျပင္ ေျပာင္းဖူးေရာ ငါးအသားတုံးပါကင္လို႕ရပါတယ္။ အိုးက ေအာက္ဘက္မွာ အေပါက္ေတြ ပါပါတယ္။ မီးအားအလယ္အလတ္ေလာက္နဲ႕ ကန္စြန္းဥဆို မိနစ္ ၃၀ ~ ၄၀၊ ေျပာင္းဖူးနဲ႕ ငါးက မိနစ္ ၂၀ ~ ၃၀ ပါ။
ဝယ္လာတဲ့ ကန္စြန္းဥက အေတာ္ၾကီးတာမို႕ တလုံးဘဲ ထည့္ဖုတ္ျဖစ္တယ္။ ဆယ္မိနစ္တၾကိမ္ မ်က္ႏွာျပင္ကို လွည့္ေပးလိုက္တာ မိနစ္၄၀နဲ႕ေလးဘက္လုံးလွည့္ကင္အျပီး ျဖစ္သြားတယ္။
ေမႊးရနံ႕ေလး တသင္းသင္းနဲ႕ ကန္စြန္းဥဖုတ္ပါ။

Read More...

Sunday, May 29, 2011

မိုင္မုန္႕လုံးေရေပၚ

မုန္႕လုံးေရေပၚ စားခ်င္စိတ္ေပါက္လို႕ စမ္းလုပ္ၾကည့္တယ္။

ဆိုင္မွာ ေကာက္ညွင္းမႈန္႕စစ္စစ္လိုက္ရွာေတာ့ ဒီေအာက္က တံဆိပ္ကို သြားေတြ႕တယ္။ ေကာက္ညွင္းမႈန္႕၁၀၀%လို႕ ေရးထားတယ္။ ပထမဦးဆုံး စမ္းလုပ္တာဆိုေတာ့ အထုပ္တဝက္ (၁၀၀)ဂရမ္ ကိုဘဲ ေရထည့္နယ္လိုက္တယ္။
ေကာက္ညွင္းမႈန္႕

ထန္းညက္မရွိေတာ့ "ကူ႐ို႕ဇတိုး" (kurozatou-黒砂糖) လို႕ေခၚတဲ့ ၾကံသကာကို အတုံးေလးေတြျဖစ္ေအာင္ညွပ္ျပီး မုန္႕လုံးထဲ ထာပနာလိုက္တယ္။
ၾကံသကာ

မုန္႕လုံးေတြကို ေရေႏြး ပြက္ပြက္ဆူထဲထည့္၊ ေရေပၚတက္လာရင္ ဆယ္ျပီး ေရခဲေရထဲ ခနစိမ္ထားလိုက္တယ္။ ေရစစ္ျပီးသြားေတာ့ အုန္းသီးေျခာက္ေလး ျဖဴးလိုက္ပါတယ္။
အုန္းသီးေျခာက္

အိမ္ၾကီးရွင္က အေတာ္စားလို႕ေကာင္းတယ္ေျပာတယ္။ (ကိုယ့္ငါးခ်ဥ္ ကိုယ္ခ်ဥ္တာ။) ;)

Read More...

Saturday, February 12, 2011

Happy Birthday

2011.02.12
ျပည္ေထာင္စုေမ တူမေလး
တစ္ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႕ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ

(ဖြားဖြားနဲ႕အတူ႐ိုက္ထားတဲ့ ဆယ့္တစ္လမျပည့္ခင္ကပုံ)

Read More...

  © Blogger templates The Professional Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP