Thursday, February 12, 2009

ဗယ္လင္တိုင္းေခ်ာ့ကို (バレンタインチョコ)


(image form Rakuten shop)


ဗယ္လင္တိုင္းေဒးနဲ႕ ေခ်ာ့ကလက္က ဘယ္လိုပတ္သက္မွန္း လုံးဝမသိတာ အမွန္ပါ။ ဝီကီမွာ ၾကည့္ေတာ့လည္း ခ်စ္သူမ်ားေန႕နဲ႕ ဘာမွလဲ မသက္ဆိုင္သလိုဘဲ။ လူညီလို႕ "ဤ"ကေန "ကြၽဲ"ျဖစ္သြားသလားေတာ့ မသိပါ။ ဆိုင္တာမဆိုင္တာ ထားပါေလ၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄အတြက္ ဒီမွာေတာ့ ေခ်ာ့ကလက္ေတြ အျပိဳင္အဆိုင္ေရာင္းေနၾကတာ။ သတင္းမွာလဲ ေခ်ာ့ကလက္ေရာင္းအား ေကာင္းတာေတြ လႊင့္လို႕၊ "ဂင္းဇ"က ဆိုင္ေတြမွာ အမ်ိဳးသမီး ၾကီးၾကီးငယ္ငယ္ေတြ အုံလို႕ခဲလို႕။ ဂ်ပန္မွာ ဗယ္လင္တိုင္းေဒးဆိုတာ မိန္းကေလးေတြကစျပီး ခ်စ္ေရးဆိုဖို႕ အခြင့္အေရးေန႕လိုပါဘဲ။

ေခ်ာ့ကလက္မွာေတာင္ ကိုယ့္ဘာသာ စားဖို႕အတြက္က "ဂ်ိဘြန္းေခ်ာ့ကို" (自分チョコ)၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ / အထက္လူၾကီးေတြကို ေပးဖို႕ "ဂီရိေခ်ာ့ကို" (義理チョコ)၊ ကိုယ့္ရဲ့ တဦးတည္းေသာသူအတြက္က "ဟြန္းမဲအိေခ်ာ့ကို" (本命チョコ) ဆိုျပီး ခြဲဝယ္ၾကတယ္။ ကိုယ့္အတြက္နဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ / အထက္လူၾကီးေတြကိုေပးဖို႕ ေခ်ာ့ကလက္ကေတာ့ ေစ်းအေတာ္အသင့္ကို ဝယ္ၾကတာ မ်ားတယ္။ "ဂီရိေခ်ာ့ကို"ဆိုလို႕ ဒီေရာက္စက အဲလိုမ်ိဳးေတြ ၾကားရျမင္ရတာ ကိုယ့္မွာေတာ့ အံ့ဩျပီး ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႕ေပါ့။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာက ေယာက်္ားေလးကသာ မိန္းကေလးကိုေပးတာေလ။ မိန္းကေလးကလည္း လက္ေဆာင္ျပန္ေပးတာ ရွိခ်င္ရွိမယ္။ ဒါေတာင္ ခ်စ္သူခ်င္းေပါ့။ ခ်စ္သူမဟုတ္တဲ့ သူကို ေခ်ာ့ကလက္ေပးလို႕ကေတာ့ အထင္ေသးခံလိုက္ရမယ့္ျဖစ္ျခင္း။ ကိုယ္နဲ႕ ဘာမွလဲ မသက္ဆိုင္တဲ့ ႐ုံးက လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အမ်ိဳးသားေတြ အထက္လူၾကီးေတြကို ေခ်ာ့ကလက္ေပးတာေတာ့ ၾကားၾကားဘူးေပါင္။

ဒီမွာေတာ့ "ဂီရိေခ်ာ့ကို" အေလ့အထက အက်င့္ၾကီးလိုျဖစ္လို႕။ အေပးခံရတဲ့အမ်ိဳးသားေတြ ဘယ့္ႏွယ့္ခံစားရသလဲဆိုတာ အင္တာလိုက္ဗ်ဴးတာ ၾကည့္ရေတာ့ စိတ္ဖိစီးမႈလည္းျဖစ္ၾကတယ္။ ဘာလို႕လဲဆို ေနာက္လ ၁၄ရက္က်ရင္ white day ဆိုျပီး သူတို႕က လက္ေဆာင္ ျပန္ေပးရမယ္ေလ။ ကိုယ့္ကို ေခ်ာ့ကလက္ ေပးတဲ့သူေတြကို မွတ္ထားရတယ္။ ျပီးေတာ့ ျပန္ေပးရရင္လည္း ကိုယ့္ကိုေပးတာထက္ တန္ဖိုးမ်ားတာမ်ိဳး ေပးရတာဆိုေတာ့ေလ။ ေခ်ာ့ကလက္ရလို႕ ရင္ခုန္ရတာထက္ ျပန္ေပးရမယ့္ စရိတ္ေတြ ေတြးျပီး ရင္ခံရသေပါ့။ အဲ ရင္ခုန္ၾကသူေတြလဲ မနည္းပါဘူး။ ကိုယ့္လက္ေအာက္ဝန္ထမ္း ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးဆီက ေခ်ာ့ကလက္ရတယ္ဆိုေတာ့ကာ "ဂီရိေခ်ာ့ကို"မွန္း သိရက္နဲ႕လည္း ကိုယ့္ကိုမ်ား တကယ္သေဘာက်ေနသလားမသိ ဆိုတဲ့ တဖက္သတ္ အေတြးနဲ႕ ၾကည္ႏူးၾကတယ္ေလ။

"ဂ်ိဘြန္းေခ်ာ့ကို"ကေတာ့ ကိုယ္စားခ်င္တာေလးေတြ ဝယ္စားၾကတာ။ ဂ်ပန္ပ်ိဳပ်ိဳအိုအိုတို႕ ပိုက္ဆံမ်ားမ်ားအကုန္ခံတာက "ဟြန္းမဲအိေခ်ာ့ကို"။ ကိုယ့္ရဲ့ တဦးတည္းေသာသူ အတြက္ဆိုေတာ့လည္း ပိုက္ပိုက္အကုန္အက် မ်ားလည္း ဝယ္တယ္။ ေခ်ာ့ကလက္မွာေတာင္ ဗယ္လင္တိုင္း အတြက္ ရည္ရြယ္ထုတ္လုပ္ျပီး ေရာင္းတဲ့ ေခ်ာ့ကလက္ေတြရဲ့ ေစ်းက မေသးလွဘူးရယ္။ ပုံမွန္ဆို ေခ်ာ့ကလက္ေတြက ယန္းတရာဆိုင္မွာ မ်ိဳးစုံရွိပါတယ္။ တရာနဲ႕ စားပါေလ့။ ခုက်ေတာ့ ေစ်းေတြက ပ်ံလို႕။ ေခ်ာ့ကလက္တဗူးမွာ တလက္မပတ္လည္ အရြယ္သာသာ ၃/၄တုံးေလာက္ ပါၾကတာပါ။ ဒါကို ယန္းႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ပါတယ္။ ေစ်းၾကီးမွ ဝယ္ခ်င္သူေတြအေတြ အတြက္လည္း အထူးရွယ္ ေခ်ာ့ကလက္ေတြလည္းရွိတယ္။ ခပ္ေသးေသး တတုံးထဲကိုတင္ ယန္းေလးေထာင္ေက်ာ္တာလဲ ရွိတယ္။ ေစ်းၾကီးၾကီး ေခ်ာ့ကလက္ရတဲ့ အမ်ိဳးသားမ်ား ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္လား မ်က္ခုံးလႈပ္ဖြယ္လားေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး။

ဒီႏွစ္မွာ "ဂရကုေခ်ာ့ကို" (逆チョコ) ဆိုတာကို လုပ္လာၾကတယ္။ "ဂရကုေခ်ာ့ကို"ဆိုတာ ေယာက်္ားေလး ဘက္ကေန မိန္းကေလးကို ေပးတာပါ။ ဂ်ပန္ေတြအတြက္ အဆန္းစထြင္သလို ျဖစ္ျပီး ထူးေနသလားေတာ့ မသိပါဘူး။ ကိုယ့္ဆီမွာက ပုံမွန္ဘဲမို႕ အဆန္းလို႕ မထင္မိဘူး။ "ဂရကုေခ်ာ့ကို"ကမွ ပိုအဆင္ေျပတယ္လို႕ ေတြးမိတယ္။ မိန္းကေလးေတြက အခ်ိဳပိုၾကိဳက္ၾကတယ္လို႕ ထင္မိလို႕ပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၾကည့္ျပီး ေျပာၾကည့္တာပါ။ ဆိုင္ေရာက္ရင္ ေခ်ာ့ကလက္ေတြဆီ မ်က္လုံးက ေရာက္ျပီးသား။ ေစ်းဝယ္ျခင္းထဲ ထည့္ဖို႕ေမ့လာရင္လည္း စိတ္ပူစရာမလို၊ ေငြရွင္းေကာင္တာေတြအနားမွာ ထပ္ရွိတယ္ေလ။ ေခ်ာ့ကလက္ အစားမ်ားရင္ ခႏၶာကိုယ္အတြက္ မေကာင္းမွန္းသိေပမယ့္လည္း ၾကိဳက္တာဘဲ။ မေန႕ညကေတာင္ ေခ်ာ့ကလက္ တေတာင့္ေဖာက္ျပီး နဲနဲဘဲစားမယ္ဆိုတာ ဘေလာ့လည္ရင္း တီဗီၾကည့္ရင္းနဲ႕ စားမိလိုက္တာ ကုန္ေရာ။ စားျပီးမွသာ အဲ~ စားတာ လြန္သြားျပီဆိုျပီး ေၾကာက္တာ။ မစားျဖစ္ေအာင္ဆို မဝယ္မွဘဲ ရမယ္။ (မထင္ ငင္~~ ငင္~~ ငင္~~)

သူ႕ဆီက ေခ်ာ့ကလက္ကေတာ့ အရင္ကဆို ၁၄ ရက္ေန႕တိုင္း ပါလာတယ္ေလ။ ျပကၡဒိန္မွာ တႏွစ္မွ တခါ ဗယ္လင္တိုင္းတာ၊ တို႕မ်ားေတာ့ လတိုင္း ဗယ္လင္တိုင္းပါတယ္။ အဲဒါက အရင္ကေလ အရင္က။ ဒီေရာက္ျပီး ေစာေစာပိုင္း အခ်ိန္ေတြအထိ ၁၄ရက္ေန႕တိုင္း ေခ်ာ့ကလက္ပါလာတယ္။ ေနာက္မ်ားလဲၾကာေရာ့ ေမ့ေမ့လာပါေရာလား။ အလုပ္ေတြမ်ားလို႕ ေခါင္း႐ႈပ္ျပီး ေမ့သြားတာကေတာ့ တတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့ေလ။ ခဏခဏ ေမ့လာတာကေတာ့ အသက္ၾကီးလို႕ မွတ္ဉာဏ္မေကာင္းခ်င္လို႕မ်ားလား??? မခင္ဦးေမေျပာသလို ပါးေဖာင္းတာေလး က်လာလို႕မ်ားလား??? လား??? လား??? အင္းမ္... မေမ့ေသးဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ၁၄ရက္ အမွတ္တရ ေခ်ာ့ကလက္ေလးေတြ အျမဲ လိုခ်င္ပါေသးတယ္။ တန္ဖိုးနဲတာ မ်ားတာက အဓိကမဟုတ္ပါဘူး။ ရင္ထဲကပါရင္ ျပီးတာပါဘဲ။ ေတြးၾကည့္ေတာ့ ၇ႏွစ္နဲ႕ ၇လ တင္းတင္းျပည့္ေတာ့မွာပါလား။ မေန႕တေန႕ကလို ထင္ေနတုန္းဘဲေလ။

10 comments:

ဇနိ said...

ဒီေန႔ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ စားပြဲေပၚမွာ ေခ်ာကလက္အထုပ္ေလးေတြ႔တယ္။ ပန္းေရာင္ အျဖဴ ေရာင္စံုနဲ႔ဆိုေတာ့ ဟယ္ ငါ့ကို ဘယ္သူေပးသြားတာလဲလို႔ ရင္ခုန္သြားေသးတာ။ ေနာက္မွ စားပြဲတိုင္းမွာ အထုပ္ေလးေတြ ေတြ႔ေရာ။ ဆရာ့အတြင္းေရးမွဴးမေလးက အားလံုးကို ေပးတာပါ။ ငွဲ ငွဲ။ ဒါေတာင္ ဂ်ပန္ေလးေတြက စ ေနတာ ၾကားတယ္။ အတြင္းေရးမွဴးေလးက အားလံုးကိုႀကိဳက္တာထင္တယ္တဲ့။ ကြိ ကြိ။
ဗယ္လင္တိုင္းေခ်ာ့ကိုေတာ့ ကိုဇနိဆီက မရ။ သူျပန္လာလို႔ပါလာရင္လည္း ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ႀကီးနဲ႔ လံုးေထြးေပးတာ။ ရင္ခုန္စရာမေကာင္း။
ေခ်ာကလက္က ဝတယ္တဲ့ေနာ္ ေလွ်ာ့စားအံုးညီမေရ။
အခု ၁၄ အတြက္က ညီမက ေပးရမွာဆိုေတာ့ ဝယ္ထားေတာ့ေလ။
နိနိ

subuueain said...

valentine မွာအေၿဖၿပန္ေပးခဲ့တာလား ဟီးဟီး

ျမရြက္ေဝ said...

မနိ---> အဟီး ညီမက ျမန္မာက ဗယ္လင္တိုင္း ထုံးစံကို လိုက္နာပါတယ္။ 逆チョコဘဲ ယူမွာ။ ;) အိမ္ၾကီးရွင္ရဲ့ ဗယ္လင္တိုင္း ေခ်ာ့ကလက္ကလည္း ရင္ခုန္ဖို႕ မေကာင္းပါဘူး မနိရယ္။ ဆိုင္က ဝယ္လာတဲ့ ႂကြပ္ႂကြပ္အိပ္အတိုင္း ေရာ့ အင့္ဆိုျပီး ေပးတာေလ။ 全然ロマンティックじゃないよ。

စုဘူးအိမ္---> valentine မွာ ဟုတ္ပါဘူး။ ၁၄ ရက္ေတာ့ ၁၄ ရက္ပါဘဲ။

မီယာ said...

ေခ်ာကလက္ေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ေပးေပး မျငင္းႏုိင္ပါဘူး။ သူတုိ႔ ဓေလ့ေတြကလည္း ဆန္းသား... ပုိက္ပုိက္ေတာ့ ကုန္ၾကရွာမယ္။ တုိ႔ေတာ့ သတင္း ရထား ၿပီးၿပီ.. အပတ္စဥ္ ေစ်း၀ယ္တဲ့ အခါ စားခ်င္တဲ့ ေခ်ာကလက္ ၀ယ္ခဲ့ပါ တဲ့။

nu-san said...

အဟီး.. အမကေတာ့ ေခ်ာ့ကလက္ မၾကိဳက္.. အလကားရလည္း မၾကိဳက္ ၀ယ္စားဖုိ႔ဆုိ ၀ယ္လာေ၀းပဲ.. စားေတာ့ စားတယ္.. ဒါေပမယ့္ ၾကိဳက္လွခ်ည္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး.. ၁ ခု ၂ ခုေလာက္ေပါ့.. :)

ဒီေရာက္ကတည္းက ဗယ္လင္တုိင္းေဒးအတြက္ ေခ်ာ့ကလက္ကုိ ဘယ္သူ႕ကုိမွ မ၀ယ္ေပးဘူး.. အမ်ိဳးသားေတာင္ မ၀ယ္ေပးဘူး.. မန္ေနဂ်ာလည္း မေပးဘူး.. ဒါရုိက္တာကုိလည္း မေပးဘူး.. သူတို႔က ကုိယ့္ကုိ ေပးရင္ေတာ့ ရူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ျပီး ယူထားလိုက္တယ္.. :D (အက်င့္မေကာင္းတာေလ.. :P) ဒီက ဂ်ပန္မေလးေတြ ကဲကဲလႈပ္တာ ၾကည့္မရလုိ႔.. :)

မႏွစ္ကေတာ့ စာသင္ေပးတဲ့ ဆရာ ၂ ေယာက္ကုိ ၁ ေယာက္ ၁ ဗူး ၅၀၀ တန္ေလးေတြ ၀ယ္ေပးလိုက္ေသးတယ္.. ဒီႏွစ္ေတာ့ စာသင္တာလည္း မရွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ ၀ယ္ေပးစရာ မလုိေတာ့ဘူး.. :D

ညီမေလး ေျပာျပမွပဲ ေခ်ာကလက္ အမ်ိဳးအစား အမ်ားၾကီးရွိတယ္ဆုိတာ သိရတယ္.. ေခ်ာကလက္ေစ်းၾကီးတာဆုိ ၀ယ္စားရမွာ ႏွေျမာတယ္။ လက္ေဆာင္ေပးရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သင့္တင့္တာကုိ ၀ယ္ေပးရတာေပါ့ေနာ္.. သူတုိ႔ ထုံးစံကလည္း ရႈတ္ပါတယ္.. အခုအတုိင္းဆုိ ျမန္မာထုံးစံကပဲ ပုိေကာင္းသလုိလုိပဲ.. ေနာ့ေလ.. :D

khin oo may said...

လိုခ်င္ရင္ ၿကိုေၿပာထားေပါ႕ညီမေလးရယ္ အဲဒါဆုိဘယ္ေမ႕ပါ႕မလဲ။
(ခင္လိဳ႕ လွဴီ႕ဝွုက္နည္းကုိသင္ေပးသြားသည္။)

ရႊန္းမီ said...

:-) chocolate ေရာ လွ်ိဳ ႔၀ွက္နည္းေရာ ေကာက္ရသြားပါသည္။ ၾကံဳရင္ အသံုးခ်ဖို႔ သိမ္းထားမယ္။
;-P

Unknown said...

ဟုတ္တယ္အမေရ မေန႔က ရံုးက အထက္အရာရွိဂ်ပန္ကို ဂီရိေခ်ာ့ကို၀ယ္ေပးလိုက္တယ္။ ဂ်ပန္မေလးကလည္း ေပးျပီးသြားျပီဆိုေတာ့ ကိုယ္လည္းလိုက္ေပးရတာေပါ့။ မ်က္ႏွာပူလိုက္တာ။ respect သေဘာထားျပီး ေပးရတာေပါ့။ မိန္းကေလးကို ပန္းေပးရတယ္ဆိုတာ မၾကားဘူးေပါင္တဲ့။ ၀ွိုက္ေဒးက်မွသာ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ေကာင္မေလး ျပန္ေပးရတာတဲ့။

ကိုရင္ညိန္း said...

အိုး မိုင္ ဗုဒၶ.. မေရာက္တာၾကာလို႔ (ေတာ္ေတာ့္ကိုၾကာပါၿပီ) ေရာက္လာေတာ့ ။
အမ်ိဳးသမီးေတြ စုၿပီး ေခ်ာ့ကလက္ကို လက္ဘက္သုပ္ လိုစားေနၾကတာကလား ။ :P ကြန္မန္႔ရမွာေတာင္ ခပ္လန္႔လန္႔ ။
က်ားဆို ကိုယ္တစ္ေကာင္တည္းရွိတယ္ ။
(ေတာ္ၾကာေဟာက္လႊတ္ေနမွ အခက္ :P )
အိမ္က အစ္မေတြကလည္း သူတို႔စကား၀ိုင္း နားကပ္လာရင္ ဇြတ္ေအာ္လႊတ္တာ
Blogger အစ္မေတြကေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲ မသိဘူး :Dnဒါနဲ႔ပဲ ခပ္မဆိတ္ေလးျပန္သြားတယ္ ။
ဒန္႔..တန္႔..တန္႕ .. အေဟးေဟး :P

(မေရာက္ျဖစ္တာအေတာ္ၾကာလို႔ စာလာဖတ္ရင္း ႏႈတ္ဆက္တာ အစ္မေရ ။ အဆင္ေျပပါစ )

Steve Evergreen said...

thanks for sharing Valentine day in Japan. In London i noticed more people going night out.

  © Blogger templates The Professional Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP