ရိကၡာ

ျပီးခဲ့တဲ့တပတ္ကရယ္ မေန႕က မွာထားတဲ့ ပစၥည္းေတြ ေရာက္တယ္။ အရင္တပတ္ တနလၤာေန႕မွာ အိမ္ကေန ပစၥည္းပို႕ထားတယ္ဆိုကတည္းက လည္ပင္းတရွည္ရွည္ ျဖစ္ေနခဲ့တာ။ ၄ရက္အၾကာနဲ႕ေရာက္လာေတာ့ ဝမ္းသာသြားတယ္။ လက္ဖက္ေတြမွာထားတာေလ။ ျပီးေတာ့ ဒီတခါ အတန္းက ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမွာ လက္ဖက္ပြဲ ျပင္ယူသြားမယ္ စိတ္ကူးထားလို႕။ ဂ်ပန္ေတြက လက္ဖက္ကို သုပ္စားတယ္ေျပာရင္ သေဘာမေပါက္ၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီတခါေတာ့ သိသြားေအာင္ ေကြၽးလိုက္မယ္။ ျပီးေတာ့ တျခားစားစရာ ခ်က္ယူသြားရတာထက္ လူလဲ သက္သာတယ္။ သူတို႕ စားႏိုင္တာ မႏိုင္တာေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးရယ္။ မစားႏိုင္လဲ ကိစၥမရွိပါဘူး။ အိမ္မွာစားဖို႕ ပိုက်န္တာေပါ့။ (အဟိ မေကြၽးခင္ကတည္းက ကပ္ေစးနဲေနျပန္ပါျပီ။)

ဒီတခါ ပဲေၾကာ္က City Martက ဝယ္ပို႕လာတာ။ အရင္စားေနက် တံဆိပ္ေတြထက္ အရမ္းစားေကာင္းတယ္။ ေရာက္ကတည္းက ၂ရက္ဆက္တိုက္ မနက္ေကာ ညပါ လက္ဖက္သုပ္နဲ႕ ထမင္းစားတာ ပဲေၾကာ္တထုပ္ကို ကုန္ေရာ။ ခုနဲနဲ အရွိန္သတ္ထားတယ္။ ဒီတခါ အိမ္လက္ရာ ဘာမွမပါဘူး။ အေမကလည္း ခြဲစိတ္ဖို႕အတြက္ အိမ္ျပန္သြားရ အမကလဲ ကိုယ္ဝန္ၾကီးနဲ႕မို႕ တမင္ မမွာတာပါ။ ဒါေတာင္ အမက ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ေပးလိုက္မယ္လုပ္ေနလို႕ တားထားရတယ္။ အဓိကက လက္ဖက္စားရရင္ ရျပီလို႕။ ဒီက ျမန္မာဆိုင္ေတြမွာ ဝယ္လည္းရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္စားေနက် တံဆိပ္မရွိတာရယ္ ဆိုင္မွာဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာထားမွန္းမသိတာေၾကာင့္ အိမ္ကိုဘဲ မွာတာ။ ပင္ရင္းကေန ဝယ္ပို႕ေပးတယ္။ ဟိုတခါ လက္ဖက္ျပႆနာျဖစ္တုန္း စားေနက်တံဆိပ္ေလးမပါလို႕ ေတာ္ေသးတယ္။ (ပါလာလဲ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ပါဘူး။)

အိမ္က စားစရာေတြေရာက္အျပီးမွာ အြန္လိုင္းကေန ဟင္းခ်က္စရာေတြ ထပ္ဝယ္ရျပန္တယ္။ စိမ္းစားငါးပိကုန္ေနတာ ၾကာျပီ။ ငါးပိအစား ငံျပာရည္နဲ႕ခ်က္ေနတာ လက္က်န္က ကုန္ေတာ့မယ္။ ဒါေတြက ဂ်ပန္ဆိုင္မွာ မရွိဘူးေလ။ ငံျပာရည္ေတာ့ ရွိတတ္ပါတယ္။ တထြာသာသာ ပုလင္းပိစိေကြးကို ေစ်းကအေတာ္ၾကီးတယ္။ ဒီေတာ့ အဲဒါေတြကို အြန္လိုင္းမွာ ထိုင္းဆိုင္က ဝယ္ပါတယ္။ အျမဲဝယ္ေနက်ဆိုင္က ေစ်းတက္လာတာနဲ႕ ဆိုင္ေျပာင္းဝယ္ျဖစ္တယ္။ ဒီဆိုင္မွာ ျငုပ္သီးစိမ္းလည္း ရွိေနေသးတယ္။ ဝယ္ခ်င္တာေတြ စာရင္းေရးျပီး ေပါင္းလိုက္ေတာ့ တအားမ်ားေနတာနဲ႕ ျပန္ေလွ်ာ့ရတယ္။ သူက ဝယ္ပါေျပာေပမယ့္ သြားရည္စာေတြေတာ့ ျဖဳတ္ပစ္ရပါတယ္။ (ဆာရိုနာရာ သရက္ျပင္ေလးရယ္။) မဝယ္မျဖစ္ေတြကို ဦးစားေပးျပီး တျခားစားခ်င္တာ နဲနဲရယ္ေပါ့။ ဒါေတာင္ မနည္းပါဘူး။

တကယ္ဆို "အုအဲႏို"က "အ-မဲ႐ို႕ကို" (アメ横) ေစ်းတန္းဘက္သြားရင္ အဲဒါေတြအားလုံး ဝယ္လို႕ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သြားရမယ့္ အခ်ိန္ရယ္ ရထားခရယ္ တြက္လိုက္ရင္ အြန္လိုင္းပို႕ခနဲ႕ သိပ္မကြာေတာ့ပါဘူး။ ဒါေတာင္ တခ်ိဳ႕ဆိုင္ဆို ယန္းငါးေထာင္ေက်ာ္ဖိုးဝယ္ရင္ အလကား ပို႕ေပးတာမ်ိဳးရွိပါတယ္။ ေရခဲ႐ိုက္ပစၥည္းဆိုရင္ေတာ့ ပို႕ခ ပိုေစ်းၾကီးတယ္။ ကိုယ္တိုင္သြားဝယ္ရင္ အဲေလာက္ တျပဳံတမၾကီးလည္း မသယ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လူေရာ အခ်ိန္ပါ သက္သာတဲ့၊ အိမ္အဝအထိ ပို႕ေပးတဲ့ အြန္လိုင္းေစ်းဝယ္တာကိုဘဲ မွီခိုေနပါတယ္။

ထိုင္းဆိုင္က ပစၥည္းပုံးၾကီးေရာက္လာေတာ့ ပို႕ေဆာင္ေရးဝန္ထမ္းက မ'ႏိုင္ရဲ့လားလို႕ ေမးတယ္။ ရပါတယ္ ေျပာျပီး လက္ေျပာင္းယူလိုက္တာ ယိုင္နဲ႕နဲ႕ ျဖစ္သြားလို႕ အျမန္အျမန္ ဖိနပ္ခြၽတ္မွာ ခ်ထားလိုက္ရတယ္။ အဲေလာက္ ေလးမယ္လို႕မွ မထင္မိတာကိုး။ ပုံးေဖာက္ၾကည့္မွ ဖန္ပုလင္းေတြ မ်ားတာေၾကာင့္ အေတာ္ေလးတာပါ။ အထဲမွာ ပါလာတဲ့ စာရင္းနဲ႕ ပစၥည္းေတြ တိုက္စစ္၊ အိုေချပီဆိုမွ သိမ္းဆည္းဖို႕ လုပ္ရတယ္။ မသိမ္းခင္ ဘေလာ့မွာ ႂကြားဖို႕ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ထားလိုက္တယ္။ အိမ္က ပို႕ထားတာေလးေတြ အပါအဝင္ေပါ့။


ဂ်င္းလက္ဖက္ရယ္ လက္ဖက္အစပ္ရယ္ကို ထမင္းဘူးထဲ ထည့္ျပီးစားေနတာမို႕ ေလွ်ာ့ေနပါျပီ။ အခ်ိဳႏွပ္ကေတာ့ ပြဲမွာ ေကြၽးဖို႕ ထားထားတယ္။ အစပ္သြားေကြၽးလို႕မွ မျဖစ္တာေလ။ ေတာ္ၾကာ အစပ္ေၾကာက္တဲ့ ဂ်ပန္ေတြ ျမန္မာလက္ဖက္သုပ္ဆို ေၾကာက္ပါျပီ ျဖစ္သြားမွျဖင့္။ ဒီတခါ ထိုင္းဆိုင္က ငါးပိရည္က်ိဳပုလင္းပါ စမ္းဝယ္ထားတယ္။ တကယ္တူရဲ့လားလို႕ ပုလင္းေဖာက္ၾကည့္တာ တူတာမွ လက္ကိုေပသြားလို႕ အနံ႕ေလးကို ေဟာင္သြားတာဘဲ။ သရက္ကင္းနဲ႕ တို႕စားခ်င္လိုက္တာ။ ပုလင္းေတြထဲ ေဖာက္ထည့္ထားလို႕ အိမ္ကပို႕ထားတဲ့ တခ်ိဳ႕ စားစရာေတြ ပုံထဲ ပါမလာေတာ့ဘူး။ ေၾကာ္ျငာရမယ္ဆိုရင္ ေရႊပုစြန္ေျခာက္တံဆိပ္ စားစရာေတြ အေတာ္သန္႕ပါတယ္။ အျမင္သန္႕တာ ေျပာတာပါ။ ဘာလေခ်ာင္ေၾကာ္ အခ်ိဳလဲ ပုစြန္ေျခာက္မႈန္႕သက္သက္နဲ႕ ေၾကာ္ထားတာလား မသိဘူး အေတာ္ခ်ိဳပါတယ္။ လက္ဖက္အရြက္ႏုေလးေတြက ပုံမပ်က္ဘဲ အျမင္လွတယ္။ ပုစြန္ေျခာက္ဆိုလည္း ေသးေသးသြယ္သြယ္ေလးေတြမို႕ လက္ဖက္ျပင္ရင္ ၾကည့္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္။ ပုစြန္ေျခာက္ကို ၾကီးလြန္းရင္ေကာ ေသးလြန္းရင္ပါ မၾကိဳက္ပါဘူး။ ခုလို ဇေကာဇကအရြယ္မွ။ မုန္႕ဟင္းခါးလည္း သာဂဒိုးသား မုန္႕ဟင္းခါးက နာမည္ၾကီးတယ္ေျပာလို႕ ထည့္ေပးလာတယ္။ ရုံးပိတ္ရက္ တရက္ရက္ ခ်က္စားၾကည့္ဦးမယ္။ ခုေတာ့ ရိကၡာေတြအမ်ားၾကီးမို႕ ေပ်ာ္ျမဴးေနပါတယ္။ (စာရင္းေပါင္းၾကည့္ခ်င္ဘူး)