အမွတ္တရ အိမ္ရွင္မ (၃)

ဂ်ပန္အစားအစာ ျမန္မာဗားရွင္း
လူဆိုတာ ေဒသစြဲ ေရေျမစြဲေတာ့ ရွိၾကသား။ ဘယ္ေနရာဘဲေရာက္ေနေန ကိုယ့္ႏိုင္ငံက အစားစာကို ေတာင့္တမိတတ္တယ္။ ေရေျမျခားေရာက္ၾကရင္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၾကံဖန္ျပီး ရရာကုန္ၾကမ္းေလးနဲ႕ ကိုယ့္ေဒသ အစားအစာကို အာသာေျပ ခ်က္စားတတ္ၾကပါတယ္။ ကြၽန္မလည္း ဒီလိုပါပဲ။ ဒီကဟင္းခ်က္စရာေတြနဲ႕ ျမန္မာအစားစာျဖစ္ေအာင္ ရမ္းသမ္းcookပါတယ္။ ေစ်းသြား၀ယ္တိုင္း ၀ယ္ျဖစ္တာကနဲနဲ လိုက္စပ္စုေနတာကမ်ားမ်ားပါ။ ဦးဆုံး စိတ္၀င္စားမိတာက "ကြန္းညကု" (こんにゃく) (konnyaku) ဆိုတာပါ။

ဒါကိုေတြ႕ေတာ့ သိသလိုလိုဘဲလို႕ထင္မိပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့မွ ကြၽန္မတို႕နယ္က "၀ဥ"နဲ႕ တူေနတာကိုး။ နယ္မွာ"၀ဥ"ေပၚခ်ိန္ေရာက္ရင္ ေစ်းမွာ က်ိဳထားျပီးသား "၀ဥ"အတုံးေတြ ေရာင္းပါတယ္။ ငါးဆယ္သားသာသာ တစ္တုံးကိုမွ တစ္ရာ့ငါးဆယ္ေပးရပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာေတာ့ "၀ဥ"ကို အေလးခ်ိန္နဲ႕ေရာင္းလို႕ ၀ယ္စားရတာမတန္ပါဘူး။ "၀ဥ"ကို ေရွာက္ရြက္ႏုႏုနဲ႕ သုပ္စားလို႕ရသလို ဟင္းခ်က္စားလို႕လည္း ရပါတယ္။ ကြၽန္မကေတာ့ သုပ္စားရတာ ပိုၾကိဳက္ပါတယ္။ ခပ္ထုပ္ထုပ္နဲ႕ ၀ါးလို႕သိပ္ေကာင္းပါတယ္။
"ကြန္းညကု"အေၾကာင္းကို ရွာေဖြေတြ႕သမွ်ေလးေတြနဲ႕ ေရးျပီးမွတ္တမ္းျပဳလိုက္ပါတယ္။
ဒါက "ကြန္းညကုအပင္"နဲ႕ "ကြန္းညကုဥ"ပါ။



စားတဲ့"ကြန္းညကုအတုံး" ေတြက "ကြန္းညကုဥ"ကို အမႈန္႕လုပ္ျပီး Lime water-Ca(OH)2နဲ႕ က်ိဳလိုက္တာပါ။


ေစ်းမွာ "ကြန္းညကုအတုံး"ကို အညိဳေရာင္နဲ႕ အျဖဴေရာင္ (၂)မ်ိဳးေတြ႕ပါတယ္။ လွီးျပီးသား ခပ္မွ်င္မွ်င္အေခ်ာင္းေတြနဲ႕ အထုပ္လည္းရွိပါတယ္။ ကြၽန္မကေတာ့ အညိဳေရာင္ "ကြန္းညကုအတုံး"ကိုဘဲ ၀ယ္ပါတယ္။ ယန္းတစ္ရာဆိုင္တိုင္းလိုလိုမွာ ရွိပါတယ္။ ဂ်ပန္မွာေတာ့ "ကြန္းညကု"ကို မ်ိဳးစုံခ်က္စားၾကတယ္။ ကြၽန္မကေတာ့ အေမ့လက္ရာ အလြမ္းေျပ အသုပ္ဘဲသုပ္စားပါတယ္။

"ကြန္းညကုသုပ္"

ကြန္းညကု
ေဂၚဖီထုပ္
လီမြန္အခြံအနည္းငယ္
ပဲအက်က္မႈန္႕
ၾကက္သြန္နီ
င႐ုပ္သီးအက်က္မႈန္႕
ဆီ
ဆား
မက်ည္းသီး
ဆႏႊင္း
ပုစြန္ေျခာက္မႈန္႕
ငံျပာရည္

- "ကြန္းညကု"ရဲ့အနံ႕ေလ်ာ့သြားေအာင္ ဆား၊ မက်ည္းသီး နဲနဲစီနဲ႕ မိနစ္၂ဝေလာက္ျပဳတ္၊ အေအးခံ၊ ေရျပန္ေဆး၊ လက္သန္းတ၀က္အရြယ္သာသာ အေခ်ာင္းေလးေတြျဖစ္ေအာင္လွီးျပီး ဒယ္အိုးထဲထည့္၊ မီးအားခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့နဲ႕ ေရစစ္ျပီးစားလို႕အေနေတာ္ျဖစ္တဲ့အထိေလွာ္၊ ျပီးသြားရင္ အေအးခံ။ (ေလွာ္ရင္းနဲ႕ "ကြန္းညကု"ရဲ့အနံ႕ ေလ်ာ့သြားပါတယ္။ ကြၽန္မကေတာ့ ေနာက္ရက္စားဖို႕ ညဘက္ေလွာ္ျပီး ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ထားလိုက္တယ္။)
- ဆီပူထဲ ဆႏႊင္းနဲနဲထည့္ ၾကက္သြန္နီပါးပါလွီးထားတာထည့္ျပီး ဆီခ်က္ခ်က္။
- အခ်ဥ္အတြက္ မက်ည္းသီးကို ေရေႏြးေဖ်ာ္။ (အခ်ဥ္မၾကိဳက္ရင္ မထည့္လည္း ရပါတယ္။)
- ေဂၚဖီထုပ္ကို ပါးပါလွီး၊ အနံ႕ေမႊးေအာင္ျဖဴးထည့္ဖို႕ လီမြန္အခြံအေပၚရံလႊာျပီးယူထားတာကို ေတာက္ေတာက္စဥ္းျပီး အတုံးမႈန္မႈန္ေလးေတြျဖစ္ေအာင္လုပ္။ (အမွန္က ေရွာက္ရြက္ႏု ပါးပါလွီးထည့္ရမွာ။ ကြၽန္မေနတဲ့ေနရာမွာ ေရွာက္ရြက္ရွာမရပါ။ အိမ္မွာဆိုရင္ ျခံထဲက အဖြားစိုက္ထားတဲ့အပင္က ခူးယူလိုက္တာဘဲ။)
- ျပင္ဆင္ထားတာ အားလုံးျပီးသြားရင္ သုပ္လို႕ရျပီ။
- ဇလုံထဲ ကြန္းညကု၊ ေဂၚဖီ၊ လီမြန္အခြံမႈန္႕တ၀က္၊ င႐ုပ္သီးအက်က္မႈန္႕၊ ပဲအက်က္မႈန္႕၊ ဆီခ်က္၊ ပုစြန္ေျခာက္မႈန္႕၊ ငံျပာရည္နဲ႕ မက်ည္းရည္ထည့္နယ္၊ အရသာျမည္းၾကည့္၊ လိုအပ္တာျပင္ျပီးသြားရင္ ပန္းကန္ထဲေျပာင္းထည့္၊ က်န္ေသးတဲ့ လီမြန္အခြံမႈန္႕တ၀က္ကို အေပၚမွာျဖဴး၊ ရပါျပီ "ျမန္မာဗားရွင္း ကြန္းညကုသုပ္"။ ႏွစ္သက္ရာ ဟင္းခါးနဲ႕ တြဲစားလို႕ ရပါတယ္။



သုံးေဆာင္ပါရွင္။ どうぞ! めしあがって ください。
ေနာက္တၾကိမ္ေတာ့ "ကြန္းညကုသုပ္"နဲ႕လိုက္မယ့္ "ေျမာဂ"အေၾကာင္းနဲ႕ "ေျမာဂ"ဟင္းရည္အေၾကာင္း ေရးပါဦးမယ္။