Wednesday, December 31, 2008

"နဘဲပါတီ"



ပါတီဆိုေပမယ့္ ႏွစ္ေယာက္ထဲပါ။ ထမင္းမခ်က္ခ်င္တာနဲ႕ ဂ်ပန္ေၾကးအိုးလုပ္စားျဖစ္တယ္။ ဂ်ပန္ေၾကးအိုးထဲမွာ "ကင္ခ်ီ"အႏွစ္နဲ႕ေၾကးအိုးတမ်ိဳးဘဲၾကိဳက္တာမို႕ "ကင္ခ်ီနဘဲ" ခ်ဥ္စပ္စပ္ေလးပါ။ ၾကိဳက္ရင္စားၾကပါဦးေနာ။

ဒီမွာေတာ့ ေနာက္ ၅မိနစ္ေလာက္ဆို ႏွစ္သစ္ကူးေတာ့မယ္။ ျမန္မာမွာလို "Happy New Year"လို႕ အိမ္ေတြက ေအာ္သံ မၾကားႏိုင္ပါဘူး။ အဲလိုလဲ ေအာ္ခြင့္ မရွိဘူးထင္ရဲ့။ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ဘဲေပါ့။ လြမ္းပါတယ္ ေမြးေျမရယ္.......။


Posted by ျမရြက္ေဝ at 11:55 PM 5 comments
Labels:

Tuesday, December 30, 2008

ခ်က္ရာတျခား


ျပီးခဲ့တဲ့တပတ္က ၾကက္ေပါင္အသားလႊာကို ၾကက္ကင္မယ္လုပ္ျပီး ကင္လိုက္ပါတယ္။ အရင္ကေတာ့ ဒယ္အိုးထဲထည့္ျပီး ဆီပါေလကာနဲ႕ မီးအားေလွ်ာ့ေလွ်ာ့မွာ ေၾကာ္သလိုမ်ိဳး လုပ္တာ။ ခုေတာ့ gasနဲ႕ ကင္တဲ့ဟာရွိေတာ့ စမ္းၾကည့္တာ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာကင္ရမယ္လဲမသိဘူး။ ဒယ္အိုးနဲ႕တုန္းက အသားရဲ့ က်က္/မက်က္က ျမင္ရတယ္၊ ကင္တဲ့ထဲထည့္ေတာ့ အလူမီနီယံျပားပတ္ထားလို႕ မျမင္ရဘူး။ ႂကြပ္ႂကြပ္ကေလးျဖစ္ျပီထင္ျပီး ထုတ္ယူလိုက္ေတာ့ အရည္စပ္စပ္နဲ႕ အသားက ေပါင္းထားသလို ႏူးအိေနတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာေလွ်ာက္လုပ္ျပီး ၾကက္ကင္မွန္းမသိ ဘာမွန္းမသိျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီေန႕က ညစာဘာခ်က္လဲလို႕ ဖုန္းဆက္ေမးလာေတာ့ ဘယ္လိုနာမည္တပ္ရမွန္း မသိတာနဲ႕ ျပန္ေရာက္မွၾကည့္လို႕ ေျပာလိုက္ရတယ္။ အေတာ္စားေကာင္းတယ္လို႕ အမွတ္ရတာနဲ႕ ဒီေန႕ထပ္ခ်က္တာကို မွတ္တမ္းတင္လိုက္တာပါ။ ႐ုံး၉ရက္ပိတ္လို႕ ထမင္းဘူးလည္း အနားရတယ္ဆိုတာနဲ႕ မခင္ဦးေမက အိမ္မွာခ်က္စားတာေတြ ၾကည့္ခ်င္တယ္လို႕ c-boxမွာ လာေျပာသြားလို႕ပါ။ (အမကို ဆြဲထည့္လိုက္တယ္၊ ခ်ိတ္ခ်ိဳးရဘူးေနာ္။)

Read More...
Posted by ျမရြက္ေဝ at 8:51 PM 6 comments
Labels:

Monday, December 29, 2008

အိမ္ရွင္မ


အိမ္ကေန ၂မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္ "Seiyu"(ေဆးယု)ဆိုတဲ့ စူပါမားကတ္တခု ရွိပါတယ္။ အသီးအရြက္က သိပ္မ်ားမ်ားစားစားမရွိေပမယ့္ အသားေတြကေတာ့ မ်ားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေစ်းသက္သာတာ နည္းပါတယ္။ အသီးအရြက္ဆိုရင္ ေစ်းၾကီးလြန္းတယ္လို႕ေတာင္ ေျပာလို႕ရတယ္။ ဒါေတာင္ ဒီဆိုင္က ဟိုတေလာေလးတင္ကမွ အေရာင္းက်တာေတြကို ျမႇင့္တင္ဖို႕ဆိုျပီး "ႏိႈင္းယွဥ္ေစ်းခ်" ဆိုတာကို လုပ္လိုက္လို႕ အေရာင္းအဝယ္ တက္လာတာပါ။ ဥပမာ တျခားစူပါမွာ ဒီအမ်ိဳးအစား အသားငါး အသီးအရြက္ကို ဒီေစ်းနဲ႕ေရာင္းေနတယ္ဆိုတဲ့ ေစ်းဝယ္ျဖတ္ပိုင္းစာရြက္ျပျပီး သူတို႕ဆိုင္က ေစ်းၾကီးေနပါတယ္လို႕ ျပႏိုင္ရင္ အဲဒီအမ်ိဳးအစားကို သူမ်ားဆိုင္ထက္ ေစ်းခ်ေရာင္းပါတယ္။ အသားကေတာ့ သူ႕ေန႕နဲ႕သူ ေစ်းခ်တာေတြရွိေပမယ့္ ကိုယ္ဝယ္ခ်င္တာနဲ႕ ကိုက္တာရွိမွ အဆင္ေျပတယ္။ ႏြားႏို႕တမ်ိဳးကေတာ့ ေစ်းသက္သာတယ္။ အဆီမထုတ္ထားတဲ့ႏြားႏို႕က (1000ml)တစ္ဘူးကို ပုံမွန္ ယန္း၁၈၀ကေန ၂၅၀ၾကား ရွိပါတယ္။ အဲဒါကို ယန္း၁၅၀နဲ႕ေရာင္းေတာ့ ေန႕တိုင္း ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို ေရာင္းရတဲ့ပုံပါဘဲ။ အရသာလဲရွိ ေစ်းလဲေတာ္တာမို႕ ႏြားႏို႕လိုခ်င္ရင္ အဲဒီဆိုင္မွာ ဝယ္ျဖစ္တယ္။ က်န္တာကိုေတာ့ ေစ်းၾကီးလို႕ နဲနဲပါးပါးေလာက္ဘဲ ဝယ္တယ္။

Read More...
Posted by ျမရြက္ေဝ at 8:45 PM 5 comments
Labels:

Friday, December 26, 2008

အေမႊးမ်ားစြာ


အေမြးဟုတ္ဘူးေနာ္၊ ဟထိုးပါတယ္။ နယ္မွာေနတုန္းက ဝင္းနဲ႕ျခံနဲ႕အိမ္၊ ျပီးေတာ့ျပတင္းေပါက္ေတြက အမ်ားၾကီးဆိုေတာ့ အိမ္ထဲမွာ အနံ႕အသက္ဆိုတာ လုံးဝသတိမထားမိသလိုဘဲ။ ရွိလဲမရွိပါဘူး။ ဝင္လာရင္ေတာင္ နဲနဲၾကာရင္ ျပန္ထြက္သြားတာဘဲ။ အေညွာ္လုပ္လို႕ ေညွာ္ရင္ေတာ့ ျခံဝထြက္ေနလိုက္ရင္ ျပီးသြားေရာ။ ရန္ကုန္မွာက် တိုက္ခန္းထဲဆိုေပမယ့္ ဝရန္တာနဲ႕ မီးဖိုေခ်ာင္ တေျဖာင့္ထဲဆိုေတာ့ အေရွ႕ကျဖစ္ျဖစ္ အေနာက္ကျဖစ္ျဖစ္ ေလတိုက္လိုက္ရင္ အိမ္ထဲက အနံ႕အသက္ေတြ ထြက္သြားတာပါဘဲ။ (ေျပာရရင္ ကန္ထ႐ိုက္တိုက္ရဲ့ တိုက္ခန္းတခါးမွန္ေတြက ႏွစ္ၾကာေလ ေလလုံေအာင္ပိတ္ခ်င္ပါတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ပိတ္လို႕မွ မရတာေလ။) မီးဖိုေခ်ာင္က ေညွာ္ရင္ေတာင္ ဝရံတာထြက္ေနလို႕ ရေသးတယ္။ ဒီမွာက်ေတာ့ အနံ႕အသက္အခုခုဆို အိမ္ထဲမွာ ေအာင္းေနတတ္တယ္။ ဟင္းတခါခ်က္ရင္ exhaust fan ေတြ အေတာ္ၾကာဖြင့္ထားရတယ္။ ဒါေတာင္ ကိုယ္တိုင္က အခန္းထဲမွာေနေနေတာ့ အနံ႕ကိုယဥ္သြားျပီး မရွိေတာ့ဘူးထင္ေနတာ။ အျပင္သြားျပီး ျပန္လာလို႕ တခါးဖြင့္လိုက္တာနဲ႕ ဟင္းနံ႕ေတြ ေထာင္းခနဲ ရတတ္တာ။ အရင္အိမ္ကလည္း မီးဖိုေခ်ာင္က အိမ္အဝင္ဝမွာဆိုေတာ့ ပိုသိသာတယ္။ ေႏြဆိုရင္ေတာ့ ေဘးျပတင္းေရာ ဝရံတာတခါးပါ ဖြင့္ထားလိုက္တယ္။ အဲလိုဆိုရင္ေတာ့ ျမန္ျမန္ အနံ႕သက္သာသြားတယ္။ အဲ ေဆာင္းေရာက္ရင္ေတာ့ ကြိျပီဘဲ။ အျပင္က ေအးလြန္းလို႕ တခါးကလဲ ဖြင့္လို႕မျဖစ္၊ ဟင္းနံ႕ေတြကလဲ ေတာ္႐ုံနဲ႕မေပ်ာက္နဲ႕။ ေရခ်ိဳးေတာ့လည္း ေရေႏြးနဲ႕ဆိုေတာ့ ေရေငြ႕ေတြပါ ေလွာင္ေနေတာ့ ပိုဆိုး၊ ေရခ်ိဳးခန္း အိမ္သာေတြ မိႈတက္လြယ္သလားလဲ မေျပာနဲ႕။ exhaust fanဖြင့္ထားလဲ သိပ္မႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေမႊးတာၾကိဳင္တာေတြ ဝယ္ျပီး အိမ္ထဲ လိုက္ခ်ထားရတယ္။ ဒါေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္။ ခုအိမ္မွာေတာ့ အရင္အိမ္ကေန အေတြ႕အၾကဳံရသြားျပီ။ အနံ႕ေမႊးတာေတြ ထားႏိုင္မွ ေတာ္ကာၾကမယ္လို႕။ ျပီးေတာ့ က်ယ္လည္းက်ယ္လာတဲ့အျပင္ အလယ္ခန္းျဖစ္လို႕ ေဘးျပတင္းေပါက္လဲ မရွိဘူးေလ။

အဲဒါနဲ႕ အရင္ဆုံး တပ္ျဖစ္တာက ဒီဟာေလး။


Read More...
Posted by ျမရြက္ေဝ at 5:15 PM 10 comments
Labels:

Thursday, December 25, 2008

X'mas cake




ကိတ္မုန္႕စားခ်င္လို႕ သြားဝယ္စားတာ၊ ခရစ္စမတ္ေန႕ဆိုေတာ့ ခရစ္စမတ္ကိတ္ေပါ့။ ေခ်ာ့ကလက္ကိတ္၊ အျဖဴေရာင္ေခ်ာ့ကလက္ကိတ္၊ စေတာ္ဘယ္ရီကိတ္နဲ႕ လက္ဖတ္စိမ္းကိတ္ဆိုျပီး အညိဳ၊ အျဖဴ၊ ပန္းေရာင္နဲ႕ အစိမ္းေရာင္ ကိတ္၂တုံးစီပါတယ္။ စားသြားၾကပါေနာ........။


Posted by ျမရြက္ေဝ at 11:19 PM 6 comments
Labels:

Friday, December 19, 2008

2008.12.19


အိမ္ေျပာင္းျပီး နဲနဲေတာ့ အေျခက်လာျပီ။ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာလို႕ ခံစားလို႕မရေသးဘူး။ အရင္ အခန္းက်ဥ္းေလးကို သတိရတယ္။ အဲဒီခိုအိမ္ေလးက အိမ္ၾကီးရွင္ အရင္ေနႏွင့္ေနေတာ့ လူအေငြ႕အသက္ေတြရွိတယ္ေလ။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ခံစားရတယ္။ ခုအိမ္က်ေတာ့ ဟာလာဟင္းလင္းၾကီးျဖစ္ေနသလိုဘဲ။ အိမ္က်ယ္သြားလို႕လဲေနမွာေပါ့ေလ။ ၾကမ္းေတြက သစ္ခင္းေပမယ့္ အညိဳမဟုတ္ဘဲ အျဖဴေရာင္ဘက္သန္းေနေတာ့ ကြိဳင္ဘဲ။ အမႈန္က်ေနရင္ အေတာ္သိသာတာ။ တိုက္ေပၚမွာ ေကာက္သင္းေကာက္ေနရတယ္။ ဆံပင္ကြၽတ္ျပီး က်ထားတာေတြကိုပါ။ ၾကမ္းေပၚမွာ ထင္းေနတာကိုး။ ဂ်ပန္ေရာက္မွ ဆံပင္ပိုကြၽတ္သလား မေျပာတတ္ဘူး။ ေရေႏြးနဲ႕ဘဲ ေခါင္းေလွ်ာ္ ေရခ်ိဳးလုပ္ေနလို႕ေလ။ ဖုန္စုပ္စက္လည္း အၾကီးျပန္ဝယ္ရေတာ့မယ္။ အရင္အခန္းက ေသးလို႕ ေသးေသးေလးနဲ႕ရတာ။ ခုအိမ္နဲ႕က မရေတာ့ဘူး။ ၾကာၾကာဖြင့္ရင္ ဝါယာေညွာ္နံ႕လိုရခ်င္ေတာ့ ေၾကာက္ေၾကာက္။ အင္တာနက္က အိမ္ေထာင္ပစၥည္းေတြမွာထားတာကလည္း ပစၥည္းျပတ္ေနလို႕ အားလုံးမရေသးဘူး။ အိမ္မွာ တို႕လို႕တန္းလန္းေတြခ်ည္းဘဲ။ ဧည့္ခန္းမွာ စားပြဲနဲ႕ ေကာ္ေဇာေတာ့ရွိျပီ၊ ဆိုဖာေတြ မရွိေသးဘူး။:D အရင္အိမ္ လိုက္ကာအထူေတြက ဒီအိမ္မွာ အျမင့္ လုံးဝမကိုက္ေတာ့လို႕ အသစ္ဝယ္လိုက္ရတယ္။ လိုက္ကာအပါးကေတာ့ အနံလြန္ အစအၾကီးၾကီးကို ေခါက္ထားတာမို႕ ျဖည္ခ်လိုက္တာ ေတာ္သြားေသးတယ္။ ဒါေတာင္ အဖ်ားေခါက္စာသိပ္မရွိတဲ့အျပင္ အရင္အိမ္က ျပတင္းတေပါက္ကို ၁စနဲ႕ရတာ ခုအိမ္က ပိတ္၂စမွ တစ္ေပါက္ရေတာ့တယ္။ ဧည့္ခန္းမွာဘဲ အရင္တပ္ထားလိုက္တယ္။ ေဘးအခန္းအတြက္ ပိတ္ပါးစ မရွိလို႕ မခ်ဳပ္ရေသးဘူး။ ဝယ္လိုက္ရင္ေတာ့ ျမန္ျမန္ျပီးတာေပါ့။ အျမင့္ကိုက္တာက အေတာ္ရွာယူရမွာ။ လိုက္ကာ အထူေတြေတာင္ အက်ယ္ကိုက္ျပီး အျမင့္မကိုက္၊ အျမင့္ကိုက္ရင္ အက်ယ္မကိုက္နဲ႕မို႕ ေနာက္ဆုံး အက်ယ္ကိုက္တာယူလာျပီး အဖ်ားေတြကို ေခါက္ခ်ဳပ္ပစ္လိုက္တယ္၊ ျပီးေရာ။ မလွလဲေနေတာ့။


အိပ္ခန္းထဲက ျပတင္းေပါက္အေသးကိုေတာ့ အရင္က ဘာရယ္မဟုတ္ ဝယ္ထားတဲ့ ပိုးသားအျဖဴကို အဖ်ားမွာ ဇာတပ္ျပီး လိုက္ကာအပါးအျဖစ္ ခ်ဳပ္လိုက္တယ္။ အထူခ်ဳပ္ဖို႕ ပိတ္စမရွိေသးလို႕ ခဏထားထားရဦးမယ္။ တို႕လို႕တန္းလန္းေတြပါဆိုမွ။ ကြန္ျပဴတာစင္က ေနာက္တပတ္ထဲေရာက္မယ္ထင္ရဲ့။ ေလာေလာဆယ္ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာဘဲ။ {ကြန္ျပဴတာဆိုလို႕ အင္တာနက္ရတဲ့ေန႕က routerခံမရလို႕ဆိုျပီး အိမ္ၾကီးရွင္က တိုက္႐ိုက္ခ်ိတ္ျပီးစမ္းလိုက္တာ ခ်ဴနာပါနာ laptopေလး virusကိုက္ခံလိုက္ရတယ္။ သေဘာေကာင္းရင္ လြယ္လြယ္ပြင့္ေပမယ့္ တခါတခါက် ေဖာက္ေနလို႕ ေနာက္မွ ဝင္းဒိုးျပန္တင္ေပးမယ္တဲ့။ :(} airconက ဝယ္ထားတယ္၊ မတပ္ရေသးဘူး။ ဟိုမျပီး ဒီမျပီးေတြမ်ားလို႕ အိမ္ေျပာင္းဖူးတဲ့သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ စကားေျပာျဖစ္ေတာ့ အားေပးရွာသား "သူလဲ အိမ္ေျပာင္းတာ အေျခတက်ျဖစ္ဖို႕ ၃လေလာက္ ၾကာသတဲ့၊ မွာထားတဲ့ ပစၥည္းေတြ ေစာင့္ရနဲ႕တဲ့" အားရွိစရာပါဘဲ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ႏွစ္သစ္ေရာက္မွ အလည္ေခၚေတာ့မယ္ စိတ္ကူးတယ္။ အဲေလာက္က်ရင္ေတာ့ အေျခက်တန္ေကာင္းရဲ့ေလ။

Posted by ျမရြက္ေဝ at 12:40 PM 9 comments
Labels:

Thursday, December 4, 2008

2008.12.04


သဘက္ခါ အိမ္ေျပာင္းရေတာ့မည္။

ကူေျပာင္းေပးမယ့္ အိမ္ၾကီးရွင္ရဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ညပိုင္းအလုပ္ရွိလို႕ ျပန္အိပ္ဖို႕အတြက္ မနက္၆နာရီ အေရာက္လာမည္တဲ့။
ေဆာင္းတြင္းၾကီး ခ်မ္းခ်မ္းစီးစီးၾကီး

မတတ္ႏိုင္ပါ၊ ေစာေစာထရပါမည္။

ခုေတာ့ ဘယ္ကစျပီး ဘာကို သိမ္းရမွန္းမသိေသး။

လုပ္စရာေတြမ်ားလို႕ ဘာမွမလုပ္ဘဲ အိပ္ေနဖို႕ စိတ္ကူးမိသည္။

အိမ္အသစ္ကိုလည္း ရွင္းလင္းေရး သြားလုပ္ရသည္။
မေျပာင္းခင္ ေရခဲေသတၱာကိုလဲ အကုန္နီးပါးျဖစ္ေအာင္ ရွင္းထားရမည္။

ဒီၾကားထဲ သင္တန္းက ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲအတြက္ ျမန္မာစားစရာတမ်ိဳးမ်ိဳး ခ်က္ယူလာပါဆိုလို႕ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ရသည္။

အိမ္ၾကီးရွင္သာ ေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း ခ်က္ေကြၽးသမွ်စားႏိုင္သည္။

တျခားႏိုင္ငံကလူေတြ စားႏိုင္ပါ့မလားက မသိပါ။

အိမ္ေျပာင္းဖို႕အတြက္ ဟိုဝယ္ရ ဒီဝယ္ရတာေတြကလည္း မနဲ။

စာရင္းလုပ္ၾကည့္ရင္ ရင္တုန္မိမွာစိုး၍ ေမ့ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ထားဦးမည္။

ဟိုဘက္ေရာက္ရင္ အင္တာနက္ သုံးလို႕ရဦးမွာ မဟုတ္။

ဘေလာ့ေပၚက ေပ်ာက္ေနတာၾကာေတာ့ အသိမ်ားက အေရွ႕အလယ္ပိုင္းကိစၥဟုထင္ၾကသည္။

ဟုတ္ကဲ့၊ ပူေတာ့ပူေနပါသည္၊ ဗိုက္ေခါက္ပါ။

အသစ္တင္ႏိုးနဲ႕လာလည္သူမ်ားကို အားလည္းနာ ေက်းဇူးလည္းတင္ပါသည္။

Posted by ျမရြက္ေဝ at 12:59 PM 7 comments
Labels:

Thursday, November 20, 2008

ငတက္ျပား


(ေလး)
လိႈင္ဝင္း စတုတၳတန္းသို႕ ေရာက္လာေလျပီ။
စတုတၳတန္းသည္ ျမိဳ႕နယ္စုေပါင္းစာစစ္အဖြဲ႕က စာေမးပြဲစစ္ေမးသည္ ျဖစ္ရကား မူလတန္းေက်ာင္းအတြက္ အေရးအၾကီးဆုံး ျဖစ္ေလသည္။ မူလတန္းေက်ာင္းတေက်ာင္း၏ ပညာရည္အဆင့္ႏွင့္ ထိုေက်ာင္းတြင္ သင္ျပေသာ ဆရာဆရာမတို႕၏ ဂုဏ္သိကၡာကို စတုတၳတန္းေအာင္စာရင္းက အဆုံးအျဖတ္ ေပးႏိုင္ေလသည္။ တတိယတန္းႏွင့္ စတုတၳတန္းကို ဆရာမုန္း ကိုင္ေလသည္ျဖစ္ရာ စတုတၳတန္း ေအာင္ခ်က္ရာႏႈန္း ေကာင္းဖို႕အေရးသည္ ဆရာမုန္း၏တာဝန္ ျဖစ္လာေလသည္။ ေက်းလက္မူလတန္းေက်ာင္းမ်ား၏ အစဥ္အလာမွာ သီတင္းကြၽတ္သည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ စတုတၳတန္း ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားကို အတန္းပိုင္ဆရာက မိမိအိမ္သို႕ ညေခၚသိပ္ကာ သင္ခန္းစာ သင္ၾကားေပးျခင္း၊ စာက်က္ေစျခင္းတို႕ျဖင့္ ေအာင္ခ်က္ရာႏႈန္း ေကာင္းေစေရးအတြက္ အထူးၾကိဳးပမ္းေလ့ရွိသည္။

Read More...
Posted by ျမရြက္ေဝ at 2:54 PM 3 comments
Labels:

Wednesday, November 19, 2008

ငတက္ျပား


(သုံး)
အခ်ဳပ္ခန္းဆီမွ ျပန္လာေသာအခါ လိႈင္ဝင္း၏မ်က္ႏွာမွာ ညွိဳးႏြမ္းေနသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ ေၾကာက္ရြံ႕သည့္ အသြင္လည္း ေပၚေနသည္။ ဤအေျခအေနသည္ပင္လွ်င္ ဆရာမုန္း၏ လိုလားခ်က္ေပတည္း။

"က်ဥ္းက်ဥ္းက်ပ္က်ပ္ေနၾကရတာ သနားစရာဘဲေနာ္ဆရာ။ အနံ႕ၾကီးကလည္း ဆိုးဝါးလိုက္တာ၊ သူတို႕မွာ ေနလဲဒီအခန္းထဲ၊ အိပ္လည္း ဒီအခန္းထဲ၊ စားလဲ ဒီအခန္းထဲ၊ အိမ္သာတက္လဲ ဒီအခန္းထဲမွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္သာဆိုယင္ ထမင္းစားဝင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အံခ်င္စရာၾကီးပဲ"
လိႈင္ဝင္းက စိတ္ထိခိုက္စြာ မသက္မသာ ဆိုေလသည္။

Read More...
Posted by ျမရြက္ေဝ at 10:00 AM 0 comments
Labels:

Tuesday, November 18, 2008

အမွတ္တရ အိမ္ရွင္မ(၁၀)


ခုတေလာ ထမင္းဘူးအတြက္ ဘာခ်က္ရမွန္းမသိလို႕ တ႐ုတ္သူငယ္ခ်င္းကို တ႐ုတ္ဟင္းခ်က္နည္းေတြ ေျပာျပပါလားလို႕ ေစ်းအတူသြားဝယ္ရင္း စကားေျပာမိေတာ့ ဟင္းခ်က္နည္းစာအုပ္ငွါးေပးလိုက္မယ္တဲ့။ တ႐ုတ္လိုမွ မဖတ္တတ္တာဆိုေတာ့ ဂ်ပန္လိုေရးထားတဲ့စာအုပ္ကို သူ႕senseiဆီက ရထားတာတဲ့။ ၂အုပ္ထဲက ၾကိဳက္တာတအုပ္ ငွါးသြားေလဆိုေတာ့ လုပ္ရလြယ္မယ္ထင္တဲ့ တစ္အုပ္ကို မလာခဲ့တယ္။ ခုအဲဒီထဲက ရမ္းသမ္းcookၾကည့္ထားတဲ့ ဝက္သားလိပ္ ၾကက္ဥဟင္းခ်က္နည္းကို တင္လိုက္ပါတယ္။

Read More...
Posted by ျမရြက္ေဝ at 11:38 AM 11 comments
Labels:

Wednesday, November 12, 2008

ပက္က်ိ


မ်က္ေစ့မူးလို႕ ဘေလာ့ကို ေလွ်ာ့ထားရတာၾကာသြားျပီ။ လာလည္သူမ်ားကိုလည္း အားနာပါတယ္။ ကြန္ျပဴတာ ဆက္တိုက္ၾကည့္သလိုျဖစ္ျပီး လူက ႐ုတ္တရက္ မိုက္ခနဲ ျဖစ္ျဖစ္ေနေတာ့ ကြန္ျပဴတာ ၾကည့္တာေလွ်ာ့မွျဖစ္မယ္ဆိုျပီး နားေနလိုက္တာ။ သက္သာလာတဲ့ေန႕က် ျပန္ေရးမလို႕ အေတြးထဲမွာေတာ့ ႐ိုက္ေနလိုက္တဲ့စာေတြ။ ျပီးခဲ့တဲ့တပတ္က သက္သာလာျပီဆိုျပီး စာမေရးခင္ စိတ္ၾကည္ေအာင္ ေရခ်ိဳးေခါင္းေလွ်ာ္လုပ္ျပီး မွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ လားလား ဘယ္ဘက္မ်က္လုံးရဲ့ သူငယ္အိမ္ေဘးေအာက္ဘက္မွာ ေသြးေျခဥသလို နီရဲေနတဲ့ အကြက္တကြက္ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဒီေရာက္ျပီး အိမ္ထဲမွာေနရင္ တေန႕တခါေတာင္ မွန္မၾကည့္မိသေလာက္ဘဲေလ။ (အရင္ကနဲ႕ေတာ့ ကြာပါ့။ ပဲမ်ားစရာ မလိုေတာ့လို႕လဲ ပါတာေပါ့ေလ။) မွန္မၾကည့္မိေတာ့ ဘယ္တုန္းက မ်က္လုံးမွာ ေသြးေျခဥေနမွန္းမသိ! အိမ္ၾကီးရွင္ကို ေမးၾကည့္ေတာ့ သူလဲ သတိမထားမိဘူးတဲ့။ ေကာင္းေရာ။ အဲဒီေလာက္ ဂ႐ုတစိုက္ရွိတာ။ မ်က္လုံးလဲ မနာေတာ့ လုံးဝ မသိလိုက္ဘူး။ သိတဲ့အခ်ိန္က အေတာ္နီေနတယ္။ မနာေတာ့လည္း တရက္ေလာက္ အေျခအေနေစာင့္ၾကည့္ျပီး မသက္သာမွ ေဆးခန္းသြားေတာ့မယ္ စိတ္ကူးလိုက္တယ္။ ေၾကာက္တာေတာ့ အေၾကာက္သား။ ဘာမွန္းမသိ ညာမွန္းမသိနဲ႕။ အဲဒီေတာ့ ဘေလာ့ေရးမယ့္ အစီအစဥ္ရပ္ျပီး မ်က္စိအနားေပး အစီအစဥ္ကို ျပန္ဆက္ရတယ္။ တရက္ တခါ မၾကည့္မိတဲ့မွန္ကို တေန႕ဘယ္ႏွခါမွန္းမသိ အနားကပ္ျပီး မ်က္လုံးျဖဲၾကည့္ေနရတယ္။ ေနာက္တရက္က နဲနဲေလး အနီေရာင္ ေလ်ာ့လာေပမယ့္ အကြက္က အေရွ႕ဘက္ကို ပ်ံ႕လာတယ္။ အဲလို သူငယ္အိမ္ဘက္ကို ေရြ႕ေရြ႕ျပီးမွ အေရာင္က ေလ်ာ့လာတာ တပတ္ေလာက္ေနမွ အရွင္းေပ်ာက္ေတာ့တာ။ ပက္က်ိတို႕ကေတာ့ ျဖစ္လိုက္ရင္ အရာရာနဲ႕ အေၾကာင္းေၾကာင္းၾကီးဘဲ။ ဆရာမုန္းလဲ ျပန္ဆက္႐ိုက္ပါဦးမယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကိုAndyျမင့္ဆီက စမူဆာလုပ္နည္းဖတ္ျပီး စမ္းသပ္ထားတဲ့ စမူဆာေၾကာ္ေလး စားသြားၾကပါေနာ္။


မဝေသးရင္ အစုံသုပ္ထပ္ေကြၽးပါတယ္။


အစုံသုပ္လို႕သာေျပာရတယ္၊ စုံလား မစုံလား မသိဘူး။ ၾကာဇံဖတ္ပဲ ျပဳတ္ထည့္ထားတာ။ ေခါက္ဆြဲနဲ႕ ထမင္းနဲ႕နယ္ရင္ စားမေကာင္းမွာစိုးလို႕ အစုံသုပ္သုပ္တိုင္း ေခါက္ဆြဲ မပါဘူး။ အိမ္မွာဆို သေဘၤာသီးျခစ္ပါ ပါေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႕ ဝါးလို႕ အရမ္းေကာင္းတာ။ ဒီမွာ သေဘၤာသီးအစိမ္းက ေတာ္႐ုံနဲ႕ ဝယ္လို႕မရပါဘူး။ အဲဒါနဲ႕ ေရႊဉာဏ္ေတာ္စူးေရာက္စြာနဲ႕(သတိ- ေျပာင္းျပန္မဖတ္ရ) မုန္လာဥအျဖဴကို ျခစ္ျပီးထည့္သုပ္တယ္။ ဒီတခါ မုန္လာဥအျဖဴအျပင္ မုန္လာဥနီေတြပါ ျခစ္ထည့္ျပီးသုပ္တာ မဆိုးဘူး။ ပိုျပီး ခ်ိဳတဲ့အရသာ ရတယ္။ သေဘၤာသီးအစိမ္းအစားထိုးေလးေပါ့။

Posted by ျမရြက္ေဝ at 5:45 PM 9 comments
Labels:

Tuesday, October 28, 2008

ငတက္ျပား


(ႏွစ္)

"ဆရာမုန္းေရ့။ ဆရာ့ တတိယတန္းက ငတက္ျပားကေလးကို ၾကပ္ၾကပ္ ဂရုစိုက္ေနာ္။ လူသာငယ္ေပမယ့္ သူခိုး အၾကီးစားကေလးပဲ၊ ဘယ္ေလာက္ရိုက္ရိုက္ ျဖံဳတာမဟုတ္ေတာ့ ခက္ေနတယ္။ အဲ ဆရာျပဳျပင္လို႔မွ မရဘူး မထိန္းႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ကြ်န္မကိုသာေျပာ ေက်ာင္းထုတ္ျပစ္လိုက္တာေပါ့။ တေန႔ဉာဥ္ေျပာင္းႏိုးနဲ႔ ေစာင့္ေနခဲ့တာၾကာျပီ"

ဆရာမၾကီး ေဒၚဆင့္က လိႈင္ဝင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ သတိေပးေလသည္။ ေက်ာင္းေခၚစာရင္း ထဲမွာသာ လိႈင္ဝင္း၊ အျပင္မွာမူ ဆရာမၾကီးကအစ ေက်ာင္းသားအားလံုးက ငတက္ျပားဟု ေခၚၾကသည္။ လိႈင္ဝင္းကလည္း ငတက္ျပားဟု ေခၚသည္ကို ရွက္ရမွန္းမသိ လက္ခံေလသည္။

Read More...
Posted by ျမရြက္ေဝ at 8:45 AM 2 comments
Labels:

Monday, October 13, 2008

ငတက္ျပား


(တစ္)

ေန႔လည္ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ေလသည္။ ဆရာမုန္းသည္ စတုတၳတန္း၌ သခၤ်ာ သင္ၾကားေနစဥ္ တတိယတန္းေက်ာင္းသားမ်ားအား ျမန္မာဖတ္စာကို ဖတ္ေနေစသည္။ စတုတၳတန္းသခၤ်ာခ်ိန္ ျပီးေသာအချမန္မာျပည္ျမစ္မ်ားျပ ေျမပံုကို ဆြဲခိုင္းခဲ့ကာ တတိယတန္းဘက္သို႕ကူးခဲ့ေလသည္။

အခ်ိန္ကလည္း ေန႔လည္ခ်ိန္။ ထမင္းစားျပီးဗိုက္တင္းေနစဥ္ ဖတ္စာကို မိနစ္ ၂၀ခန္႔ ဆက္တိုက္ ဖတ္လာခဲ့ၾကရသျဖင့္ အိပ္ခ်င္ေနၾကေပျပီ။ ငိုက္မ်ဥ္းေနၾကေပျပီ။ ဆရာကို ေၾကာက္ရြံ႕၍သာ မ်က္လံုးကို အတင္းျဖဲကာ ဖတ္ေနၾကရရွာသည္။

Read More...
Posted by ျမရြက္ေဝ at 10:38 PM 3 comments
Labels:

Thursday, October 9, 2008

မုန္႕ဆီေၾကာ္ေလးမ်ား


မုန္႕ဆီေၾကာ္ ေၾကာ္နည္းေျပာဖို႕ မဟုတ္ပါဘူး။ မရွိေသးတဲ့ မုန္႕ဆီေၾကာ္ကို ႏႈတ္ခမ္းနာနဲ႕ တည့္ပါ့မလားေတြးေနမိတာပါ။ မသုႏွင္းဆီစီမွာ ေဘဘီဆိုတဲ့ ပို႕စ္ေလးဖတ္ျပီး အမေျပာတာ ဟုတ္တယ္လို႕ ကိုယ့္ဘာသာ ေခါင္းတျငိမ့္ျငိမ့္နဲ႕ ေထာက္ခံေနတာ။ ရည္းစားဘဝတုန္းကလဲ ဘယ္ေတာ့ယူၾကမွာလဲ မယူၾကေသးဘူးလားနဲ႕ ခနခန ေမးခံရတယ္။ ဪ ဒြတ္ခ ဒြတ္ခ။ ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႕ ကိုယ္ကို။ ယူျပီးေတာ့ေရာ ေမးခြန္းေတြ ရပ္မသြားျပန္ဘူး။ ကေလးမယူၾကေသးဘူးလားတဲ့။ တစ္ေယာက္ေမြးျပီးရင္ေကာ ေနာက္ထပ္မေမြးဘူးလားလို႕ ထပ္ေမးၾကမယ္ထင္ရဲ့။

Read More...
Posted by ျမရြက္ေဝ at 11:45 AM 13 comments
Labels:

Thursday, October 2, 2008

ဘာညာသာရကာ


ဘေလာ့ေပၚကေန ေပၚလိုက္ေပ်ာက္လိုက္ အီေလးဆြဲေနတာ ၾကာျပီ။ ကိုယ့္ဘာသာ ဘာေတြ႐ႈပ္ေနမွန္းေတာင္ မသိဘူး။ ေသခ်ာတာက စိတ္နဲ႕ လူနဲ႕ ႏွစ္ခုထဲ ပတ္႐ႈပ္ေနတာဘဲ။ ရာသီဥတုကလည္း ႐ုတ္တရက္ ေျပာင္းသြားလိုက္တာ ပူရာကေန ခ်က္ခ်င္းေဆာင္းဝင္သြားျပီ။ ေအးရတဲ့အထဲ မိုးပါရြာလိုက္ေသးတယ္။ သင္တန္းသြားေတာ့ မိုးေရေလးထိတာနဲ႕ ေလးဘက္နာေလးက ေခါင္းေထာင္လာတယ္။ ညဘက္ေရာက္ေတာ့ ေျခလက္ေတြ တစစ္စစ္နဲ႕။ အမ မွာထားတဲ့ ပစၥည္းေတြ ပို႕မယ္ဆိုျပီး စိတ္ကူးထားတာ ေနာက္ရက္လဲ မိုးတေစြေစြနဲ႕ လူလဲ မထူႏိုင္ မေထာင္ႏိုင္မို႕ စာတိုက္ မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး။ မေန႕ကမွ တရက္တရက္ အခ်ိန္ဆြဲေနလို႕မျဖစ္ပါဘူးဆို သြားရတယ္။ စာတိုက္က နီးနီးေလးပါ။ ငါးမိနစ္ လမ္းေလွ်ာက္တာနဲ႕ ေရာက္ေရာ။ ထူးထူးျခားျခား စာတိုက္အဝမွာ လုံျခဳံေရး ေစာင့္ေနတယ္။ ဝင္လာ ထြက္လာတဲ့သူတိုင္းကို ေခါင္းညြတ္ျပီး ႏႈတ္ဆက္လို႕။ အရင္က မေတြ႕မိပါဘူး။ ေအးေလ ႏွစ္ခါေလာက္ဘဲ လာဘူးတာ၊ ဘယ္တုန္းက ထားလိုက္မွန္းေတာ့မသိ။ ဧကန္တ လူရွိန္ေအာင္ျဖစ္မယ္။

Read More...
Posted by ျမရြက္ေဝ at 8:00 PM 12 comments
Labels:
Subscribe to: Posts (Atom)

  © Blogger templates The Professional Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP