တူႏွစ္ကိုယ္

မခင္ဦးေမဆီက သြားႏႈတ္တဲ့အေၾကာင္း ဖတ္ျပီး ဒီမွာ သြားေဆးခန္း ျပတာ သတိရလို႕ ေရးလိုက္တာ။ ရန္ကုန္မွာကတည္းက သြားစစ္ေဆးေရး လုပ္သြားမယ္ဆိုတာ ဟိုလွည့္ဒီလွည့္နဲ႕ေဆးခန္းမသြားလိုက္ရဘူး။ အံဆုံး၄ေခ်ာင္းမွာ တစ္ေခ်ာင္းက ဘယ္ကတည္းက မွန္းမသိ သြားမ်က္ႏွာျပင္အားလုံးေပၚေအာင္ ေပါက္ျပီးေနျပီ။ ဒုကၡေပးတတ္တာ က်န္သံုးေခ်ာင္း။ တကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္စကတည္းက တျပိဳင္တည္းထြက္ေနတာ တခါထြက္ရင္ နဲနဲနဲ႕ ခုထိ ထြက္လို႕မျပီးေသးဘူး။ သြားတစ္ေခ်ာင္း စထြက္လို႕နာလာျပီး ေနာက္တစ္ရက္ျခားေလာက္ၾကာတာနဲ႕ က်န္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကပါ လိုက္ထြက္ေတာ့တာဘဲ။ ဘယ့္ႏွယ့္! သြားတဘက္နာလို႕ က်န္တဘက္နဲ႕ ထမင္းဝါးရမလားမွတ္တယ္ သံုးေခ်ာင္းလုံး ျပိဳင္ထြက္ေတာ့ ကြၽတ္ေတာ့တာဘဲ။ ေရွ႕သြားနဲ႕ ထမင္းဝါးရတယ္။ ထမင္းတခါစားရင္ ျပီးပါေလေရာ။ ပါးစပ္မဟႏိုင္ေအာင္နာတဲ့ေန႕မ်ား ေခါက္ဆြဲျပဳတ္စားတာေတာင္ ဝါးလို႕မျပတ္ဘူး။ အေမနဲ႕ ခြဲျပီး အေဆာင္မွာလာေနရကတည္းက အားငယ္ရတဲ့အထဲ သြားေၾကာင့္ ထမင္းလည္းစားမရေတာ့ ေန႕တိုင္း ျခင္ေထာင္ထဲမွာ မ်က္ရည္နဲ႕မ်က္ခြက္။ တၾကိမ္သြားထြက္ရင္ ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကာတယ္။ ျပီးရင္ လနဲ႕ခ်ီျပီး ျငိမ္ေနျပန္ေရာ။ ခုေတာင္ နာေနေသးတယ္။ ႏွစ္ေခ်ာင္းက လြတ္လြတ္ကြၽတ္ကြၽတ္ ထြက္ျပီးေပမယ့္ တစ္ေခ်ာင္းက မျပီးေသးဘူး။ ဒီေရာက္ျပီး သြားေဆးခန္း စသြားရတာ က်မမဟုတ္ဘူး၊ အိမ္ၾကီးရွင္။

သြားနာတယ္! နာတယ္! ေျပာေနလို႕ ၾကည့္ၾကည့္တာ အံဆုံးက ပိုးစားျပီး ဂေလာင္ေပါက္ျဖစ္ေနျပီ။ ဟယ္! ဒီေလာက္ျဖစ္ေနတာ ေဆးခန္းသြားျပျပီး ႏႈတ္လိုက္ေပါ့လို႕ေျပာတာ မရဘူး။ အျမဲမနာပါဘူးဆိုျပီး ေပကပ္ကပ္လုပ္ေနတာ။ က်မက "ႏႈတ္"လို႕ေျပာလိုက္တာနဲ႕ သူ႕မ်က္ႏွာ "႐ႈံ႕"သြားတာေလ။ သတၱိက အျပည့္ဘဲ။ အဲလိုဘဲ ေန႕ေရႊ႕ညေရႊ႕လုပ္ေနရင္း မခံႏိုင္ေအာင္ နာလာေတာ့တယ္။ အဲဒီအခါမွ ေဆးခန္းရွာရတယ္။ အရင္ဆုံး အင္တာနက္ထဲဝင္ျပီး http://local.google.co.jp/မွာ ကိုယ့္အိမ္လိပ္စာနဲ႕ အနီးဆုံး သြားေဆးခန္းေတြလိုက္ရွာတယ္။ (ကိုယ့္အိမ္ပတ္ဝန္းက်င္ ဗဟုသုတ အဲေလာက္မ်ားတာေလ။) ေတြ႕တဲ့လိပ္စာေတြ မွတ္ထားျပီး ဖုန္းဆက္ေမး၊ ေဆးခန္းဘက္က လက္ခံမွ သြားလို႕ရတယ္။ ဒီမွာ အဲလို ၾကိဳတင္ဘြတ္ကင္လုပ္မထားရင္ လက္မခံတာေတြ ရွိတယ္။ တေန႕ လူနာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ႏႈန္းနဲ႕ အခ်ိန္အက်နဲ႕ လုပ္ၾကတာ။ ျပီးေတာ့ က်န္းမာေရး အာမခံကတ္ပါ တခါထဲယူလာဖို႕ မွာတယ္။ သူ႕အလုပ္ကေန ေဆးခန္း တစ္ခုကို ဖုန္းဆက္ေမးေတာ့ ဒီေန႕မရဘူးဆိုတာနဲ႕ ေနာက္တခုဆီ ဆက္ေတာ့ OKတယ္။ ညေန ၅နာရီ အေရာက္လာပါဆိုလို႕ ေန႕တဝက္ခြင့္ယူျပီး သူျပန္လာတယ္။ ေဆးခန္းက အိမ္နဲ႕နီးနီးေလးပါ။ သံုးမိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္တာနဲ႕ ေရာက္တယ္။ လိုက္ေပးရမလားလို႕ သူ႕ကိုေမးရေသးတယ္။ ~~အင္း~~တဲ့။ လိုက္ခဲ့ဆိုေတာ့ လိုက္ေပးရတာေပါ့။ ညေနေစာင္းေတာ့ ေနမပူေတာ့တာကို သူက ထီးေကာက္ယူေနေတာ့ ယူေပ့ေစ လႊတ္ထားလိုက္တယ္။ သြားႏႈတ္ရမွာ ေၾကာက္ျပီး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနတာ။

က်မက သူ႕ေဘးကလိုက္ျပီး မခ်ိဳမခ်ဥ္မ်က္ႏွာကို မနည္း မ်က္ႏွာပိုး သတ္ေနရတယ္။ ဒီေလာက္ ကိုယ္ခႏၶာနဲ႕ သြားတစ္ေခ်ာင္း ႏႈတ္တာကို အေၾကာက္ထူေနတာ ရီခ်င္လို႕။ ေဆးခန္းလဲေရာက္ေရာ ပထမဆုံး အဝင္ဝနားက စားပြဲေပၚမွာတင္ထားတဲ့ ေလွ်ာက္လႊာစာရြက္မွာ အရင္ စာေရးျဖည့္ရတယ္။ အမည္၊ အသက္၊ လိပ္စာ ဘာဘာညာညာကေတာ့ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာလည္း ေျပာရတာဆိုေတာ့ အတူတူဘဲေပါ့ေလ။ ကိုယ့္ဘာသာ ေရးရတာ တခုဘဲ။ မတူတာက အဲဒါေတြအျပင္ ေရြးရတဲ့ ေမးခြန္းေတြ တသီၾကီး ေအာက္မွာပါတယ္။ နာတဲ့သြားေနရာ၊ ဘယ္ေလာက္ၾကာတာ၊ ဘာျဖစ္တာ၊ ဘာေရာဂါ(ေသြးတိုး/ ဆီးခ်ိဳ/ဘီပိုး/စီပိုး)ရွိလား မရွိလား၊ ဓာတ္မတည့္တဲ့ေဆး ဘာရွိလဲ စုံတကာေစ့လို႕။ ဘာလုပ္ခ်င္တာလဲ- ဆိုလိုတာက နာတဲ့သြားကိုဘဲ ၾကည့္ေပးရမလား? တျခားသြားေတြ စစ္ေဆးခ်င္သလား? အားလုံး ျဖည့္ရတယ္။ က်န္သြားေတြကိုပါ စစ္ခ်င္ရင္ စစ္ခ ထည့္တြက္တာေလ။ ဆရာဝန္က အဲဒါကို ဖတ္ျပီး ၾကည့္ေပးတာ။ ဘာမွ ေမးခြန္း မ်ားမ်ားစားစားမေမးဘူး။ သူအဲဒါျဖည့္ေနတုန္း ေဘးကေန ၾကည့္ေပမယ့္ အားလုံးနားမလည္ပါဘူး။ ဒီေလာက္ခန္းဂ်ီးေတြ မဖတ္တတ္ဘူး။ က်မ သြားေသြးထြက္လို႕ ေဆးခန္းျပရတဲ့အလွည့္ေရာက္မွ သူက ျဖည့္ေပးရင္း ေမးခြန္းလွမ္းေမးလို႕မွ သေဘာေပါက္တာ။ ဪ ဂ်ပန္မွာ ဂ်ပန္စာမတတ္ရင္ ရြာလည္ေနေတာ့မွာဘဲေနာ္။

ျဖည့္ထားတဲ့ စာရြက္နဲ႕ က်န္းမာေရးအာမခံကဒ္ကို တြဲျပီး ေကာင္တာမွာေပးေတာ့ သူတို႕က ကြန္ျပဴတာနဲ႕ က်န္းမာေရးအာမခံကဒ္ကို စစ္ေဆးစာရင္းသြင္းတယ္။ (အဲဒါရဲ့ ရွင္းတမ္းက ေနာက္မွ အိမ္ကိုလာတာ။)ၾကဳံတုန္း က်န္းမာေရး အာမခံကုမၸဏီကျပန္လာတဲ့ ရွင္းတမ္းအေၾကာင္း အရင္ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ေဆးခန္းျပတိုင္း ပိုက္ဆံေခ်ျပီးရင္ရတဲ့ ေဘာက္ခ်ာေအာက္နားမွာ မွတ္ခ်က္ပါတယ္။ ဒီေဘာက္ခ်ာကို ေသခ်ာေခါက္သိမ္းထားပါတဲ့။ ဘာမွန္းနားမလည္ေပမယ့္ သိမ္းဆိုေတာ့လည္း သိမ္းထားရတာေပါ့။ ေဆးခန္းျပရင္ လအသစ္စတိုင္း က်န္းမာေရး အာမခံကတ္ပါတြဲျပရတယ္။ လတိုင္း လခကေန က်န္းမာေရး အာမခံချဖတ္ထားေတာ့ ေဆးခန္းျပရင္ က်သင့္ေငြရဲ့ ၃၀%ဘဲ ေဆာင္ရတာပါ။ ေဆးခန္းက က်န္တဲ့ ၇၀%ကို က်န္းမာေရး အာမခံကုမၸဏီက ျပန္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်န္းမာေရး အာမခံကတ္မရွိရင္ ေဆးခန္းအေတာ္မ်ားမ်ားက လက္မခံပါဘူး။ လက္ငင္းေငြမေခ်ႏိုင္မွာ စိုးလို႕ပါ။ ေဆးခန္းျပျပီး တလေနရင္ က်န္းမာေရး အာမခံကုမၸဏီကေန ရွင္းတမ္းအေၾကာင္းၾကားစာ ေရာက္လာပါတယ္။


အမည္ရယ္၊ ေဆးခန္းျပနဲ႕ ခုႏွစ္/လရယ္၊ ျပတဲ့အၾကိမ္ေရရယ္၊ ေဆးခန္းအမည္၊ တကယ္က်တဲ့ ကုသစရိတ္၊ က်န္းမာေရး အာမခံကုမၸဏီက က်ခံတာရယ္၊ ကိုယ္တိုင္ေဆးခန္းမွာ ေပးေခ်ခဲ့တာရယ္ စတဲ့အေသးစိတ္ကို ေရးထားတယ္။ ဒါကိုလဲ ေသခ်ာ သိမ္းထားပါဆိုေတာ့ သိမ္းရျပန္တယ္။ ဘာအတြက္မွန္းမသိေပမယ့္ တခ်ိန္ခ်ိန္ အသုံးလိုမယ္ထင္ရတာဘဲ။

ေဆးခန္းကို အျပင္ဘက္ကၾကည့္ေတာ့ အဝင္ဝ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးမို႕ အခန္းထဲမွာလဲ က်ဥ္းမယ္မွတ္တာ ထင္တာနဲ႕ တျခားစီျဖစ္သြားတယ္။ ေတာ္ေတာ္လဲ သန္႕ရွင္းပါတယ္။ ေဆး႐ုံေဆးခန္းေတြမွာ ရတတ္တဲ့ ပိုးသတ္ေဆးနံ႕လဲမရပါဘူး။ reception ေရွ႕ လူနာထိုင္ေစာင့္တဲ့ေနရာမွာေတာင္ TVနဲ႕ DVDနဲ႕ ကာတြန္းကားအေခြေတြ ခ်ထားေပးျပီး စိတ္ၾကိဳက္ဖြင့္ၾကည့္ပါလို႕ စာကပ္ထားတယ္။ ကေလးေတြ လာျပရင္ျငိမ္ေအာင္လို႕ထင္ပါတယ္။ တီးလုံးသံ ျငိမ့္ျငိမ့္ေလးလဲ အျမဲဖြင့္ထားပါတယ္။ ေဆးခန္းအတြင္းခန္းထဲမွာ set အလိုက္ အစုံပါတဲ့ သြားႏႈတ္ထိုင္ခုံနဲ႕စင္တြဲရက္ ၃ခုံေတာင္ ရွိတယ္။ အတြင္းဘက္အက်ဆုံးခုံေဘးမွာ အကာနဲနဲလုပ္ထားျပီး ေလဆာစက္ အဓိကသုံးလို႕ Radiation သတိေပးစာကပ္ထားတာေတြ႕တယ္။ ဒီသြားႏႈတ္ထိုင္ခုံေတြရဲ့ အေနာက္ဘက္ အခန္းေလးတခန္းထဲမွာေတာ့ သြားဓာတ္မွန္စက္ရွိတယ္။ ေဆးခန္းစျပေတာ့ သြားမႏႈတ္ခင္ သြားဓာတ္မွန္အရင္႐ိုက္ရတယ္။ က်မတုန္းကလည္း အတူတူပါဘဲ။ သြားႏႈတ္တာမဟုတ္လဲ သြားအေျခအေနေတြၾကည့္ဖို႕ ႐ိုက္ရတယ္ထင္ပါတယ္။ ေမးေလးတင္ျပီး႐ိုက္၊ ခဏေနရင္ ပုံထြက္လာျပီ။ ဆရာဝန္က အဲဒါေလးၾကည့္ျပီး ဘာလုပ္မယ္ေျပာတယ္။ ဆရာဝန္က အိမ္ၾကီးရွင္ကို ဘိုလိုလာေျပာေသးတယ္တဲ့။ ဂ်ပန္စကားတတ္တယ္ဆိုမွ ဂ်ပန္လို ဆက္ေျပာတယ္။ ၾကည့္ရတာ အဂၤလိပ္လိုလဲ ကြၽမ္းပုံရတယ္လို႕ သူကေျပာတယ္။ အင္းမ္... ဂ်ပန္လို သိပ္မေျပာတတ္သူေတြအတြက္ ဒီလိုဆရာဝန္နဲ႕ဆို အေတာ္အဆင္ေျပမယ္ထင္တယ္။ က်မလို ဘိုလိုလည္းမတတ္ ဂ်ပန္လိုလည္းမကြၽမ္းသူအဖို႕ေတာ့ သူမပါရင္ မလြယ္ေလာက္ဘူး။ (အားကိုးဘာဒယ္ေနာ့)

သူသြားႏႈတ္ျပီးေတာ့ တပတ္တခါ ေဆးခန္းကခ်ိန္းတဲ့ရက္အတိုင္း ျပေနရတဲ့ၾကား က်မလဲ စြယ္သြားက ထပ္ေပါက္တဲ့ေနရာက သြားတိုက္တိုင္း ေသြးထြက္လို႕ သူနဲ႕အတူလိုက္ျပပါတယ္။ သူ႕လိုဘဲ က်န္သြားေတြကိုပါ စစ္ေဆးဖို႕ျဖည့္ထားေတာ့ တပတ္တခါ အတူ ေဆးခန္းသြားၾကတယ္။ ၂လေလာက္ေနေတာ့ တပတ္တခါ မခ်ိန္းေတာ့ဘဲ တလ၂ခါ ခ်ိန္းပါတယ္။ ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ maintenance အတြက္ဆိုျပီး တလတခါ ျပရတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့လကျပေတာ့ ဆရာဝန္က စက္နဲ႕သြားတိုက္ေပးလိုက္တယ္။ "အေမ့သမီးတို႕ ဂ်ပန္မွာ သြားေဆးခန္းသြားျပီး သြားတိုက္ေနတယ္"လို႕ အိမ္ကိုဖုန္းဆက္ေျပာရင္းေတာင္ ရီေနရေသးတယ္။ တူႏွစ္ကိုယ္ ဘုရားသြားေက်ာင္းတက္မဟုတ္ဘဲ ေဆးခန္းသြားၾကတာေလ။ ဆရာဝန္ခ်ိန္းေနသ၍ေတာ့ သြားေနရဦးမွာထင္ပါတယ္။