တယ္!!!

ငယ္ငယ္က ၾကားဖူးတဲ့ ဟာသေလးပါ။ ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ့တဲ့အတြက္ စဥ္းစားေရးလိုက္တာ အမွားပါႏိုင္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ တျမိဳ႕တရြာကို အလုပ္ကိစၥနဲ႕ ေရာက္ေနပါတယ္။ အဲဒီျမိဳ႕မွာ ထမင္းစားဖို႕ ထမင္းဆိုင္ထဲဝင္ျပီး ေအာ္ဒါမွာတာက "ကြၽန္ေတာအတြက္ ထမင္းေအးစက္စက္၊ တူးေနတဲ့ၾကက္ဥေၾကာ္ရယ္ ေပါ့ရႊတ္အရသာမရွိတဲ့ ဟင္းရည္ရယ္ ေပးပါ၊ ျပီးရင္ ေဆာင့္ေဆာင့္ေအာင့္ေအာင့္နဲ႕ ေရာ့-ေတခ်င္းဆိုး ျမိဳဆို႕လို႕ေျပာျပီး စားစရာေတြခ်ေပးပါ"တဲ့။ ဆိုင္ရွင္က သူမွာတဲ့အတိုင္း လုပ္ေပးျပီး အရမ္းထူးဆန္းေနလို႕ ဘာလို႕ ဒီလိုေအာ္ဒါမွာရသလဲေမးမိတယ္။ အဲဒီအခါ ျပန္ေျဖတာက "အိမ္ကမိန္းမကို သတိရလြန္းလို႕ပါဗ်ာ"တဲ့။
ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္ေနတဲ့ အဲဒီပုံျပင္ကို အရင္လကုန္ခါနီးက ျပန္သတိရဖို႕ျဖစ္လာတယ္။

2008.06.26 ၾကာသပေတးေန႕
အိမ္ၾကီးရွင္- "လာမယ့္တနလၤာေန႕ ခြင့္ယူထားတယ္။ "
က်မ - "ဘာျဖစ္လို႕လဲ"
အိမ္ၾကီးရွင္- "အခ်ိန္ေတြ အရမ္းမ်ားေနလို႕"
က်မ- "ဪ။ အင္း အင္း" (သူတို႕က စာခ်ဳပ္နဲ႕အလုပ္လုပ္တာဆိုေတာ့ တလအတြက္ သက္မွတ္ထားတာထက္ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားၾကီးပို မလုပ္ရဘူးေလ)
အိမ္ၾကီးရွင္- "ဒါေတာင္ မနက္ျဖန္ပါခြင့္ယူမလို႕ဟာ စေနေန႕ အခ်ိန္ပိုအတြက္ ျပင္ဆင္စရာေတြရွိလို႕၊ ေစာေစာေတာ့ျပန္လာမယ္"
က်မ- "အင္း..."
အိမ္ၾကီးရွင္- "တနလၤာက လကုန္ရက္ျဖစ္ေတာ့ ခြင့္က တေနကုန္ယူလို႕မျဖစ္ဘူး။ အလုပ္ဆင္းထားတဲ့စာရင္း တင္ဖို႕အတြက္ေတာ့ သြားရမယ္။ ၂နာရီေလာက္ဘဲေနျပီး ျပန္လာမယ္"
က်မ- "အင္း..."
သူ႕ဘာသာ အလုပ္နားရမယ္ဆိုျပီး အေတြးနဲ႕ ေပ်ာ္ေနတယ္။ ေနာက္မွ က်မက သတိရျပီး
က်မ- "ဪ တနလၤာေန႕လား။ တနလၤာေန႕ဆို ျပန္လာလဲ အိမ္မွာမရွိဘူးေနာ္။ သင္တန္းရွိတယ္။"
အိမ္ၾကီးရွင္- "အင္! ဟုတ္သားဘဲ"
သူအလုပ္ကျပန္လာတိုင္း အျမဲအိမ္မွာရွိတဲ့ က်မ အိမ္မွာမရွိဘူးဆိုေတာ့ သူ႕မ်က္ႏွာအီလည္လည္နဲ႕။ စိတ္ထဲက ၾကိတ္ေပ်ာ္လိုက္မိတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ သူ႕အိမ္သူကို ျမင္ခ်င္တယ္ေပါ့ေလ။
က်မ- "အမယ္! ရွိလည္းဘာထူးလို႕လဲ။ ျပန္လာတာနဲ႕ ကြန္ျပဴတာေရွ႕ေရာက္ေနတာကိုမ်ား"
အိမ္ၾကီးရွင္- "အင္းမ္... ဒါေတာ့ဒါေပါ့"
က်မ- "ဒါနဲ႕မ်ား"
အိမ္ၾကီးရွင္- "အိမ္ျပန္လာတာ ပူညံပူညံလုပ္မယ့္သူမရွိေတာ့ တမ်ိဳးၾကီးဘဲ"
က်မ- "တယ္!!!"
အေပ်ာ္ေလးေတြ ၾကက္ေပ်ာက္ ငွက္ေပ်ာက္။

2008.06.30 တနလၤာေန႕
မနက္
က်မ- "အ! ေနလို႕မေကာင္းဘူး ဒုကၡဘဲ"
အိမ္ၾကီးရွင္- "မထနဲ႕ ဆက္အိပ္ေနလိုက္"
အျမဲတန္း အဆင္သင့္ျပင္ထားေပးေနက်၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ သူ႕ဘာသာ ျပင္ဆင္ေနတယ္။
က်မ- "ထမင္းဘူးလဲ မထည့္ေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး"
အိမ္ၾကီးရွင္- "ရတယ္။ အျပင္မွာ စားလိုက္မယ္"
က်မ- "သင္တန္းလဲ မသြားႏိုင္ေတာ့ဘူးထင္တယ္"
အိမ္ၾကီးရွင္- "မသြားႏိုင္လဲ မသြားေတာ့နဲ႕ေလ"
က်မ- "အင္းမ္..."

အလုပ္ကျပန္အေရာက္
အိမ္ၾကီးရွင္- "ただいま" (tadaima/ျပန္ေရာက္ပါျပီ)
က်မ- "お帰り" (okaeri/ျပန္လာတာ ၾကိဳဆိုပါတယ္)
ရစ္ခ်င္ခ်င္စိတ္ေလးလဲရွိေနေတာ့
က်မ- "ဘယ့္ႏွယ့္ေနတုန္း၊ သင္တန္းမသြားဘဲ အိမ္မွာရွိေနေတာ့"
အိမ္ၾကီးရွင္- "အင္း...何とか　落ち着く" (nantoka ochitsuku/ ဘာျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ျငိမ္တာေပါ့)
က်မ- "ဟမ္!"
ဩ ဩ သူ႕အတြက္ စိတ္ျငိမ္ေဆးဘဲ ျဖစ္ေနရေသးတယ္။ ဟြန္႕ မွားပါဒယ္!



(မေန႕က 7th anniversary အမွတ္တရအတြက္တင္ဖို႕ အျပင္သြားျပီး ပင္ပန္းလာတာနဲ႕ ဒီေန႕မွဘဲ တင္လိုက္ရေတာ့တယ္။)